Een beeld van Bronner

Nederlands tentoonstelling van beeldhouwkunst

Een beeld van Bronner (1971-1972) was een beeldententoonstelling in de Nederlandse stad Haarlem, ter gelegenheid van de 90e verjaardag van beeldhouwer Jan Bronner.[1]

Een beeld van Bronner
Bronner ontvangt het boek Een beeld van Bronner van prinses Beatrix. Op de achtergrond zijn beeld van Hildebrand.
Gehouden in De Hallen, Haarlem
Data 25 december 1971 - 7 februari 1972
Thema beeldhouwkunst
Openingsceremonie 1971
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Bronner wordt gefeliciteerd door dichter Roland Holst. Zittend v.l.n.r. commissaris der koningin Kranenburg, Bronner, prinses Beatrix en burgemeester De Gou.

Achtergrond bewerken

Jan Bronner (1881-1972) groeide op in Haarlem, waar zijn vader huisschilder was. Hij werd opgeleid aan de Haarlemse School voor Bouwkunde, Versierende Kunsten en Kunstambachten en studeerde verder aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam, Twee jaar na het afronden van zijn opleiding werd hij benoemd tot hoogleraar; hij was van 1914 tot 1947 aan de Rijksakademie verbonden en leidde circa 150 leerlingen op.[2] Na het winnen van een ontwerpwedstrijd kreeg hij in 1914 van de gemeente Haarlem de opdracht een Hildebrandmonument te maken. Deze beeldengroep was in 1948 gereed, maar werd pas in 1962 in de Haarlemmerhout onthuld. Een deel van het monument werd getoond tijdens de tentoonstelling De Camera Obscura in woord en beeld in 1952 in de Vleeshal.

Een beeld van Bronner

Ter gelegenheid van Bronners 90e verjaardag werd de tentoonstelling Een beeld van Bronner georganiseerd in De Hallen, dependance van het Frans Hals Museum, aan de Grote Markt in Haarlem. Er waren diverse werken van Bronner te zien. Bronner had daarnaast 50 van zijn leerlingen uitgekozen, onder wie Mari Andriessen, Piet Esser en de dan al overleden Frits van Hall, van wie elk drie sculpturen werden getoond. De tentoonstelling toonde het belang van Bronner voor de ontwikkeling van de 20e-eeuwse beeldhouwkunst in Nederland. "Als pedagoog van enkele generaties beeldhouwers en als filosoof van de moderne, 'architectonische' richting binnen de Nederlandse beeldhouwkunst heeft hij niet alleen een grote rol gespeeld in de emancipatie van zijn ambacht, maar tevens een belangrijke bijdrage geleverd aan de heropleving van een discipline die hier te lande al enkele eeuwen nauwelijks bestaansrecht genoot."[2]

De expositie werd op Bronners verjaardag, 24 december 1971, geopend door prinses Beatrix, in aanwezigheid van onder anderen commissaris der koningin F.J. Kranenburg en burgemeester Leonard de Gou. De prinses bood Bronner het boek Een beeld van Bronner aan, waarin naast een overzicht van zijn werk samenvattingen van interviews met Bronner zijn opgenomen.

Bronner overleed een aantal maanden na de tentoonstelling, in het Rosa Spier Huis in Laren.

De leerlingen van Bronner bewerken

Onderstaande namen worden vermeld in de brochure De leerlingen van Bronner bij het boek en de tentoonstelling Een beeld van Bronner, daarachter worden de jaartallen vermeld waarin de genoemde leerlingen aan de Rijksakademie les kregen van professor Bronner.

Selectie getoond werk bewerken

Literatuur bewerken

  • Ton Neelissen en Josine de Bruyn Kops (1971) Een beeld van Bronner : 1881-1971. Haarlem: Frans Hals Museum. Met begeleidende brochure De leerlingen van Bronner.


Zie de categorie Een beeld van Bronner van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.