Als je je ergens bewust van wordt maak je een menselijk beeld van en geef je een mentale reactie op, een omstandigheid of een gebeurtenis. Je ergens van bewust zijn betekent niet automatisch dat je ook begrijpt wat je overkomt, dat is wat anders. Je hebt de gave om je ergens bewust van te zijn, te voelen en waar te nemen.
Bewustzijn is een relatief begrip. Een mens kan zich in het onderbewustzijn, gedeeltelijk bewust zijn, of accuut bewust zijn van een gebeurtenis in het verruimde bewustzijn. Bewustzijn is het ruwe materiaal waarvan mensen subjectieve ideeen maken over hun ervaringen.
Ben je je bewust van je bewustzijn? Zijn er netwerken in je brein die bewustzijn creeren over de subjectieve ideeen die in andere netwerken van je brein leven?
Hebben veel mensen een brein met een systeem dat je bewustzijn verzwakt omdat het centraal en het perifere zenuwstelsel te veel informatie krijgt en dat die informatie vervolgens op dat moment niet door het brein in de cognitieve gebieden (mentale gebieden) kan worden verwerkt? Binnen zo’n verzwakt bewustzijnssysteem kan een brein zich van veel meer bewust zijn dan er doordringt in het verruimde bewustzijn, bijvoorbeeld tijdens het ‘nadenken’.
| ||
|
In het gewone leven zijn we op duizend manieren begrensd en gebonden, de prooi van illusies en hersenschimmen, slaaf van onbewuste complexen, heen en weer geslingerd door invloeden van buitenaf, verblind en gehypnotiseerd door misleidende verschijnselen. Maar als je je nu eens bewust bent van het feit dat je begrensd bent en een prooi en een slaaf enzovoort? Is het dan mogelijk om in het hier en nu die krachten om te buigen?
Wij worden beheerst door alles waarmee we ons vereenzelvigen. Wij kunnen alles beheersen en onder controle hebben waarmee wij ons niet vereenzelvigen (disidentificeren) (assagioli).
God is geen mens. God is alwetend en een alleskunner. Het verschil tussen de mensen en God is zo groot dat het absurd is om God als een alwetende en een alleskunner te omschrijven en dan vervolgens te denken dat hij mensen belangrijk vindt. Wat kan er interessant zijn aan mensen voor een God die alles weet, alles kan maken en alles kan vernietigen? Het concept ‘belangrijk’ is door mensen verzonnen en geboren uit de behoefte tot het maken van keuzes om te overleven. Een allesomvattend wezen heeft geen behoefte om zaken te rangschikken of te classificeren. Voor God is niets in het universum meer interessant, meer waardig, meer nuttig of meer belangrijk dan iets anders. Wat wil God dan? Als hij alles kan doen, maken en zijn wordt het realiteit op het moment dat beslist dat je het wilt. Maar heeft het zin om te denken dat God iets wil? Een God heeft geen emoties, geen angsten, geen verlangen, geen nieuwsgierigheid, geen honger. Deze laatste zijn menselijke onvolkomenheden, geen dingen die je bij een allesomvattend wezen vindt. Wat zou God dan wel motiveren? Misschien is het een uitdaging, of een intellectuele stimulans? Allesomvattend zijn betekent dat niets een uitdaging voor hem vormt. En hoe kun je het brein van iemand stimuleren die alles al weet? Het lijkt alsof God zich alleen maar kan vervelen, maar verveling is ook weer een menselijk gevoel. Alles wat normale wezens motiveert is gebaseerd op een zwakte of een gebrek. Honger, lust, angst en pijn. God heeft die impulsen niet. Mensen worden gedreven door dierlijke passies of moderner gezegd; zelfverwerkelijking, creativiteit, vrijheid en liefde. Maar God zou hier geen behoefte aan hebben, of als ie dat wel had, zou ie ze al in enorme hoeveelheden bezitten. Dus levert het weer geen motivatie op. Volgens mij blijft er maar een uitdaging voor God over: de uitdaging om zichzelf te vernietigen. God heeft geen doodsangst. Hij kiest er voor om te bestaan. God kan er simpelweg voor kiezen om op te houden met bestaan. Echter, als hij de toekomst kent dan weet hij dat hij er voor zal kiezen om op te houden met bestaan en hij weet ook of hij er in zal slagen om op te houden met bestaan, dus zit daar ook geen uitdaging in. Oké hij kent de toekomst onder zijn omstandigheden, in de situatie waar hij zich in bevindt. Maar kun je allesomvattend zijn en de toekomst kennen als je je allesomvattendheid kwijt bent? Als God het antwoord op de laatste vraag kent weet hij inderdaad alles over alles en heeft hij alles. Om die reden is hij niet gemotiveerd om ook maar iets te doen of iets te maken. Het heeft geen doel voor hem om iets te doen. Maar een God die een nijpende vraag heeft, “wat gebeurt er als ik ophoud te bestaan?”, kan eventueel gemotiveerd zijn om iets te doen of iets te maken. Hij heeft het geprobeerd. Daarom bestaan wij. Het feit dat wij bestaan is bewijs dat God is gemotiveerd om op een bepaalde manier te handelen. En aangezien alleen de uitdaging van zelfvernietiging een allesomvattende God kan interesseren is het logisch wij de brokstukken van de zelfvernietiging van God zijn. Die brokstukken bestaan uit twee dingen: allereerst de kleinste delen van de materie, veel kleiner dan wetenschappers tot nu toe hebben ontdekt. Die materie zit in alle dingen en bestaat uit dezelfde stof: stukjes God dus eigenlijk. Het tweede ding is de waarschijnlijkheid. Waarschijnlijkheid is een oneindig machtige kracht. De waarschijnlijkheid is overal aanwezig en allesomvattend. Het is een kracht die er voor zorgt dat de een muntje ongeveer 50 keer op de kop komt en 50 keer op de munt als je het muntje 100 keer opgooit. Het speelt een rol bij iedere keuze die je maakt, alles wat de wetenschap vaststelt enzovoort. Het is de leidende kracht van alles in het universum voor leven, dood, voor groot en klein, mensen, dieren en dingen.Wat ik zeg is geen realiteit. Mijn taal en mijn hersens zijn echter te beperkt om met iets anders om te gaan dan realiteit. Mocht realiteit bestaan. Het beste wat we kunnen doen is onze illusies van de werkelijkheid actualiseren, zodat ze in de tijd passen.
We leven in een toenemende rationele maatschappij die zich baseert op wetenschap. De religieuze metaforen van het verleden troosten ons niet meer. De wetenschap knaagt daaraan van alle kanten. De mensheid heeft een metafoor nodig die God en de wetenschap naast en met elkaar kan laten bestaan, tenminste in onze hoofden, voor de komende duizend jaar. Als God allen maar een religieuze metafoor is, waarom zouden we ons dan zorgen over maken? Omdat alles wat binnen mijn perceptie past een metafoor is voor iets wat mijn brein niet volledig kan begrijpen. We kunnen alleen maar handelen binnen de percepties de we hebben, de dingen die we kunnen bevatten, hoe gebrekkig die ook zijn! Het beste wat we kunnen doen is die percepties, of misleidingen, periodiek aanpassen om ze meer in overeenstemming te brengen met ons gezond verstand. Als je je ergens bewust van wordt maak je een menselijk beeld van, en geef je een mentale reactie op, een omstandigheid of een gebeurtenis. Je ergens van bewustzijn betekent niet automatisch dat je ook begrijpt wat je overkomt, dat is wat anders. Je hebt de gave om je ergens bewust van zijn, te voelen en waar te nemen. Bewustzijn is een relatief begrip. Een mens kan zich in het onderbewustzijn, gedeeltelijk bewust zijn, of acuut bewust zijn van een gebeurtenis in het verruimde bewustzijn. Bewustzijn is het ruwe materiaal waarvan mensen subjectieve ideeën maken over hun ervaringen. Ben je je bewust van je bewustzijn? Zijn er netwerken in je brein die bewustzijn creëren over de subjectieve ideeën die in andere netwerken van je brein leven? Hebben veel mensen een brein met een systeem dat je bewustzijn verzwakt omdat het centraal en het perifere zenuwstelsel te veel informatie krijgt en dat die informatie vervolgens op dat moment niet door het brein in de cognitieve gebieden (mentale gebieden) kan worden verwerkt? Binnen zo’n verzwakt bewustzijnssysteem kan een brein zich van veel meer bewust zijn dan er doordringt in het verruimde bewustzijn, bijvoorbeeld tijdens het ‘nadenken’.
Is bewustzijn zoiets als intelligentie? Intelligentie is een maatstaf voor de mate waarin je functioneert binnen je bewustzijnsniveau. Je IQ blijft ongeveer hetzelfde je hele leven. Met bewustzijn is dat anders. Bewustzijn is het herkennen van je waanvoorstellingen voor wat ze eigenlijk zijn: waanvoorstellingen. Het bewustzijn van de meeste mensen verhoogt zich een paar niveau’s gedurende hun leven. Toen je een kind was vertelden je ouders je dat Sinterklaas cadeautjes bracht op 5 december. Op een gegeven moment kwam je erachter dat Sinterklaas niet bestond. Je intelligentie werd niet hoger op het moment dat je ervoer dat Sinterklaas een onschuldige fantasie was, maar je bewustzijn verruimde zich. Je werd je bewust dat verhalen van betrouwbare bronnen, je ouders, volledig verzonnen konden zijn. Vanaf dat moment kon je de wereld nooit meer hetzelfde zien omdat je besef van de realiteit veranderde. Bewustzijn is hetgeen wat je hebt geleerd overboord gooien. Het is de erkenning dat je niet zoveel weet als je denkt te weten. Een voorbeeld van niveau’s van bewustzijn: Geboorte: je beseft dat je bestaat; Dan besef je dat er ook andere mensen bestaan. Je gelooft bijna alles wat je door autoriteitsfiguren, zoals je ouders wordt verteld: Je accepteert het systeem waarbinnen je wordt opgevoed. Dan besef je dat mensen vaak in de verkeerde dingen geloven: ze maken daar fouten bij omdat ze dingen vaak voor waar aannemen. Je voelt dat sommige van je eigen aannames ook fout kunnen zijn, maar je weet niet welke. Ondanks je twijfels blijf je toch voor je geloof en aannames staan. Dan wordt je sceptisch. Je gelooft dat de wetenschappelijke methode de beste maatstaf is, je dekt dat je een goede grip hebt op de waarheid hebt, ook dankzij de logica en je zintuigen. Je wordt arrogant naar mensen toe die een lager niveau van bewustzijn hebben. Dan besef je dat de geest een generator van illusies is en venster op de realiteit. Wetenschap is ook een geloofsysteem, maar wel nuttig.
Bewustzijn ontstaat niet door het ontvangen van steeds meer informatie. Het ontstaat door het verwerpen van informatie. Er is geen goed of slecht aan een bepaald bewustzijnsniveau. Het ene niveau is niet beter dan het andere niveau. Mensen kunnen geluk ervaren op ieder niveau en ze dragen bij aan de samenleving op hun eigen niveau. Er is geen goed of slecht in iets, Alleen verdienstelijkheid. Op alle bewustzijnsniveau’s kun je verdienstelijk zijn. Geluk komt makkelijker op de laagste niveau’s van bewustzijn. Bewustzijn heeft zijn prijs. Op het hoogste niveau van bewustzijn kun je alleen nog maar de mensheid dienen. Je kunt jezelf niet wakker maken uit een droom. Je hebt iemand nodig die al wakker is om je zachtjes door elkaar te schudden en in je oor te fluisteren. De grote leiders op deze wereld zijn zich bewust van het feit dat er ook andere mensen zijn en zijn het minst rationeel. Charismatische leiders hebben de natuurlijke aanleg om mensen in een waan te brengen. Ze overtuigen mensen om buiten hun eigen belang te handelen en de idealen van de leider na te streven. De meest effectieve leiders zijn irrationeel. Wiskundeleraren en professoren in een exacte wetenschap worden zelden grote leiders. Logica is schadelijk voor leiderschap. Leiders kunnen voortbestaan omdat mensen hun wanen in balans brengen, door nieuwe ideeën op te doen. Ideeën kunnen de wereld veranderen….