Epieuryceros
Epieuryceros[1] is een geslacht van uitgestorven hertachtigen uit de Capreolinae die tijdens het Plioceen en Pleistoceen in Zuid-Amerika leefden.
Epieuryceros Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Plioceen - Pleistoceen | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||
Epieuryceros Florentino Ameghino, 1889 | |||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||
Epieuryceros truncatus | |||||||||||||
|
Vondsten bewerken
Het geslacht Epieuryceros omvat twee soorten: de typesoort E. truncatus (Ameghino, 1889) uit de South American Land Mammal Age Ensenadan (Laat-Plioceen tot Midden-Pleistoceen) en E. proximus (Castellano, 1945) uit het Bonaerian (Midden-Pleistoceen) en het Lujanian (Laat-Pleistoceen). Fossielen van beide soorten zijn gevonden in Argentinië.
Kenmerken bewerken
Epieuryceros was een groot hert. Het gewei was groot met meerdere kleine vertakkingen aan het uiteinde. Epieuryceros bewoonde gebieden met struikgewas en een vochtig klimaat.
Bronnen, noten en/of referenties
|