Eleonora van Castilië (1202-1244)

Eleonora van Castilië (circa 1202 - Burgos, 1244) was van 1221 tot 1229 koningin-gemalin van Aragón. Ze behoorde tot het huis Ivrea.

Eleonora van Castilië
1202-1244
Het zegel van Eleonora van Castilië.
Koningin-gemalin van Aragón
Periode	1221-1229
Voorganger	Maria van Montpellier
Opvolger	Jolanda van Hongarije
Vader	Alfons VIII van Castilië
Moeder	Eleonora van Engeland

Levensloop

Eleonora was de dochter van koning Alfons VIII van Castilië en diens echtgenote Eleonora van Engeland, dochter van koning Hendrik II van Engeland.

In 1221 huwde ze in Ágreda met koning Jacobus I van Aragón, die vijf jaar jonger dan haar was. De volgende zes jaar vonden er heel wat opstanden van een deel van de adel van Aragón plaats. Deze opstanden werden in 1227 beëindigd met de Vrede van Alcalá. Eleonora en Jacobus kregen een zoon:

• Alfons (1229-1260), huwde in 1260 met Constance van Moncada, dochter van burggraaf Gaston VII van Béarn

In 1229 werd het huwelijk tussen Jacobus I van Eleonora door paus Gregorius IX geannuleerd op basis van bloedverwantschap. Het daaropvolgende scheidingsakkoord gaf Eleonora niet de toestemming om te hertrouwen. Alfons werd wettig verklaard, maar stierf nog voor zijn vader, waardoor Jacobus' zonen uit diens tweede huwelijk met Jolanda van Hongarije diens koninkrijk erfden.

Na haar scheiding werd Eleonora zuster in de Koninklijke Abdij van Las Huelgas nabij de stad Burgos. In 1244 stierf ze daar, waarna ze ook in deze abdij werd begraven.