Eugène de Robiano

politicus uit België (1783-1837)

Eugène Gaspard Marie Joseph de Robiano (Brussel, 8 maart 1783 - 21 februari 1837) was een Belgisch senator.

Levensloop bewerken

Eugène de Robiano was de derde zoon van graaf Jean-Joseph de Robiano (1733-1785) en Jeanne de Limpens (1751-1837). De vroege dood van de vader maakte dat de opleiding van de kinderen werd in handen genomen door hun oom Eugène-Jean de Robiano (1741-1820), halfbroer van hun vader.

Eugène was de vader van senator Léon de Robiano, de broer van de senatoren François en Louis de Robiano, de oom van de senatoren Ludovic en Maurice de Robiano, de schoonbroer van senator Joseph de Man d'Hobruge.

Hij trouwde in 1806 met Marie Lebrum de Miraumont d'Ostregnies (Bergen, 17 februari 1788 - Brussel, 1 december 1877). Hij bekommerde zich niet om het bevestigen van zijn adellijke status, noch onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, noch onder het Koninkrijk België. Het is zijn weduwe die, meer dan tien jaar na zijn dood, op 21 oktober 1848, voor haar en voor hun kinderen adelserkenning verkreeg, met de titel van graaf of gravin voor alle nakomelingen. De opvolging van zijn broers François en Louis was na een paar generaties uitgestorven. Alleen de erfgenamen van Eugène hebben zich voortgeplant tot heden. Het was de oudste zoon van het echtpaar, Victor de Robiano (1807-1864) die hiervoor zorgde: hij had tien kinderen met zijn eerste vrouw en vijf met zijn tweede, onder wie vijf jongens die voor mannelijke naamdragers zorgden.

Eugène werd verkozen tot katholiek senator voor het arrondissement Aalst in augustus 1831 en hij vervulde dit mandaat tot in 1837.

Literatuur bewerken

  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1997, Brussel, 1997

Zie ook bewerken