Glynis Coles

tennisspeelster uit het Verenigd Koninkrijk

Glynis Coles (Londen, 20 februari 1954[2]) is een voormalig tennis­speelster uit het Verenigd Koninkrijk. Coles speelt rechts­handig. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1971 tot en met 1988.

Glynis Coles
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Geboorteplaats Londen[1]
Geboortedatum 20 februari 1954
Profdebuut 1971
Met pensioen 1988
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 115.617 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 33–87
Titels 5
Hoogste positie 39e (1975)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1973)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1974, 1976, 1981)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1973, 1975)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1976, 1981)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 40–81
Titels 3
Hoogste positie 212e (1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1973, 1975)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1975, 1976, 1981)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1975, 1978)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1975)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 3–4
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1976, 1981)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1973, 1975)
Laatst bijgewerkt op: 12 augustus 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Loopbaan bewerken

Reeds op vijftienjarige leeftijd, in 1969, werd Coles gesignaleerd op Britse tennistoernooien, zoals de Cumberland Hard Court Championships op de Cumberland Club in de Londense wijk Hampstead, waar zij in het voortoernooi werd uitgeschakeld.[3] In 1971 bereikte zij de derde ronde op het Bio-Strath Cumberland Club Tournament.[4] In datzelfde jaar won zij Britse juniortitels op gravel, gras en indoor.[1]

In 1972 won Coles, bij haar vierde deelname aan het jaarlijkse toernooi op de Cumberland Club, haar eerste titel – in de finale versloeg zij de Amerikaanse Patti Hogan.[5] Op Wimbledon 1972 bereikte zij de enkelspelfinale bij de junioren, die zij verloor van de Zuid-Afrikaanse Ilana Kloss.[6] In december van dat jaar bereikte Coles haar eerste grote, inter­na­tio­nale WTA-enkelspel­finale, op het Queensland Open van 1972 – zij verloor van de Australische Evonne Goolagong.[7]

In 1973 won Coles op het Refuge Assurance Northern Open in Manchester zowel de enkel- als de dubbel­speltitel.[8] Daarna bereikte zij op Wimbledon de vierde ronde, haar beste grandslam­resultaat in het enkel­spel. Ook won zij WTA-titels, zowel in het enkelspel (Swedish Open in juli[9]} als in het dubbelspel (Dewar Cup Final in november[10]).

1975 was haar beste jaar.[1] In het dubbelspel bereikte zij, samen met landgenote Sue Barker, de kwart­finale op alle vier grandslamtoernooien, alsmede de finale op het WTA-toernooi van Rome. In het enkelspel bereikte zij op Wimbledon nogmaals de vierde ronde – vervolgens won zij de titel op het Swiss Open in Gstaad (waar zij ook in het dubbelspel de finale bereikte).[11] Zij eindigde het jaar op de 39e plaats op de enkelspel­ranglijst.[12]

Gemengd dubbelspel bewerken

In 1973, 1974 en 1975 nam Coles deel aan het gemengd dubbelspel op Wimbledon, met landgenoot Richard Lewis – in 1975 bereikten zij de derde ronde door twee partijen te winnen.

Op Roland Garros 1976 had zij zich ingeschreven met landgenoot Henry Bond. Zij kwamen daar niet opdagen; een reden daarvoor is niet bekendgemaakt. Dit was Bond's enige aanmelding bij het internationale tennis.[13] Op enig moment is Coles wel met hem getrouwd,[1] waardoor zij bij de WTA nog steeds bekend is als Glynis Coles-Bond.[14]

Tennis in teamverband bewerken

In de periode 1974–1980 maakte Coles deel uit van het Britse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 9–4. In 1974 bereikten zij – na winst op Ierland, Noorwegen en Zuid-Afrika – de halve finale van de Wereldgroep, die zij verloren van Australië.[15]

In de periode 1973–1981 verdedigde Coles de eer van het Verenigd Koninkrijk in de Wightman Cup, de traditionele jaarlijkse rivaliteit met de Verenigde Staten. In 1974 (6–1) en 1975 (5–2) versloegen zij de Amerikaanse dames.[16]

Posities op de WTA-ranglijst bewerken

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1975 [12] 39
1976 [17] 66
1977 [18] 62
1978 [19] 92
1979 [20] 67
1980 [21] 122
1981 [22] 57
1982 [23] 139
1983 [24] 183
1984 [25] 285 [26] 212
1985 [27] 349

Palmares bewerken

WTA-finaleplaatsen enkelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score ref
gewonnen finales
1. 1972-04-22   WTA Hampstead gravel   Patti Hogan 8-6, 6-4 [5]
2. 1973-06-09   WTA Manchester gras   Delina Boshoff 6-1, 3-6, 6-4 [8]
3. 1973-07-15   WTA Båstad gravel   Christina Sandberg 4-6, 6-4, 6-3 [9]
4. 1975-07-13   WTA Gstaad gravel   Delina Boshoff 9-7, 2-6, 8-6 [11]
5. 1982-01-24   WTA Montreal hardcourt (i)   Leigh-Anne Thompson 6-4, 6-4 [28]
verloren finales
1. 1972-12-03   WTA Brisbane gras   Evonne Goolagong 0-6, 5-7 [7]
2. 1974-10-20   WTA Barcelona gravel   Nathalie Fuchs 5-7, 6-8 [29]
3. 1974-11-02   WTA Cardiff tapijt (i)   Julie Heldman 4-6, 2-6 [30]
4. 1980-02-17   WTA Toronto hardcourt (i)   Paula Smith 4-6, 3-6 [31]

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score ref
gewonnen finales
1. 1973-06-09   WTA Manchester gras   Lesley Charles   Cynthia Doerner
  Barbara Downs
8-6, 4-6, 6-3 [8]
2. 1973-11-17   WTA Londen tapijt (i)   Lesley Charles   Virginia Ruzici
  Mariana Simionescu
6-3, 7-5 [10]
3. 1974-07-14   WTA Båstad gravel   Sue Barker   Fiorella Bonicelli
  Anna-Maria Nasuelli
6-2, 6-0 [32]
verloren finales
1. 1973-01-07   WTA Sydney gras   Lesley Charles   Chris O'Neil
  Kazuko Sawamatsu
3-6, 4-6 [33]
2. 1973-05-19   WTA Guildford gravel   Lesley Charles   Patti Hogan
  Sharon Walsh
gedeeld [34]
3. 1973-07-15   WTA Båstad gravel   Sue Barker   Ana María Pinto Bravo
  Christina Sandberg
6-2, 4-6, 2-6 [9]
4. 1973-11-10   WTA Billingham tapijt (i)   Sharon Walsh   Marita Redondo
  Virginia Wade
7-6, 3-6, 2-6 [35]
5. 1975-06-03   WTA Rome gravel   Sue Barker   Chris Evert
  Martina Navrátilová
1-6, 2-6 [36]
6. 1975-07-13   WTA Gstaad gravel   Belinda Thompson   Delina Boshoff
  Lea Pericoli
5-7, 1-6 [11]
7. 1976-02-08   WTA Akron tapijt (i)   Florența Mihai   Brigitte Cuypers
  Mona Guerrant
4-6, 6-7 [37]

Resultaten grandslamtoernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

toernooi 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1986
  Australian Open 3R 1R g.t.
  Roland Garros 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 2R 1R
  Wimbledon 1R 1R 4R 2R 4R 1R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 1R
  US Open 1R 1R 3R 2R 1R 1R 3R 1R

Vrouwendubbelspel bewerken

toernooi 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982
  Australian Open KF KF
  Roland Garros 1R KF KF 1R 1R 1R KF 1R
  Wimbledon 1R 2R 2R KF 2R 1R KF 1R 1R 1R 1R
  US Open 1R KF 3R 1R 1R 1R 1R

Gemengd dubbelspel bewerken

toernooi 1973 1974 1975 1976 1981
  Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t. g.t.
  Roland Garros 1R 1R
  Wimbledon 3R 2R 3R
  US Open

Externe links bewerken