Emanuel II van Portugal
Emanuel Maria Filips Karel Amelis Lodewijk Michaël Rafaël Gonzaga Xavier Frans van Assisi Eugeen van Saksen-Coburg-Gotha en Bragança (Portugees: Dom Manuel II) (Lissabon, 15 november 1889 - Fulwell Park, 2 juli 1932) was van 1908 tot 1910 de laatste koning van Portugal. Hij was de zoon van koning Karel I en Marie Amélie van Orléans, dochter van de Franse troonpretendent Philippe, graaf van Parijs.
| Emanuel II | ||
|---|---|---|
| ||
| Koning van Portugal | ||
| Regeerperiode | 1908-1910 | |
| Voorganger | Karel I | |
| Opvolger | -- | |
| Huis | Saksen-Coburg-Gotha en Bragança | |
| Vader | Karel van Portugal | |
| Moeder | Marie Amélie d'Orléans | |
| Geboren | 15 november 1889 Lissabon | |
| Gestorven | 2 juli 1932 Twickenham | |
| ||
 Wapenschild als koning van Portugal | ||
Emanuel kwam op 1 februari 1908 op 18-jarige leeftijd op de troon na de moord op zijn vader en zijn oudere broer kroonprins Lodewijk Filips door republikeinen. Hij werd in belangrijke mate gesteund door zijn moeder. De raad van state adviseerde de jonge koning de dictatoriale premier João Franco en het kabinet heen te zenden om de wankele monarchie te redden. Emanuel deed dit en schreef vrije verkiezingen uit, die de republikeinen en socialisten met een overweldigende meerderheid wonnen. De anti-monarchistische gevoelens in het land groeiden en ook de marine en het garnizoen van Lissabon werden steeds opstandiger.
Op 4 oktober 1910 brak er uiteindelijk een revolutie uit en het koninklijk paleis te Lissabon werd gebombardeerd door twee opstandige oorlogsschepen. De koningsgezinden in het leger slaagden er niet in iets te doen en de koninklijke familie vluchtte naar het vissersdorpje Ericeira. Van daaruit voeren ze op het koninklijke jacht naar Gibraltar. Portugal was nu een republiek. Zo kwam er een einde aan het Portugese koninkrijk dat sinds het jaar 1139 had bestaan.
Emanuel vestigde zich in het Engelse Fulwell Park (Twickenham). Op 4 september 1913 trad hij in het huwelijk met Augusta Victoria, prinses van Hohenzollern-Sigmaringen (kleindochter van Leopold van Hohenzollern-Sigmaringen), maar bleef kinderloos. De Portugese monarchistische beweging slaagde er niet in Emanuel weer op de troon te krijgen. De rest van zijn leven hield hij zich bezig met het opzetten van een enorme verzameling Portugese boeken en het schrijven van een gedegen werk over Portugese literatuur uit de middeleeuwen en de renaissance. Op 2 juli 1932 overleed hij op 42-jarige leeftijd aan de gevolgen van een acuut keeloedeem.[1] De kleinzoon van de afgezette koning Michaël I van Portugal, Duarte Nuno van Bragança, volgde hem op als pretendent op de Portugese troon.
Voorouders bewerken
| Voorouders van Emanuel II van Portugal | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Overgrootouders | Maria II van Portugal (1819-1853) ∞ Ferdinand II van Portugal (1816-1885) |
Victor Emanuel II van Italië (1820-1878) ∞ Adelheid van Oostenrijk (1822–1855) |
Ferdinand Filips van Orléans (1810-1842) ∞ Helena van Mecklenburg-Schwerin (1814-1858) |
Anton van Orléans (1824-1890) ∞ Luisa Fernanda van Bourbon (1832–1897) | ||||
| Grootouders | Lodewijk I van Portugal (1838-1889) ∞ Maria Pia van Savoye (1847-1911) |
Louis Philippe van Orléans (1838-1894) ∞ Marie Isabelle van Orléans (1848–1919) | ||||||
| Ouders | Karel I van Portugal (1863-1908) ∞ Marie Amélie van Orléans (1865-1951) | |||||||
| Emanuel II van Portugal (1889-1932) | ||||||||
Bronnen, noten en/of referenties
|
