Filip De Man
Filip Emiel Julien De Man (Roeselare, 11 november 1955) is een Belgisch politicus voor Vlaams Belang. De Man is een broer van actrice Brigitte De Man en een zoon van advocaat en auteur Jos De Man.
| Filip De Man | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
De Man in het federaal parlement
| ||||
| Volledige naam | Filip Emiel Julien De Man | |||
| Geboren | Roeselare, 11 november 1955 | |||
| Kieskring |  Vlaams-Brabant
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Functie | Politicus | |||
| Partij | 1991 - 2004 Vlaams Blok 2004 - heden Vlaams Belang | |||
| Functies | ||||
| 1991 - 2014 | Volksvertegenwoordiger[1] | |||
| 1992 - 1995 | Lid Vlaamse Raad[2] | |||
| 1995 - 2022 | Gemeenteraadslid Vilvoorde[3] | |||
| 2019 - heden | Lid Europees Parlement | |||
| ||||
Carrière bewerken
Hij studeerde pers- en communicatiewetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel en werd er licentiaat in de letteren en wijsbegeerte. Tijdens zijn studies werd hij in 1977 praeses van de PERSkring,[4] was hij lid van de Vlaams-Nationale Studentenunie en medestichter van de Vrijzinnige Vlaamse Studentenvereniging (VVSV). Tevens was hij hoofdredacteur van het VVSV-tijdschrift Klauwaert en Geus.
Als uitgesproken Vlaams-nationalist werd De Man in 1985 lid van het Vlaams Blok. Van 1988 tot 1992 was hij hoofdredacteur van 't Kapblok, het tijdschrift van het VB dat verscheen in Brussel-Halle-Vilvoorde. In 1989 werd hij redactielid en in 1990 hoofdredacteur van het nationale partijblad van het Vlaams Blok, sinds 2004 Vlaams Belang geheten, en van 1990 tot 1991 was hij voorzitter van de VB-afdeling van het arrondissement Brussel.
Bij de verkiezingen van 24 november 1991, bijgenaamd Zwarte zondag, werd Filip De Man verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers, wat hij bleef tot in 2014. Eerst zetelde hij voor het Vlaams Blok, daarna vanaf 14 november 2004 voor het Vlaams Belang. In de Kamer liet hij zich onder meer opmerken door zijn bijzonder kritische analyse van de multicultuur en zijn uitgesproken anti-migratiestandpunt. Daarnaast bepleitte hij een harde aanpak van de criminaliteit in het algemeen.
In de Kamer leverde De Man felle kritiek op de honderdduizenden naturalisaties van vreemdelingen en de (verdoken) regularisaties van illegalen. Zo bepleitte hij met betrekking tot criminaliteit een eerlijke voorlichting van de burgers en pleitte hij als aanhanger van de harde aanpak voor de doodstraf, de uitwijzing van veroordeelde allochtonen en een 'actieve opsporing van terroristische cellen'.
Op communautair vlak hangt De Man “Goed bestuur = Vlaams bestuur” aan en bepleit hij de invoering van de subnationaliteit in Brussel, waarbij de inwoners kunnen kiezen voor het Vlaams sociaal en fiscaal regime. Volgens hem moet dat leiden tot een sterkere positie bij de uiteindelijke onderhandelingen over de splitsing van België (‘Congresboek Brussel’, 1999). Zijn Europese visie is confederaal, met sterke nadruk op het principe van de subsidiariteit en de uitbouw van Fort Europa om de massale immigratie tegen te gaan.
Bij de verkiezingen van 2014 stond hij op de derde plaats van de Vlaams Belang-lijst voor het Europees Parlement, maar werd niet verkozen. De Man werd eveneens de voorzitter van de partijraad van het Vlaams Belang en als dusdanig ook lid van het partijbestuur. Tevens was hij van 1995 tot 2022 gemeenteraadslid van Vilvoorde.
Bij de verkiezingen van 2019 stond Filip De Man opnieuw op de derde plaats van de Vlaams Belang-lijst voor het Europees Parlement en werd wel verkozen. Op 27 april 2021 werd zijn parlementaire onschendbaarheid op verzoek van het Hof van beroep van Brussel opgeheven. De Man wordt ervan beschuldigd in mei 2019 een verkeersongeval (zonder gewonden) te hebben veroorzaakt met vluchtmisdrijf als verzwarende omstandigheid. Volgens De Man was stoppen onmogelijk wegens de toeloop van mensen in de straat.[5]
Publicaties bewerken
Auteur:
- 1999 'De Zaak Demol, een commissaris geflikt' (naar het Frans vertaald: 'L'Affaire Demol. Un poulet chez les ânes')
- 2003 'De Eeuwige Strijd. Hellas, Rome en Europa in het juiste perspectief'
- 2007 'L'Etat-PS. De Maffia aan de Macht' (co-auteur met Frank Vanhecke, vertaald naar het Frans: 'L'Etat-PS. La mafia au pouvoir')
- 2007 'De Eeuwige Strijd II. Europa: van Dageraad tot Avondland'
In de eerste twee delen van 'De Eeuwige Strijd' laat De Man zich gelden als een tegenstander van cultuurrelativisme en egalitarisme, hij kiest partij voor de visie van genetici, sociobiologen en evolutionaire psychologen.
De Man is (mede-)auteur van diverse Vlaams Belang-partijbrochures, waaronder 'Immigratie: financiële en maatschappelijke kostprijs', 'Immigratie: land van melk en honing', ‘Requisitoir tegen de drugsprofeten’, ‘Waarheen met de politiediensten?’, ‘AIDS: geen paniek?’, ‘Criminaliteit: harde aanpak!’, ‘Vlaams Blok: de Gezinspartij’ en ‘Dossier politieke vluchtelingen’.
Bronnen, noten en/of referenties
|
