Dominion Newfoundland
Het Dominion Newfoundland was een land in het oosten van Noord-Amerika dat bestond van 26 maart 1907 tot en met 31 maart 1949. Het land had als dominion oorspronkelijk zelfbestuur al bleef het wel een onderdeel van het Britse Rijk. Het bestond uit het eiland Newfoundland en de regio Labrador op het Amerikaanse vasteland.
Dominion Newfoundland | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
| ||||||
Kaart | ||||||
![]() | ||||||
Algemene gegevens | ||||||
Hoofdstad | St. John's | |||||
Talen | Engels | |||||
Volkslied | Ode to Newfoundland | |||||
Munteenheid | Newfoundlandse dollar | |||||
Regering | ||||||
Regeringsvorm | Constitutionele monarchie |
GeschiedenisBewerken
Reeds sinds de 17e eeuw was de Kolonie Newfoundland een Engelse kolonie. Sinds 1825 was het een kroonkolonie van het Britse Rijk.
Het dominion had van bij zijn oprichting in 1907 zelfbestuur als Commonwealth realm. In 1934 gaven ze echter vrijwillig het zelfbestuur op en kwam het land weer onder directe controle van Londen te staan. Hiermee is Newfoundland het enige dominion dat ooit vrijwillig haar recht op zelfbestuur opgaf.
Doorheen haar volledige bestaan was het Dominion Newfoundland een van 's werelds belangrijkste exporteurs van ijzererts via de mijnen van Bell Island.
In 1949 sloot het zich als "Newfoundland" aan bij Canadese Confederatie en werd het zo de tiende provincie van dat land. In 2001 veranderde de naam van de provincie naar "Newfoundland and Labrador".