Diamphidiatoxine is een gif dat voorkomt in bepaalde kevers van het geslacht diamphidia (familie chrysomelidae), in Zuid-Afrika, bijvoorbeeld D. nigro-ornata en D. vittatipennis.

De kever, in de vorm van sap uit de poppen ervan, wordt door de San (bosjesmannen) gebruikt om pijlpunten mee te vergiftigen[1][2].

Het is een eiwit met een molecuulgewicht van ongeveer 60.000. Het werkingsmechanisme lijkt zowel hemolyse als verstoring van de zenuwgeleiding te omvatten[3][4]. De LD50 is ongeveer 0,005-0,02 mg/kg[1]. Het zou bij opname door de mond veel minder giftig zijn (wat bij pijlgiften natuurlijk een pre is, maar wel de vraag doet rijzen waarom de kever het maakt als het hem niet tegen predatie zou beschermen).

Als pijlgif is het opmerkelijk omdat het effect bij grote dieren pas na uren tot dagen intreedt, waardoor de jager zijn prooi na het schot soms nog uren tot dagen moet achtervolgen.

Referenties bewerken

  1. a b Woollard, J.M.R., Fuhrman, F.A. & Mosher, H.S. 1984. The bushman arrow toxin, diamphidia toxin: isolation from pupae of Diamphidia nigro-ornata. Toxicon 22: 937-946.
  2. How San hunters use beetles to poison their arrows, Web-artikel over gebruik als pijlgif
  3. Kao CY, Salwen MJ, Hu SL, Pitter HM, Woollard JM. Diamphidia toxin, the bushmen's arrow poison: possible mechanism of prey-killing. Toxicon. 1989;27(12):1351-66.
  4. Jacobsen TF, Sand O, Bjoro T, Karlsen HE, Iversen JG. Effect of Diamphidia toxin, a Bushman arrow poison, on ionic permeability in nucleated cells. Toxicon. 1990;28(4):435-44.