Formule 1 in 1977

raceseizoen
(Doorverwezen vanaf Formule 1/1977)

Het Formule 1-seizoen 1977 was het 28ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 9 januari en eindigde op 23 oktober na zeventien races.

28e Formule 1-seizoen (1977)
Volgende: 1978
Vorige: 1976
Tweevoudig wereldkampioen Niki Lauda
Algemene informatie
Races 17
Coureurs 61
Constructeurs 21
Verdedigend
kampioen
Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt (coureurs)
Vlag van Italië Ferrari (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Oostenrijk Niki Lauda 72
(2e titel)
2e plaats Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter 55
3e plaats Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti 47
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Italië Ferrari 95
(5e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 62
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 60
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Niki Lauda werd voor de tweede keer wereldkampioen. Voor het eerst kwam er een wagen met turbomotor aan de start: de Renault.

Kalender bewerken

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
281
1 GP van Argentinië   Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown
de la Ciudad de Buenos Aires
Buenos Aires 9 januari
282
2 GP van Brazilië   Interlagos São Paulo 23 januari
283
3 GP van Zuid-Afrika   Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 5 maart
284
4 GP van de Verenigde Staten West   Long Beach GP Circuit Long Beach (Californië) 3 april
285
5 GP van Spanje   Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 8 mei
286
6 GP van Monaco   Circuit de Monaco Monte Carlo 22 mei
287
7 GP van België   Circuit Zolder Heusden-Zolder 5 juni
288
8 GP van Zweden   Scandinavian Raceway Anderstorp 19 juni
289
9 GP van Frankrijk   Circuit de Dijon-Prenois Dijon 3 juli
290
10 GP van Groot-Brittannië   Silverstone Circuit Silverstone 16 juli
291
11 GP van Duitsland   Hockenheimring Hockenheim 31 juli
292
12 GP van Oostenrijk   Österreichring Spielberg 14 augustus
293
13 GP van Nederland   Circuit Park Zandvoort Zandvoort 28 augustus
294
14 GP van Italië   Autodromo Nazionale Monza Monza 11 september
295
15 GP van de Verenigde Staten   Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 2 oktober
296
16 GP van Canada   Mosport Park Bowmanville (Ontario) 9 oktober
297
17 GP van Japan   Fuji Speedway Oyama 23 oktober

Opmerking:
De Grand Prix van Duitsland zou oorspronkelijk op de Nürburgring Nordschleife in Nürburg verreden worden maar werd vanwege zorgen om de veiligheid verplaatst naar de Hockenheimring.[1]

Resultaten en klassement bewerken

Grands Prix bewerken

Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1   GP van Argentinië   James Hunt   James Hunt   Jody Scheckter   Wolf-Ford G Verslag
2   GP van Brazilië   James Hunt   James Hunt   Carlos Reutemann   Ferrari G Verslag
3   GP van Zuid-Afrika   James Hunt   John Watson   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
4   GP van de Verenigde Staten West   Niki Lauda   Niki Lauda   Mario Andretti   Lotus-Ford G Verslag
5   GP van Spanje   Mario Andretti   Jacques Laffite   Mario Andretti   Lotus-Ford G Verslag
6   GP van Monaco   John Watson   Jody Scheckter   Jody Scheckter   Wolf-Ford G Verslag
7   GP van België   Mario Andretti   Gunnar Nilsson   Gunnar Nilsson   Lotus-Ford G Verslag
8   GP van Zweden   Mario Andretti   Mario Andretti   Jacques Laffite   Ligier-Matra G Verslag
9   GP van Frankrijk   Mario Andretti   Mario Andretti   Mario Andretti   Lotus-Ford G Verslag
10   GP van Groot-Brittannië   James Hunt   James Hunt   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
11   GP van Duitsland   Jody Scheckter   Niki Lauda   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
12   GP van Oostenrijk   Niki Lauda   John Watson   Alan Jones   Shadow-Ford G Verslag
13   GP van Nederland   Mario Andretti   Niki Lauda   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
14   GP van Italië   James Hunt   Mario Andretti   Mario Andretti   Lotus-Ford G Verslag
15   GP van de Verenigde Staten   James Hunt   Ronnie Peterson   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
16   GP van Canada   Mario Andretti   Mario Andretti   Jody Scheckter   Wolf-Ford G Verslag
17   GP van Japan   Mario Andretti   Jody Scheckter   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag

Puntentelling bewerken

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs bewerken

De acht beste resultaten van de eerste negen wedstrijden en de zeven beste resultaten van de laatste acht wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Coureur Grands Prix Punten
 
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
VST
 
CAN
 
JPN
1   Niki Lauda DNF 3 1 2PS DNF 2 2 DNF 5 2 1S 2P 1S 2 4 72
2   Jody Scheckter 1 DNF 2 3 3 1S DNF DNF DNF DNF 2P DNF 3 DNF 3 1 10S 55
3   Mario Andretti 5 DNF DNF 1 1P 5 DNFP 6PS 1PS 14 DNF DNF DNFP 1S 2 9PS DNFP 47
4   Carlos Reutemann 3 1 8 DNF 2 3 DNF 3 6 15 4 4 6 DNF 6 DNF 2 42
5   James Hunt DNFPS 2PS 4P 7 DNF DNF 7 12 3 1PS DNF DNF DNF DNFP 1P DNF 1 40
6   Jochen Mass DNF DNF 5 DNF 4 4 DNF 2 9 4 DNF 6 DNF 4 DNF 3 DNF 25
7   Alan Jones DNF DNF 6 5 17 DNF 7 DNF 1 DNF 3 DNF 4 4 22
8   Gunnar Nilsson 5 12 8 5 DNF 1S 19 4 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 20
9   Patrick Depailler DNF DNF 3 4 DNF DNF 8 4 DNF DNF DNF 13 DNF DNF 14 2 3 20
10   Jacques Laffite DNF DNF DNF 9 7S 7 DNF 1 8 6 DNF DNF 2 8 7 DNF 5 18
11   Hans Joachim Stuck DNF DNF 6 DNF 6 10 DNF 5 3 3 7 DNF DNF DNF 7 12
12   Emerson Fittipaldi 4 4 10 5 14 DNF DNF 18 11 DNF DNQ 11 4 DNQ 13 DNF 11
13   John Watson DNF DNF 6S DSQ DNF DNFP DNF 5 2 DNF DNF 8S DNF DNF 12 DNF DNF 9
14   Ronnie Peterson DNF DNF DNF DNF 8 DNF 3 DNF 12 DNF 9 5 DNF 6 16S DNF DNF 7
15   Carlos Pace 2 DNF 13 6
16   Vittorio Brambilla 7 DNF 7 DNF DNF 8 4 DNF 13 8 5 15 12 DNF 19 6 8 6
17   Clay Regazzoni 6 DNF 9 DNF DNF DNQ DNF 7 7 DNQ DNF DNF DNF 5 5 DNF DNF 5
18   Patrick Tambay DNQ DNF 6 DNF 5 DNF DNQ 5 DNF 5
19   Jean-Pierre Jarier 6 DNQ 11 11 8 DNF 9 DNF 14 DNF DNF 9 DNF 1
20   Riccardo Patrese 9 DNF DNF DNF 10 13 DNF 10 6 1
21   Renzo Zorzi DNF 6 DNF DNF DNF 1
22   Rupert Keegan DNF 12 DNF 13 10 DNF DNF 7 DNF 9 8 DNF 0
23   Patrick Neve 12 10 15 DNQ 10 DNQ 9 DNQ 7 18 DNF 0
24   Vern Schuppan 12 7 16 DNQ 0
25   Ingo Hoffmann DNF 7 0
  Danny Ongais DNF 7 0
27   Alex Ribeiro DNF DNF DNF DNF DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 8 DNQ 11 DNQ 15 8 12 0
28   Hans Binder DNF DNF 11 11 9 DNF 12 8 DNQ 11 DNF DNF 0
29   Brett Lunger 14 DNF 10 11 DNQ 13 DNF 10 9 DNF 10 11 0
30   Harald Ertl DNF DNQ 9 16 DNQ 0
31   Jackie Oliver 9 0
  Kunimitsu Takahashi 9 0
33   Ian Scheckter DNF DNF 11 DNQ DNF DNF NC DNF DNF DNF 10 DNF DNF DNF 0
34   Brian Henton 10 DNQ DNQ DNQ DSQ DNQ 0
  Jacky Ickx 10 0
36   Gilles Villeneuve 11 12 DNF 0
37   Kazuyoshi Hoshino 11 0
38   Larry Perkins DNF 15 12 DNQ DNQ 0
39   David Purley DNQ 13 14 DNF DNPQ 0
40   Emilio de Villota 13 DNQ DNQ DNQ DNQ 17 DNQ 0
41   Arturo Merzario DNF DNQ 14 DNF DNF DNQ DNF DNQ 0
42   Ian Ashley DNQ DNQ DNQ 17 DNS 0
  Tom Pryce NC DNF DNF 0
  Boy Hayje DNF DNQ DNQ NC DNQ DNQ 0
  Jean-Pierre Jabouille DNF DNF DNF DNF DNQ 0
  Héctor Rebaque DNQ DNQ DNQ DNF DNQ DNQ 0
  Hans Heyer DNF 0
  Bruno Giacomelli DNF 0
  Noritake Takahara DNF 0
  Conny Andersson DNQ DNQ DNQ DNQ 0
  Teddy Pilette DNQ DNQ DNQ 0
  Mikko Kozarowitzky DNQ DNPQ 0
  Bernard de Dryver DNQ 0
  Michael Bleekemolen DNQ 0
  Lamberto Leoni DNQ 0
  Loris Kessel DNQ 0
  Giorgio Francia DNQ 0
  Tony Trimmer DNPQ 0
  Andy Sutcliffe DNPQ 0
  Guy Edwards DNPQ 0
  Brian McGuire DNPQ 0
Pos. Coureur  
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
VST
 
CAN
 
JPN
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs bewerken

Alleen het beste resultaat per race telt mee voor het kampioenschap.
De acht beste resultaten van de eerste negen wedstrijden en de zeven beste resultaten van de laatste acht wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur Grands Prix Punten
 
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
VST
 
CAN
 
JPN
1   Ferrari 3 1 1 2PS 2 2 2 3 (5) 2 1S 2P 1S 2 4 12 2 95 (97)
2   Lotus-Ford 5 5 12 1 1P 5 1PS 6PS 1PS 3 DNF DNF DNFP 1S 2 9PS DNFP 62
3   McLaren-Ford DNFPS 2PS 4P 7 4 4 7 2 3 1PS DNF 6S 9 4P 1P 3 1 60
4   Wolf-Ford 1 DNF 2 3 3 1S DNF DNF DNF DNF 2P DNF 3 DNF 3 1 10S 55
5   Brabham-Alfa Romeo 2 DNF 6S DNF 6 DNFP 6 5 2 5 3 3 7 DNF 12 DNF 7 27
6   Tyrrell-Ford DNF DNF 3 4 8 DNF 3 4 12 DNF 9 5 DNF 6 14S 2 3 27
7   Shadow-Ford NC 6 DNF DNF DNF 6 5 9 DNF 7 10 1 13 3 9 4 4 23
8   Ligier-Matra NC DNF DNF 9 7S 7 DNF 1 8 6 DNF DNF 2 8 7 DNF 5 18
9   Fittipaldi-Ford 4 4 10 5 14 DNF DNF 18 11 DNF DNQ 11 4 DNQ 13 DNF 11
10   Ensign-Ford 6 DNF 9 DNF DNF 10 DNF 7 7 DNQ 6 DNF 5 5 5 5 DNF 10
11   Surtees-Ford 7 DNF 7 11 9 8 4 DNF 13 8 5 15 12 DNF 11 6 8 6
12   Penske-Ford 6 DNQ 11 11 8 DNF 9 DNF 12 8 DNF DNF 7 1
13   March-Ford DNF DNF 14 10 10 DNQ 10 15 NC 10 8 9 10 7 15 8 12 0
14   Hesketh-Ford WD DNF 12 9 13 10 DNF DNF 7 DNF 9 8 DNF 0
15   Kojima-Ford 11 0
16   LEC-Ford DNQ WD 13 14 DNF DNPQ 0
17   BRM WD DNF 15 WD DNQ DNQ DNQ DNQ DNPQ DNQ WD DNQ DNQ 0
  Renault WD DNF WD WD DNF DNF DNF DNQ 0
  Boro-Ford DSQ DNQ 0
  Apollon-Ford WD WD WD WD DNQ 0
  McGuire-Ford DNPQ 0
Pos. Constructeur  
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
MON
 
BEL
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
VST
 
CAN
 
JPN
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
Zie de categorie 1977 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.