Gustav Albrecht zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg

Duits militair

Gustav Albrecht Alfred Franz Friedrich Otto Emil Ernst Fürst zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (Bad Berleburg, 28 februari 1907 – vermist sinds 24 juni 1944, wettelijk doodverklaard op 29 november 1969) was van 1925 tot 1944 de vijfde vorst en hoofd van het huis Sayn-Wittgenstein-Berleburg.

Gustav Albrecht zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg
Geboren 28 februari 1907
Bad Berleburg, Duitse Keizerrijk
Overleden 24 juni 1944 (vermist), 29 november 1969 (doodverklaard)
Orsja, Wit-Rusland (vermist)
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Heer
Dienstjaren ?– 1944
Rang
Rittmeister
Eenheid 23. Panzer-Division
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen zie onderscheidingen
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Hij was de oudste zoon van prins Richard zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (1882-1925) en prinses Madeleine zu Löwenstein-Wertheim-Freudenberg (1885-1976).

Hij trouwde op 26 januari 1934 met de Zweedse Margareta Fouché d'Otrante (1909-2005). Het paar kreeg vijf kinderen onder wie de opvolger als hoofd van het huis: Richard zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg (1934-2017). Een dochter van hen is prinses Tatjana (1940) die tussen 1964 en 1974 getrouwd was met Moritz Landgraf von Hessen (1926-2013).

In de Tweede Wereldoorlog diende hij in het Duitse leger en was hij een hogere nazi-officier met de rang en titel van "Rittmeister".[1] Op 24 juni 1944 raakte hij, tijdens een oorlogsactie, vermist bij de Wit-Russische plaats Orsja. Hij kreeg op 18 augustus 1944 postuum het Duitse Kruis in zilver voor zijn inzet voor het leger.[2] Ook kreeg hij op een onbekende datum het, in 1939 door Adolf Hitler ingestelde, Kruis voor Oorlogsverdienste der Ie Klasse met zwaarden.[3]

De familie liet hem doodverklaren op 29 november 1969, na de geboorte op 12 januari van datzelfde jaar van zijn kleinzoon Gustav.

Onderscheidingen bewerken