Grote kiskadie

soort uit het geslacht Pitangus

De grote kiskadie (Pitangus sulphuratus), in Suriname om zijn roep bekend als grietjebie, is een insectenetende (sub)tropische zangvogel uit de familie van de tirannen.

Grote kiskadie
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018)
Grote kiskadie
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Tyrannidae (Tirannen)
Geslacht:Pitangus
Soort
Pitangus sulphuratus
(Linnaeus, 1766)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Grote kiskadie op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Kenmerken bewerken

De volwassen grote kiskadie is circa 22 centimeter groot en weegt circa 63 gram. De kop is zwart met een witte oogstreep. De rug, vleugels en staart zijn bruin, de borst is helder geel. De snavel is kort en dik. De lichaamslengte bedraagt 21 tot 24 cm.

In verschillende talen is de naam van de vogel een onomatopee, ontleend aan de karakteristieke roep: een luid grietjebie. In Brazilië worden de vogel en zijn roep aangegeven als bem-te-vi; in Spaanstalige landen heet hij bien-te-veo, wat zoveel betekent als "Ik zie je goed!" of "Goed je te zien!".

Leefwijze bewerken

Zijn voedsel bestaat uit insecten en vruchten, maar ook vissen en kikkervisjes staan op zijn menu. De vogel zit daarvoor op een tak te wachten, totdat hij met een stootduik zijn prooi te grazen neemt.

Verspreiding en leefgebied bewerken

De grote kiskadie broedt in open bebost terrein, inclusief bouwland en rond menselijke bewoning, vanaf het zuiden van Texas tot Uruguay en centraal Argentinië en op Trinidad.

De soort telt tien ondersoorten:

  • P. s. texanus: van zuidelijk Texas tot zuidoostelijk Mexico
  • P. s. derbianus: oostelijk Mexico
  • P. s. guatimalensis: van zuidoostelijk Mexico tot centraal Panama.
  • P. s. rufipennis: noordelijk Colombia en noordelijk Venezuela
  • P. s. caucensis: westelijk en zuidelijk Colombia
  • P. s. trinitatis: oostelijk Colombia, zuidelijk en oostelijk Venezuela, noordwestelijk Brazilië en Trinidad
  • P. s. sulphuratus: van de Guyana's en noordelijk Brazilië, zuidoostelijk Colombia en oostelijk Ecuador tot zuidoostelijk Peru
  • P. s. maximiliani: van noordelijk Bolivia en Paraguay tot oostelijk en zuidelijk Brazilië
  • P. s. bolivianus: oostelijk Bolivia
  • P. s. argentinus: van Paraguay, Brazilië en Uruguay tot Argentinië

Externe links bewerken

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Pitangus sulphuratus op Wikimedia Commons.