Eperhuis

rijksmonument op Dorphof 2 in Plaat bij Epen, Nederland

Het Eperhuis of Dorpshof is een grote hoeve met binnenplaats in de buurtschap Plaat ten zuiden van Epen in de Nederlands provincie Limburg. Het gebouw stamt uit de 18e eeuw, maar er heeft in de middeleeuwen waarschijnlijk een kasteel of woontoren gestaan. Thans resteert alleen de hoeve die gezien wordt als de hoeve van het verdwenen kasteel.

Eperhuis / Dorpshof
Het gebouw vanuit het zuidoosten gezien
Het gebouw vanuit het zuidoosten gezien
Locatie Epen
Monumentale status Rijksmonument
Monumentnummer 39149
Binnenplein
Binnenplein
Het hele complex
Het hele complex
Lijst van rijksmonumenten in Plaat

De tegenwoordige hoeve heeft drie vleugels rond een langgerekte binnenplaats die naar het noorden geopend is. De vakwerkschuren en stallen waar het complex uit bestaat zijn gebouwd op een breukstenen onderbouw. Het herenhuis is opgetrokken uit baksteen. Het gehele complex stamt uit het midden van de 18e eeuw, maar het herenhuis is in oorsprong veel ouder. Vanaf het binnenhof kan men via een stenen boogbrug op een verhoogd plateau komen van gemetseld natuursteen. Dit natuursteen is Epener kiezelsteen en heeft een oppervlakte van ongeveer elf bij twaalf meter. Dit plateau is vermoedelijk een restant van de uit de 13e eeuw stammende kasteel of woontoren op deze plek. Thans staat op dit plateau een vakwerkschuurtje uit 1840.

Het Eperhuis is een rijksmonument.

Ten noorden van het Eperhuis stroomt de Dorphoflossing.

Geschiedenis

bewerken

Het gehucht Plaat lijkt historisch te zijn ontstaan rond de Dorpshof.

In 1289 werd het oorspronkelijk kasteel door Hertog Jan I van Brabant geschonken aan de heer van Wittem: Arnold I van Julemont.

In de 17e en 18e eeuw woonde de drost van Wittem in het huis.

Zie de categorie Eperhuis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.