Eri Yonamine
Eri Yonamine (Japans: 與那嶺恵理) (Osaka, 25 april 1991) is een Japanse wielrenster die sinds 2022 voor de Amerikaanse wielerploeg Human Powered Health rijdt. Ze reed in de eerste helft van 2016 voor de Amerikaanse wielerploeg Hagens Berman-Supermint, vanaf augustus 2016 voor de Franse ploeg Poitou-Charentes.Futuroscope.86 en in 2017 voor diens opvolger FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope. In 2018 reed ze voor het Britse Wiggle High5, in 2019 en 2020 voor het Italiaanse Alé Cipollini (en diens opvolger Alé BTC Ljubljana) en in 2021 voor het Amerikaanse Team Tibco.
Eri Yonamine | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Eri Yonamine tijdens de Boels Ladies Tour 2018
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | 與那嶺恵理 | |||
Geboortedatum | 25 april 1991 | |||
Geboorteplaats | Osaka | |||
Nationaliteit | ![]() | |||
Lengte | 160 cm | |||
Gewicht | 51 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Human Powered Health | |||
Ploegen | ||||
2013 2016 (tot 12-8) aug 2016-2017 2018 2019 2020 2021 2022-heden |
Team Forza Hagens Berman-Supermint FDJ N-A Futuroscope Wiggle High5 Alé Cipollini Alé BTC Ljubljana Team Tibco Human Powered Health | |||
|
Ze kwam uit voor Japan op de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro,[1] waar ze 17e en 15e werd in de weg- en tijdrit. Tijdens de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio in juli 2021 werd ze 21e in de wegwedstrijd en 22e in de tijdrit.
Op de weg werd ze reeds elf maal nationaal kampioene in de weg- en tijdrit. In 2018 behaalde ze medailles tijdens de Aziatische Spelen. In de winter doet ze ook aan veldrijden, zo won ze al diverse veldritten in eigen land. Ook kwam ze uit voor Japan tijdens de wereldkampioenschappen veldrijden. In 2016 werd ze 34e op zeven minuten achter winnares Thalita de Jong. In 2017 werd ze 29e en in 2018 werd ze 34e in haar woonplaats Valkenburg, beide keren op ruim acht minuten achter winnares Sanne Cant.
Yonamine woont in Valkenburg aan de Geul.[2]
Palmares Bewerken
- 2012
- Japans kampioenschap tijdrijden
- Japans kampioenschap op de weg
- 2013
- Japans kampioene tijdrijden
- Japans kampioene op de weg
- 2014
- Aziatische kampioenschap tijdrijden
- Japans kampioenschap tijdrijden
- Japans kampioenschap op de weg
- 2015
- Japans kampioene tijdrijden
- Japans kampioenschap op de weg
- 2016
- Japans kampioene op de weg
- Japans kampioene tijdrijden
;2017
- Japans kampioene op de weg
- Japans kampioene tijdrijden
- 2018
- Japans kampioene op de weg
- Japans kampioene tijdrijden
- Aziatische Spelen, tijdrit
- Aziatische Spelen, wegrit
- 2019
- Japans kampioene tijdrijden
- Japans kampioene op de weg
- 2022
- Japans kampioenschap op de weg
- 2023
- Japans kampioene op de weg
Resultaten in voornaamste wedstrijden Bewerken
Jaar | Gent-Wevelgem | Ronde van Vlaanderen | Amstel Gold Race | Luik-Bast.‑Luik | Strade Bianche | Trofeo Alfredo Binda | Waalse Pijl | WK op de weg | |
2013 | 40e | ||||||||
2014 | 22e | ||||||||
2015 | 63e | ||||||||
2016 | 85e | ||||||||
2017 | 50e | 34e | 51e | 55e | 51e | 51e | |||
2018 | 66e | 63e | 35e | 45e | 34e | 30e | 79e | ||
2019 | 64e | 38e | 31e | 74e | 13e | 27e | 42e | opgave | |
2020 | opgave | 50e | 21e | ||||||
2021 | 39e | opgave | 47e | 43e | 56e | 85e | |||
2022 | opgave | 86e | 107e | 76e | 88e | ||||
2023 | opgave |
Ploegen Bewerken
- 2016 — Hagens Berman-Supermint (tot 12 augustus)
- 2016 — Poitou-Charentes.Futuroscope.86 (vanaf 13 augustus)
- 2017 — FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope
- 2018 — Wiggle High5
- 2019 — Alé Cipollini
- 2020 — Alé BTC Ljubljana
- 2021 — Team TIBCO - SVB
- 2022 — Human Powered Health
- 2023 — Human Powered Health
Bronnen, noten en/of referenties
|