Gebruiker:Ranzor/Werkpagina1

Het Westelijk Front was een onderdeel van het Rode Leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een front in het Rode Leger was een verzameling van legers en het was vergelijkbaar met een Duitse legergroep. De voornaamste taak van het front was de verdediging van de toegangswegen tot Moskou en in de winter van 1941 de verdediging van de stad. Na de slag om Moskou dreef het Westelijk Front Legergroep Centrum terug naar het westen. In tegenstelling tot westerse legergroepen waren bij de Sovjets ook de luchtstrijdkrachten een onderdeel van het front.

Westelijk front
Oprichting	21 juni 1941
Ontbinding	24 april 1944
Land	Sovjet-Unie
Krijgsmacht- onderdeel	Rode Leger
Type	Legergroep
Veldslagen	Operatie Barbarossa Slag om Moskou Operatie Mars Slag om Smolensk
Commandanten	Maarschalk S.K. Timosjenko Luitenant-generaal S.I. Konev Generaal G.K. Zjoekov

Operatie Barbarossa

Tijdens de eerste dagen van de Duitse inval in de Sovjet Unie leed het Rode leger een zware nederlaag in de strijd aan de grenzen. Reeds op de eerste dag vernietigde de Luftwaffe de communicatie tussen het hoofdkwartier en de fronttroepen. De gewone soldaten vochten moedig en ze weigerden zich over te geven, maar ze waren niet opgewassen tegen de Duitse tactiek. Gesteund door de duikbommenwerpers van de Luftwaffe sloegen de Duitse gemotoriseerde divisies een bres in de de Sovjetverdediging ten noorden van Brest. Door dit gat rukten de tanks van de 3de Pantsergroep op in de richting van Vilnioes. In opdracht van Stavka wierp generaal Pavlov zijn gemechaniseerde korpsen in de tegenaanval nabij Dubno en Brest, maar hun aanval werd moeiteloos door de Duitse tanks afgeslagen. De Luftwaffe beheerste het luchtruim en dit maakte elke verplaatsing van Sovjet eenheden onmogelijk. De Duitse tanks bleven verder naar Minsk oprukken. Generaal Pavlov gaf het 10de leger toestemming om terug te trekken, maar de terugtocht ontaardde in een vlucht. Door de val van Volkovysk was het leger omsingeld in de Bialystock-pocket.

Meer naar het zuiden viel de 2de Pantsergroep onder leiding van generaal Guderian aan op de scheiding tussen het 10de leger en het 4de leger. De verdediging werd snel doorbroken en ook alle tegenaanvallen van de verouderde Sovjettanks werden moeiteloos afgeslagen. Een gedeelte van de 2de pantsergroep keerde naar het noorden en viel het terugtrekkende 10de leger in de rug aan. Generaal Pavlov probeerde een tegenaanval van het 3de leger en het 4de leger op te zetten om de Duitse tangbeweging te blokkeren, maar hij kon zijn legers niet bereiken. Het Sovjetfront stortte ineen. In Moskou had Stavka geen duidelijk beeld van de situatie. Stalin gaf bevel om een tegenaanval in te zetten, de Duitse aanvallers te vernietigen en daarna op te rukken naar Lublin.

Op 29 juni 1941 viel Minsk in Duitse handen en een dag later Bobruisk. De enige ontsnappingsroute naar het oosten was hierdoor afgesloten en het 3de, 10de en 13de leger van het Westelijk Front waren omsingeld. De legers in de omsingeling vielen uiteen in kleinere formaties, waarvan enkele eenheden, die door bekwame officieren werden geleid, door de mazen van het net naar het oosten konden ontsnappen. Nog andere eenheden bleven doorvechten en ze vormden de kern van partizanenbrigades. Ongeveer 290 000 soldaten gaven zich echter over en ze verdwenen in Duitse krijgsgevangenschap.

Op direct bevel van Stalin werd generaal Pavlov en een gedeelte van zijn staf van hun functie ontheven, berecht en doodgeschoten door de NKVD.

Na de nederlaag bij Minsk stuurde Stalin vijf nieuwe legers vanuit de strategische reserve naar het Westelijk Front, dat nu onder bevel van maarschalk Timosjenko werd geplaatst. Deze vijf legers, het 19de leger, het 20ste leger, het 21ste leger, het 22ste leger en als reserve het 16de leger moesten de toegangsweg naar Smolensk tussen de Westelijke Dvina en de Dnjper verdedigen. Gesteund door deze versterkingen probeerde maarschalk Timosjenko het initiatief naar zich toe te trekken. Op 6 juli 1941 viel het Westelijk Front de Duitse 3de Pantsergroep nabij Lepel aan, maar de aanval eindigde in een zware nederlaag. De Sovjets hadden het terrein onvoldoende verkend en ze liepen in een Duitse hinderlaag. Onder druk van de Duitse tanks moest maarschalk Timosjenko zich steeds verder terugtrekken. Op 10 juli 1941 gingen beide pantsergroepen van Legergroep Centrum opnieuw in de aanval. In het zuiden brak de 2de Pantsergroep door het 13de leger, omsingelde Mogilev en rukte op in de richting van Smolensk. De verdedigingslinie aan de Berezina werd opgegeven en de linkervleugel van het Westelijk Front werd naar het noorden teruggedreven. Ondertussen had de 3de Pantsergroep de Dvina overgestoken en naderde Smolensk vanuit het noorden. Het Westelijke Front lanceerde een aantal tegenaanvallen, die echter te zwak waren om de Duitse opmars tot stilstand te brengen. Smolensk viel in handen van de 2de Pantsergroep en het 16de leger, het 19de leger en 20ste leger waren omsingeld ten westen van de stad. De Duitse tanks waren echter te snel opgerukt waardoor de infanteriedivisie enkle dagen achterstand hadden. Hierdoor was de omsingeling niet sterk genoeg en grote delen van de Sovjetslegers konden naar het oosten ontsnappen.

Ten koste van hoge verliezen konden de Sovjetlegers de Duitse opmars vertragen. In plaats van hun gebruikelijke Blitzkrieg toe te passen, duurde het bijna een maand vooraleer de stad in Duitse handen viel. Wegens de hardnekkige verdediging van het Westelijk Front begon het Duitse opperbevel het oorspronkelijk aanvalsplan te veranderen. De aanval op Moskou werd opgeschort en de verovering van Kiev werd de nieuwe prioriteit.

Slag om Moskou

Op 13 september 1941 kreeg generaal I.S.Konev het bevel over het Westelijke Front, dat bestond uit zes legers. Het front verdedigde een gebied tussen het Seliger-meer en Jartsevo. De legers waren echter onderbemand en ze beschikten slechts over 427 tanks, waarvan de meeste verouderde modellen waren. Alle divisies hadden bovendien een gebrek aan communicatie-middelen, artillerie en bekwame stafofficieren. Op 30 september 1941 lanceerden de Duitsers hun aanval op Moskou. Gesteund door de Luftwaffe viel Legergroep Centrum de Sovjetstellingen aan. Op 7 oktober hadden de Duitsers het 16de leger, het 19de leger en het 20ste leger van het Westelijke Front ten westen van Vasjma omsingeld. De toegangswegen naar Moskou lagen open voor de Duitse tanks. Op 12 oktober 1941 sloeg het weer om. De Russische herfstregens veranderden de wegen in onbegaanbare modderpoelen. De Duitse tanks en gemechaniseerde divisies liepen vast. Ondertussen bleven de omsingelde legers doorvechten en verschillende eenheden wisten de omsingeling te doorbreken.

Slag om Rzhev

Gedurende de zomer van 1942 voerde het Westelijke Front een aantal lokale aanvallen uit tegen de oostelijke flank van de Rzhev-saillant. Deze aanvallen resulteerden in zware verliezen zonder noemenswaardige terreinwinst. In de winter van 1942 plande Stavka een nieuw offensief tegen Legergroep Centrum. Samen met het Kalininfront moest het Westelijke Front de Rzhev-saillant aanvallen en de Duitse troepen omsingelen.

Smolensk 1943

Na de verovering van Smolensk kreeg x het bevel om de rest van Wit-Rusland te veroveren. het front lanceerde verschillende aanvallen op de Duiste stellingen bij Orsha en Mogilev, maar de Duitsers hielden stand. Naarmate de winter naderde, hernieuwden de Sovjets hun aanavllen. Op x werd het Westelijke Front opgesplitst in het 2de Wit en 3de Wit

Commandanten

Commandanten	Begindatum	Einddatum
Generaal D.G. Pavlov	Juni 1941	Juni 1941
Generaal A.I. Jerjomenko	Juni 1941	Juli 1941
Maarschalk S.K. Timosjenko	Juli 1941	Juli 1941
Generaal A.I. Jerjomenko	Juli 1941	Juli 1941
Maarschalk S.K. Timosjenko	Juli 1941	Sept 1941
Luitenant-generaal S.I. Konev	Sept 1941	okt 1941
Generaal G.K. Zjoekov	Okt 1941	Aug 1942
Luitenant-generaal S.I. Konev	Aug 1942	Feb 1943
Luitenant-generaal W.D. Sokolovski	Feb 1943	Apr 1944

Sterkte en verliezen

Datum	Operatie	Sterkte	Verliezen
Jun. 1941 - Jul. 1941	Operatie Barbarossa	515 373	329 530
Jan. 1942 - Dec. 1942	Slag om Moskou	415 485	319 384
Jan. 1943 - Dec. 1943	Operatie Mars	514 163	390 764
Jan. 1944 -Ma. 1944	Slag om Smolensk	417 600	227 440