Filip Meirhaeghe
Filip Meirhaeghe (Gent, 5 maart 1971) werd wereldkampioen mountainbike in 2003. Op de Olympische Zomerspelen 2000 in Sydney won hij een zilveren medaille.
| Filip Meirhaeghe | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Filip Meirhaeghe op een wegfiets in 2007.
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Filip Meirhaeghe | |||
| Geboortedatum | 5 maart 1971 | |||
| Geboorteplaats | .svg){kind=small} Gent, België
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline(s) | Mountainbike | |||
| ||||
MountainbikerBewerken
Bij de Wereldbeker mountainbike in Mont-Saint-Anne (Canada) die Meirhaeghe won, werd hij betrapt op het gebruik van het verboden stimulerend middel epo. Hij werd 15 maanden geschorst, maar maakte zijn rentree op 19 februari 2006 tijdens de strandrace van Oostduinkerke. Hij bezit het diploma van graduaat Marketing aan de Hogeschool Gent en is de auteur van het boek Positief, uitgegeven door Davidsfonds, waarin hij het verhaal doet vanaf zijn jeugd tot aan zijn positieve plas in de bungalow van het Wereldantidopingagentschap (WADA). In 2007 rijdt hij voor de ploeg Landbouwkrediet-Colnago. Meirhaeghe zet zich ook in voor enkele goede doelen, zoals het kinderkankerfonds.
Hij schreef ook het boek De comeback.
In 2008 werd Meirhaeghe vader van een zoontje.
Op 3 mei 2009 reed hij in Houffalize zijn laatste WB-wedstrijd mountainbike.
Filip heeft afscheid genomen van competitie MTB, maar toch niet helemaal. Bij de Wielerbond coacht hij de MTB-jongeren en voor Emolife Belgium cvba is hij projectleider van allerlei MTB evenementen voor het goede doel. Op dit moment begeleidt hij de Senegal Classic voor Vredeseilanden en de Duchenne Heroes in België, ten voordele van het onderzoek naar een behandeling van de Duchenne spierdystrofie, die jongetjes treft. Momenteel is hij bondscoach van de Belgische mountainbikers.
PrestatiesBewerken
- Belgisch kampioen in 1996, 1998, 2001 en 2006
- Parijs-Roubaix mountainbike in 1997 en 2002
- Wereldkampioenschap in 1998 (brons), 1999 (brons), 2002 (zilver), 2003 (goud)
- Europees kampioen in 2000
- Olympische Spelen van Sydney 2000 (zilver)
- Winnaar wereldbeker in 2002
- Won 11 WB-manches, de laatste op 3 juli in het Canadese Calgary
- Wereldkampioen Crosscountry 2003
- Winnaar van de GP Rudy Dhaenens 2006
OverwinningenBewerken
MountainbikenBewerken
| Seizoen | Wereldbeker |  OS |
 WK |
 EK |
 BK |
Overige | Totaal aantal zeges |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1990 | NVT | 78e | Köln, Belveaux | 2 | |||
| 1991 | NVT | 23e | 5e | La Clusaz | 1 | ||
| 1992 | NVT | 15e | Amsterdam | 1 | |||
| 1993 | NVT | 66e | Torla, St-Niklaas, Temse, Tielrode, Zonnegem, Profondville | 6 | |||
| 1994 | NVT | 44e | 5e | 0 | |||
| 1995 | NVT | 26e | 26e | 
|
Amsterdam, Wiltz, Gent, Cairns | 4 | |
| 1996 | DNS | 17e | 6e | 
|
Mol, Brulon, Parijs, Neuchâtel, Herve, Engis | 6 | |
| 1997 | NVT | 10e |
|
Parijs-Roubaix, Luik, Reims, Lommel, Engis, Chimay, Mol | 7 | ||
| 1998 | St. Wendel | NVT | 
|
20e |
|
Langdorp, Ujimi, Engis, Milaan | 6 |
| 1999 | St. Wendel | NVT |
|
15e | Amay, Fujimi, Yerseke | 4 | |
| 2000 | Houffalize, Lausanne | ↑
|
9e | ↑
|
|
Afxentia, Balegem, Lommel, Langdorp, Michelbeke, Kluisberg | 9 |
| 2001 | NVT | 8e | 8e |
|
Albufeira, Monterey, Kluisberg, Vail, De Panne | 6 | |
| 2002 | Mt-St-Anne, Grouse Mountain eindklassement | NVT | ↑
|
13e |
|
Parijs-Roubaix, Thieusies, Kluisberg, Malmedy, Grächen, Fujimi | 8 |
| 2003 | Fort William, Kaprun | NVT | ↑
|
7e | Langdorp, Fujimi | 5 | |
| 2004 | Madrid, Mt-St-Anne, Calgary | DNS | DNS | DNS | DNS | Voroklini, Monterey, Leadville | 6 |
| 2005 | schorsing | ||||||
| 2006 | NVT | 7e |
|
1 | |||
| 2007 | NVT | 25e | 10e |
|
Malmedy | 1 | |
| 2008 | DNF | 42e | DNS |
|
0 | ||
| 2009 | NVT | 19e | DNS | 0 | |||
| Totaal | 11 (1x eindklassement) | 0 | 1 | 1 | 4 | 56' | 73' |
Resultaten in voornaamste wedstrijdenBewerken
| Jaar | Gent-Wevelgem | Ronde van Vlaanderen | Parijs-Roubaix |
| 2002 | 35e | ||
| 2003 | 41e | ||
| 2007 | 42e | 33e | |
| 2008 | 90e | 47e | |
| 2009 | 34e |
PolitiekBewerken
Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 stond Meirhaeghe in Maarkedal op de vijfde plaats op de lijst van Maarkedal Leeft, een lokale lijst rond Open Vld.[1] Hij werd verkozen en werd schepen van jeugd, sport en financiën.[2] In 2018 was hij bij de gemeenteraadsverkiezingen lijsttrekker voor Open Vld Maarkedal. Hij werd herkozen en bleef schepen.
Bij de Vlaamse verkiezingen van 2019 stond hij zesde op de Oost-Vlaamse lijst van Open Vld, maar hij raakte niet verkozen.[3]
TriviaBewerken
In 2012 werd Filip Meirhaeghe winnaar van het tv-programma Eeuwige Roem. In de finale haalde hij het van motorcrosser Stefan Everts en tennisser Kristof Vliegen.
Externe linkBewerken
- (en) Profiel van Filip Meirhaeghe op ProCyclingStats
| Voorganger: Roland Green |
Wereldkampioen mountainbike 2003 
|
Opvolger: Julien Absalon |
| Voorganger: Erwin Vervecken 1995 |
Belgisch kampioen mountainbike 1996 |
Opvolger: Peter Van Den Abeele 1997 |
| Voorganger: Peter Van Den Abeele 1997 |
Belgisch kampioen mountainbike 1998 |
Opvolger: Roel Paulissen 1999 |
| Voorganger: Roel Paulissen 2000 |
Belgisch kampioen mountainbike 2001 |
Opvolger: Roel Paulissen 2002 |
| Voorganger: Sven Nys 2005 |
Belgisch kampioen mountainbike 2006 |
Opvolger: Sven Nys 2007 |
1982 Annie Lambrechts · 1983 Eddy Annys · 1984 Ingrid Berghmans · 1985 niet uitgereikt · 1986 William Van Dijck · 1987 Wim Van Belleghem · 1988 Robert Van de Walle · 1989 niet uitgereikt · 1990 Ulla Werbrouck · 1991 Sabine Appelmans · 1992 Annelies Bredael · 1993 Gella Vandecaveye · 1994 Brigitte Becue · 1995 Fred Deburghgraeve · 1996 Luc Van Lierde · 1997 Stefan Everts · 1998 Sven Nys · 1999 Marleen Renders · 2000 Filip Meirhaeghe · 2001 Kim Clijsters · 2002 Kim Gevaert · 2003 Benny Vansteelant · 2004 Gino De Keersmaeker · 2005 Kathleen Smet · 2006 Tia Hellebaut · 2007 estafetteploeg 4x100m dames · 2008 Kenny De Ketele · 2009 Tom Goegebuer · 2010 Cédric Van Branteghem · 2011 Evi Van Acker · 2012 Hans Van Alphen and Marieke Vervoort · 2013 Frederik Van Lierde · 2014 Bart Swings · 2015 Jaouad Achab · 2016 Peter Genyn · 2017 Seppe Smits · 2018 Nina Derwael · 2019 Emma Meesseman · 2020 niet uitgereikt · 2021 Belgische hockeyploeg (mannen)
Wielerploegen van Filip Meirhaeghe
Burke · Coudray · Cuylits · De Waele · Louder · McCauley · Meirhaeghe · Mifune · Roesems · Tsjerniakov · Van De Walle · Van Der Berg · Van Landeghem · Vanhaecke · Vermeersch · Weynants · Chadwick (stagiair) · Fagan (stagiair) · Roland (stagiair)
Advejev · Bernucci · Bileka · Cali · Cavagnis · Coudray · De Waele · Hrysjtsjenko · Lievens · Louder · Lucchini · Mattozza · Meirhaeghe · Metloesjenko · Mifune · Popovytsj · Romano · Scamardella · Sørensen · Streel · Van Landeghem · Van Malderghem · Vanhaecke · Vermeersch · Weynants · Anzà (stagiair) · Chadwick (stagiair) · Timosjin (stagiair)
De Ketele · De Neef · De Wilde · Hovelijnck · Huysmans · Jacobs · Keisse · Meirhaeghe · Paulissen · Ranson · Renders · Roelandts · Schets · Steurs · Uytterhoeven · Van De Gehuchte · Van den Abeele · Van Der Hasselt · Van Rooy · Verspeeten · Wijnands · Wynants
Amorison · A. Capelle · Criquielion · Cummings · De Waele · De Wilde · Habeaux · Kleynen · Lebeau · Manning · Meirhaeghe · Neirynck · Renders · Sijmens · Simon · Van Loocke · Vanlandschoot · D. Verheyen · Verstrepen · Clancy (stagiair) · Clauwaert (stagiair) · Maene (stagiair)
Amorison · Boucher · A. Capelle · Clancy · De Waele · De Wilde · Gabriel · Kleynen · Kuyckx · Lebeau · Manning · Meirhaeghe · Neirynck · Peeters · Scheirlinckx · Sijmens · Van Mechelen · Vanlandschoot · D. Verheyen · Bellemakers (stagiair) · Delfosse (stagiair) · Maene (stagiair)
Amorison · Bellemakers · Boucher · A. Capelle · Clancy · De Waele · Delfosse · Gourgue · Kleynen · Kuyckx · Manning · Meirhaeghe · Neirynck · Nys · Peeters · Scheirlinckx · Sijmens · Stannard · Steels · Van Mechelen · Cappelle (stagiair) · Coomans (stagiair) · Hanseeuw (stagiair)
Amorison · Barbé · Bellemakers · Bertrand · Boucher · De Waele · Delfosse · Drouilly · Flahaut · Gourgue · Meirhaeghe · Neirynck · Nys · R. Peeters · K. Peeters · Ricci Poggi · Scheirlinckx · Verheyen · De Scheemaeker (stagiair) · Planckaert (stagiair) · Van den Haute (stagiair)
ReferentiesBewerken
- ↑ Filip Meirhaeghe krijgt plek op lijst Open VLD. Het Nieuwsblad (10 juli 2012). Geraadpleegd op 11 juli 2012.
- ↑ Filip Meirhaeghe, vierde schepen. Gemeente Maarkedal. Gearchiveerd op 24 september 2013. Geraadpleegd op 19 maart 2013.
- ↑ 8.498 voorkeurstemmen voor Filip Meirhaeghe (Open Vld), focus gaat nu terug naar lokale politiek. Het Laatste Nieuws (27 mei 2019). Geraadpleegd op 29 mei 2019.