E3 Saxo Classic

wielerwedstrijd
(Doorverwezen vanaf E3 Prijs Vlaanderen)

De E3 Saxo Classic, vroeger bekend als de E3 Harelbeke,[1] is een jaarlijkse eendaagse wielerwedstrijd in Vlaanderen met start en aankomst in de stad Harelbeke. Het is een 210 kilometer lange wedstrijd voor eliterenners met een parcours doorheen de Vlaamse Ardennen. Sinds de eerste editie in 1958 wordt de wedstrijd georganiseerd door de wielerclub Hand in Hand.

Vlag van België E3 Saxo Classic
Het peloton tijdens de E3 Prijs Vlaanderen 2008
Het peloton tijdens de E3 Prijs Vlaanderen 2008
Regio Vlaanderen, België
Periode Eind maart
Organisator Wielerclub Hand in Hand
Classificatie
Type Heuvelklassieker
Internationale kalender UCI World Tour
Geschiedenis
Eerste editie 1958
Aantal edities 66 (2024)
Eerste winnaar Vlag van België Armand Desmet
Laatste winnaar Vlag van Nederland Mathieu van der Poel (2024)
Laatste Bel. winnaar Wout van Aert (2023)
Laatste Ned. winnaar Mathieu van der Poel (2024)
Meeste zeges Vlag van België Tom Boonen (5x)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Aankomst van Armand Desmet tijdens de editie van 1967 (collectie KOERS. Museum van de Wielersport)

Eerst gereden in 1958 als Harelbeke-Antwerpen-Harelbeke, is het een van de meer recentelijk gevestigde eendagsklassiekers. Het staat op de UCI World Tour-kalender, als onderdeel van een reeks gekasseide klassiekers in België en Noord-Frankrijk in maart en april. De koers wordt beschouwd als een belangrijk opwarmingsevenement voor de Ronde van Vlaanderen, een andere grote wielerwedstrijd die doorgaans de volgende week plaatsvindt.

Tom Boonen is recordhouder met vijf overwinningen, gevolgd door Rik Van Looy, die vier keer won.

Kasseienkoers

bewerken

De wedstrijd vindt plaats op een vrijdag, de week voor de Ronde van Vlaanderen, en vormt zo het begin van de Vlaamse Wielerweek. Het is de tweede in de reeks kasseienritten in België en Noord-Frankrijk die plaatsvinden over een periode van twee weken vanaf de woensdag na Milaan-San Remo tot Parijs-Roubaix. De E3 Harelbeke wordt met haar lage aantal aan kasseiklimmen vaak gezien als de kleine versie van de Ronde van Vlaanderen.[2]

Sinds 2005 was de E3 Prijs Vlaanderen onderdeel van het continentale circuit, met name van de UCI Europe Tour. Op 1 september 2011 werd officieel bekendgemaakt dat de wedstrijd voor de periode 2012 tot 2015 deel ging uitmaken van de UCI World Tour.[3] Daardoor wordt de wedstrijd sinds 2012 op de vrijdag voor Gent-Wevelgem gereden. In deze editie werd voor de eerste keer de Muur van Geraardsbergen opgenomen in de wedstrijd.[4] Die helling was eerder geschrapt uit het parcours van de Ronde van Vlaanderen, wat een hele polemiek veroorzaakte bij de aanhangers van deze wedstrijd.

In de editie van 2012 versloeg Tom Boonen de Spaanse renner Óscar Freire in de spurt en won zo de wedstrijd voor de vijfde keer. Daarmee verbrak hij het vorige record van Rik Van Looy, dat sinds 1969 standhield. Na de wedstrijd bood Boonen hiervoor met een kwinkslag zijn verontschuldigingen aan bij De Keizer van Herentals.

In maart 2017 uitte Marc Claerhout, manager van de wedstrijd, de intentie om in 2018 voor de eerste maal een E3 Harelbeke voor vrouwen te organiseren.[5]

Ontstaan

bewerken

Door het inrichten van koersen de aandacht der inwoners terug ten gunste te stemmmen tegenover de wielersport, want alleen sport en nering van onze stad ten goede kan komen.

— Wielerclub 'Hand in Hand', 1956

De koers werd opgericht door Hand in Hand, een wielerclub uit Harelbeke. In 1957 organiseerde de wielerclub voor het eerst een wedstrijd voor profs op een lokaal circuit. De wedstrijd kreeg veel belangstelling en betekende de start van een grote wielerwedstrijd.

Op zaterdag 3 mei 1958 werd de eerste Harelbeke-Antwerpen-Harelbeke verreden. De koers werd ook de Grote Peter Benoitprijs genoemd, naar de bekende Harelbeekse componist. Het startte om 12 uur 's middags en kruiste meer dan 200 kilometer doorheen Vlaanderen. Het parcours was rustig in de eerste helft met daarna belangrijke hindernissen als de Kluisberg, de Kruisberg, de Kwaremont en het Vossenhol. Het eigenlijke keerpunt van de koers lag in Sint-Niklaas, niet Antwerpen.

De aankomst van de eerste koers lag op de Verenigde Natiënlaan, vlak bij het stamcafé van de wielerclub: café Britannia.

De wedstrijden werden later verreden ten tijde van de aanleg van de E3 (later A14-E17), de autosnelweg tussen Kortrijk, Harelbeke en Antwerpen, en het parcours ging de eerste jaren dan ook van Harelbeke naar Antwerpen en vice versa.[6][7]

Benaming

bewerken
 
Trofee gewonnen door Tom Boonen in 2012 tijdens E3 Harelbeke (collectie KOERS. Museum van de Wielersport)

De wedstrijd werd in 1958 ingevoerd als Harelbeke-Antwerpen-Harelbeke en onderging in 1970 een eerste naamsverandering naar E3 Prijs Harelbeke. Vanaf 2003 volgden de nieuwe benamingen elkaar snel op, met E3 Prijs Vlaanderen tot 2012, E3 Prijs Vlaanderen-Harelbeke in 2013 en E3 Harelbeke tussen 2014 en 2016. Vanaf 2017 kwam er ook een titelsponsor bij met Record Bank E3 Harelbeke, die in 2019 overging in E3 BinckBank Classic. Vanaf 2021 werd de wedstrijd verreden onder de naam E3 Saxo Bank Classic. Sinds 2023 is de naam E3 Saxo Classic.[8]

Jaar Winnaar Tweede Derde
1958   Armand Desmet   Lucien Demunster   Briek Schotte
1959   Norbert Kerckhove   Jan Zagers   Norbert Van Tieghem
1960   Daniel Doom   Odiel Van Der Linden   Petrus Oellibrandt
1961   Arthur Decabooter   Frans Aerenhouts   André Noyelle
1962   André Messelis   Leopold Schaeken   Frans De Mulder
1963   Noël Foré   Peter Post   Jef Planckaert
1964   Rik Van Looy   Norbert Kerckhove   Edgard Sorgeloos
1965   Rik Van Looy   Georges Van Coningsloo   René Thyssen
1966   Rik Van Looy   Willy Bocklant   Joseph Spruyt
1967   Willy Bocklant   Jozef Huysmans   Armand Desmet
1968   Jaak De Boever   Jozef Huysmans   Herman Vanspringel
1969   Rik Van Looy   Georges Van Coningsloo   Willy Vekemans
1970   Daniel Van Ryckeghem   Roger De Vlaeminck   Roger Rosiers
1971   Roger De Vlaeminck   Georges Pintens   Eddy Merckx
1972   Hubert Hutsebaut   Eddy Merckx   Walter Godefroot
1973   Willy In 't Ven   Albert Van Vlierberghe   Walter Planckaert
1974   Herman Vanspringel   Freddy Maertens   Frans Verbeeck
1975   Frans Verbeeck   Freddy Maertens   Kees Bal
1976   Walter Planckaert   Walter Godefroot   Daniel Verplancke
1977   Dietrich Thurau   Patrick Sercu   Erik De Vlaeminck
1978   Freddy Maertens   Jan Raas   Ronny De Witte
1979   Jan Raas   Frank Hoste   Michel Pollentier
1980   Jan Raas   Sean Kelly   Rik Van Linden
1981   Jan Raas   Ludo Delcroix   Fons De Wolf
1982   Jan Bogaert   Roger De Vlaeminck   Daniel Willems
1983   William Tackaert   Bert Oosterbosch   Jan Jonkers
1984   Bert Oosterbosch   Eddy Planckaert   Leo van Vliet
1985   Phil Anderson   Jozef Lieckens   Eddy Planckaert
1986   Eric Vanderaerden   Frits Pirard   Jos Lammertink
1987   Eddy Planckaert   Jelle Nijdam   Marc Sergeant
1988   Guido Bontempi   Allan Peiper   Eddy Planckaert
1989   Eddy Planckaert   Adrie van der Poel   Marc Sergeant
1990   Søren Lilholt   Fabio Roscioli   Adrie van der Poel
1991   Olaf Ludwig   Phil Anderson   Uwe Raab
1992   Johan Museeuw   Wiebren Veenstra   Eric Vanderaerden
1993   Mario Cipollini   Olaf Ludwig   Jelle Nijdam
1994   Andrei Tchmil   Vjatsjeslav Jekimov   Silvio Martinello
1995   Bart Leysen   Steffen Wesemann   Carlo Bomans
1996   Carlo Bomans   Peter Van Petegem   Wilfried Nelissen
1997   Hendrik Van Dyck   Paolo Fornaciari   Brian Holm
1998   Johan Museeuw   Michele Bartoli   Mirko Celestino
1999   Peter Van Petegem   Andrei Tchmil   Frank Vandenbroucke
2000   Sergej Ivanov   Geert Van Bondt   Chris Peers
2001   Andrei Tchmil   Steffen Wesemann   Martin Hvastija
2002   Dario Pieri   Jo Planckaert   Johan Museeuw
2003   Steven de Jongh   Steffen Wesemann   Stijn Devolder
2004   Tom Boonen   Jaan Kirsipuu   Andris Naudužs
2005   Tom Boonen   Andreas Klier   Peter Van Petegem
2006   Tom Boonen   Alessandro Ballan   Aart Vierhouten
2007   Tom Boonen   Fabian Cancellara   Marcus Burghardt
2008   Kurt-Asle Arvesen   David Kopp   Greg Van Avermaet
2009   Filippo Pozzato   Tom Boonen   Maksim Iglinski
2010   Fabian Cancellara   Tom Boonen   Juan Antonio Flecha
2011   Fabian Cancellara   Jürgen Roelandts   Vladimir Goesev
2012   Tom Boonen   Óscar Freire   Bernhard Eisel
2013   Fabian Cancellara   Peter Sagan   Daniel Oss
2014   Peter Sagan   Niki Terpstra   Geraint Thomas
2015   Geraint Thomas   Zdeněk Štybar   Matteo Trentin
2016   Michał Kwiatkowski   Peter Sagan   Ian Stannard
2017   Greg Van Avermaet   Philippe Gilbert   Oliver Naesen
2018   Niki Terpstra   Philippe Gilbert   Greg Van Avermaet
2019   Zdeněk Štybar   Wout van Aert   Greg Van Avermaet
2020 Niet verreden
2021   Kasper Asgreen   Florian Sénéchal   Mathieu van der Poel
2022   Wout van Aert   Christophe Laporte   Stefan Küng
2023   Wout van Aert   Mathieu van der Poel   Tadej Pogačar
2024   Mathieu van der Poel   Jasper Stuyven   Wout van Aert

Meervoudige winnaars

bewerken
Overwinningen Renner Land Jaren
5 Tom Boonen   België 2004, 2005, 2006, 2007, 2012
4 Rik Van Looy   België 1964, 1965, 1966, 1969
3 Jan Raas   Nederland 1979, 1980, 1981
Fabian Cancellara   Zwitserland 2010, 2011, 2013
2 Eddy Planckaert   België 1987, 1989
Johan Museeuw   België 1992, 1998
Andrei Tchmil   België 1994, 2001
Wout van Aert   België 2022, 2023

Overwinningen per land

bewerken
Overwinningen Land
40   België
7   Nederland
4   Italië
3   Zwitserland
2   Denemarken,   Duitsland
1   Australië,   Moldavië,   Noorwegen,   Polen,
  Rusland,   Slowakije,   Tsjechië,   Verenigd Koninkrijk

Zie ook

bewerken