Gebruiker:Caribiana/Kladblok/Brassavola nodosa
Brassavola nodosa is is een orchidee soort uit het geslacht Epidendreae. De soort is epifytisch en komt voor in Mexico (van Tamaulipas in het zuiden tot Chiapas en het schiereiland Yucatán), Midden-Amerika, Caraïben en het noorden van Zuid-Amerika (Venezuela, Colombia, Guyana en Frans Guyana).
| Brassavola nodosa | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
| Brassavola nodosa | |||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| geslacht | |||||||||||||||||||||
| Brassavola (L.) Lindl. (1813) | |||||||||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Beschrijving bewerken
een kleine, taaie orchideeënsoort afkomstig uit Mexico (van Tamaulipas in het zuiden tot Chiapas en het schiereiland Yucatán), Midden-Amerika, West-Indië en het noorden van Zuid-Amerika (Venezuela, Colombia, Guyana en Frans Guyana).[1][2] Het staat ook bekend als "Lady of the Night" orchidee vanwege de citrus- en gardenia-achtige geur die in het begin van de avond begint. Het is breed gehybridiseerd en gecultiveerd voor is de opzichtige bloemen en aangename geur.
Brassavola nodosa staat bekend om zijn uitzonderlijk sterke geur, die vooral in het donker wordt uitgestraald om nachtelijke motten aan te trekken. Zoals typisch is voor mottenbestuivende bloemen, wordt de geur van B. nodosa beschreven als "witte bloemen". Het wordt gedomineerd door linalool, benzoaten, salicylaten en nerolidol.[3]
Het diploïde chromosoomnummer van B. nodosa is bepaald op 2n = 40[4].
Deze soort heeft witte bloemen die in opstaande trossen of slingers uitkomen.
De pseudobollen, die ongeveer 6 tot 30 cm lang zijn, zijn smal en penvormig, en zijn duidelijk gescheiden. Het heeft talrijke teret (ronde) secundaire stelen. In elke ontwikkelingsperiode wordt één enkel blad geproduceerd. De bladeren zijn grijsgroen, vlezig, met een groef aan de bovenkant. De bladeren zijn goed aangepast aan het leven in wisselende omgevingen, van vochtig tot droog.
Het heeft een stevige, langwerpige stam met 4 of 5 knopen die een enkel langwerpig blad heeft dat met zenuwen is gegroefd en eindigt in een snavel. De bloeiwijze is één per ontwikkeling, van 1 tot 6 grote bloemen van ongeveer 9 cm (sommige exemplaren tot 15 cm), met enkele kelkbladen en lange en smalle bloemblaadjes (filiformen), van variabele kleur van lichtgroen, tot geelgroen, of wit. Het enorme labellum is buisvormig aan de basis, die een deel van de kolom omhelst en vervolgens wijd opengaat, waardoor een hoofdvormig eindstuk ontstaat dat ongeveer 5 cm breed kan zijn. Het labellum is wit en heeft meestal paarse of donkerrode markeringen aan de binnenkant van de buis.
Brassavola nodosa, plant. Het heeft nectarines die aan de eierstokken vastzitten, zodat de bloemen meestal 's nachts een zeer geurig aroma afgeven. Dit is een typisch mechanisme van planten die bestoven worden door nachtelijke vlinders, maar ze worden ook overdag bezocht door kolibries. Hij bloeit in de winter, in het voorjaar.
De leden van deze soort zijn gemakkelijk te kweken en zijn bestand tegen droogte. Ze kunnen op platen worden geplaatst, zodat hun wortels luchtstromen kunnen opvangen en bestand zijn tegen cycli van vocht of droogte.
Verspreiding en habitat bewerken
Deze soort is epifytisch en komt voor in de landen van Mexico, Midden-Amerika, Colombia en Venezuela. Het heeft het hele jaar door 80% luchtvochtigheid nodig.
Encyclopedie NA: De Brassavola nodosa heeft spitse bladeren en grote, witte bloemen. Banana shimaron en BN zijn op Curacao vooral in het Christoffelgebied, op Aruba in Rooi Prins, op Bonaire op het kalkgebied van Plantage Colombia en plantage Bolivia. Op de Bovenwindse eilanden groeien orchideeen voraal in hogere delen van Saba en op de helling van The Quill.[1]
Deze soort is epifytisch en komt voor in de landen van Mexico, Midden-Amerika, Aruba, Curaçao en langs de kust van Colombia en Venezuela. Het heeft het hele jaar door 80% luchtvochtigheid nodig (bron?).
Op Curaçao en Aruba is de witte orchidee te vinden in het Christoffelpark en Nationaal park Arikok, waar deze vooral in bomen groeit, als epiphyt, maar ook op rotsen als lithophyt.[2] In 1698 was de soort de eerste tropische orchidee die meegenomen werd vanuit Curaçao naar Nederland en waar vanuit de botanische tuinen van de universiteiten met kweken werd begonnen. Hierna begon de verspreiding van deze soort over de hele wereld als kasplant en later ook als kamerplant.[3] (verplaatst van Brassavola) Is een beschermde plantensoort op de ABC eilanden.
Bibliografie bewerken
- Leroy-Terquem, Gerald and Jean Parisot. Orchids: Care and Cultivation. London: Cassel Publishers Ltd., 1991.
- Schoser, Gustav. Orchid Growing Basics. New York: Sterling Publishing Co., Inc., 1993.
- White, Judy. Taylor’s Guide to Orchids. Frances Tenenbaum, Series Editor. New York: Houghton-Mifflin, 1996.
- The Illustrated Encyclopedia of Orchids by Alec Pridgeon. Published by the Timber Press.
- The Manual Of Cultivated Orchid Species By Bechtel, Cribb and Launert, Published by The MIT Press.
|
Externe links
Bronnen, referenties en voetnoten
|
Boneriano|3 december 2020| orkidia ku tin den naturalesa boneriano ta Brassavola sodosa. E ta krese den palu. No solamente den palu normal, sino tambe den palu di kadushi por topa ku nan. Por hañ'é na tantu Aruba, Kòrsou komo Boneiru. Rubianonan ta yam'é orkidia di mondi. Na Kòrsou ta yam'é orkidia blanku. Kolo di su flornan ta blanku òf den direkshon di blanku.
Myrmecophila humboldtii. Bonerianonan ta yam'é banana di mondi, miéntras ku yunan di Kòrsou a batis'é komo bakoba di mondi.
es.wiki
Brassavola nodosa, bekend als dame van de nacht, is een epifytische orchidee. Het wordt gevonden van Mexico, Midden-Amerika, Colombia tot Venezuela. De naam verwijst naar het feit dat het 's nachts een zeer sterke citrusgeur afgeeft.
gobierno.aw: Lokale naam: Orkidia di mondi/Familie: Orchidaceae In de afgelopen jaren is de hoeveelheid Brassavola Nodosa aanzienlijk afgenomen in zijn oorspronkelijke habitat. Mensen zijn de belangrijkste oorzaak hiervan geweest, omdat ze deze wilde planten uit hun habitat halen en deze als huisplanten te gebruiken. Ze cultiveren deze als tuinplanten. Deze planten groeien nu alleen op een locatie en groeien op takken en rotsen. Ze hebben sappige bladeren en groeien in de vorm van rozetten en bloeien m witte bloemen met paarse stippen. Het fruit groeit in de vorm van een ei.