David Rocastle

David Rocastle
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam	David Carlyle Rocastle
Bijnaam	Rocky
Geboortedatum	2 mei 1967
Geboorteplaats	Lewisham, Engeland
Overlijdensdatum	31 maart 2001
Overlijdensplaats	Slough, Engeland
Lengte	175 cm
Positie	Middenvelder
Jeugd
1982–1985	Arsenal
Senioren
Interlands
Portaal	Voetbal

David Carlyle Rocastle (Lewisham, 2 mei 1967 - Slough, 31 maart 2001) was een Engels voetballer. Hij was een offensieve middenvelder die voor Arsenal, Leeds United, Manchester City en Chelsea uitkwam gedurende zijn carrière. Rocastle stierf op 33-jarige leeftijd aan de gevolgen van een agressieve vorm van lymfeklierkanker.^[2]^[3]^[4]

Clubcarrière bewerken

Arsenal bewerken

Rocastle debuteerde op 17-jarige leeftijd bij Arsenal, waar de dribbelvaardige flankspeler doorstroomde uit de jeugdacademie in 1984. Rocastle werd gezien als een van de grootste talenten van Engeland.^[4]^[5] Hij mocht van manager George Graham debuteren tegen Newcastle United, een scoreloos gelijkspel op 28 september 1985.^[6] Hij droeg contactlenzen vanaf het begin van zijn loopbaan. Rocastle's teamgenoot Martin Keown over zijn eerste seizoen: "Hij dribbelde zich dikwijls vast en leek de weg naar doel niet te vinden. Zodra hij contactlenzen droeg, was zijn carrière gelanceerd".^[7] In januari 1987 beging Rocastle een zware overtreding op Manchester United-middenvelder Norman Whiteside, waarna Rocastle met een rode kaart naar de kleedkamer werd gestuurd. Na zijn uitsluiting gingen spelers van beide teams met elkaar op de vuist.^[8]

Rocastle won met Arsenal de Engelse landstitel in 1989 en 1991, de FA Charity Shield in 1991 en de League Cup in 1987. Daarnaast won hij met Arsenal de eenmalige FA Centenary Trophy in 1989. Rocastle speelde 228 competitiewedstrijden voor Arsenal en scoorde 34 officiële doelpunten.^[9]

Leeds United bewerken

In juli 1992 tekende Rocastle een contract bij Leeds United, de regerende landskampioen. Leeds betaalde £ 2.000.000 aan Arsenal. Veel supporters van Arsenal waren niet akkoord met het vertrek van de technisch vaardige Rocastle en waren woedend op en/of diep ontgoocheld in manager George Graham. Ze vonden de manoeuvre van hun legendarische manager "koud" en "jammer".^[10]^[11]

Rocastle werd een populaire speler bij Leeds. Vlak voor de start van het eerste seizoen van de Premier League in augustus 1992, won hij met Leeds de FA Charity Shield. Hij was trefzeker in een 4-1 overwinning tegen rivaal Chelsea in november 1993, hoewel hij een groot aantal wedstrijden miste vanwege blessures. Hij speelde in totaal 34 wedstrijden voor Leeds en scoorde twee doelpunten.^[12]

Manchester City bewerken

In december 1993 verhuisde Rocastle naar Manchester City voor £ 2.000.000 en als onderdeel van een ruildeal met City-speler David White, die zijn plaats innam bij Leeds.^[13] Rocastle scoorde twee doelpunten uit 21 wedstrijden in de Premier League.

City eindigde als zestiende, destijds het slechtste resultaat sinds de meest recente terugkeer van de club naar de hoogste klasse in 1989. City degradeerde in de tijd van Rocastle meermaals uit de Premier League, waaronder in het seizoen 1995/1996. De club treedt pas sinds 2002 onafgebroken aan in de Premier League.

Chelsea bewerken

Na slechts een seizoen verruilde hij Manchester City in augustus 1994 voor Chelsea, de rivaal van zijn ex-clubs Arsenal en Leeds. Met de transfer van Rocastle was een bedrag van £ 1.125.000 gemoeid.^[14] Rocastle werd met Chelsea uitgeschakeld in de halve finale van de Europacup II 1994/95. Real Zaragoza maakte één doelpunt meer dan Chelsea (1-0), een totaal van de heen- en terugwedstrijd. Hij scoorde twee keer voor Chelsea, in de League Cup tegen Bournemouth en in de eerste voorronde van de Europacup II 1994/95 tegen het bescheiden FK Viktoria Žižkov. Rocastle werd echter door blessureleed geplaagd en verliet Chelsea na het seizoen 1997/1998. Hij werd ook uitgeleend aan Norwich City en Hull City in 1997, respectievelijk.^[15]

Maleisië bewerken

Rocastle verhuisde transfervrij naar Sabah, een club uit Maleisië waarmee Rocastle in 1998/1999 de Maleisische bekerfinale verloor en waar hij zijn loopbaan op amper 31-jarige leeftijd afsloot na blessures.^[1]

Erelijst bewerken

Competitie
Competitie	Aantal	Jaren
Arsenal
Engels landskampioenschap	2×	1988/89, 1990/91
FA Charity Shield	1×	1991
Football League Cup	1×	1986/87
FA Centenary Trophy	1×	1989
Leeds United
FA Charity Shield	1×	1992

Interlandcarrière bewerken

Rocastle kwam 14 keer uit voor het Engels voetbalelftal en was tevens jeugdinternational. Rocastle debuteerde op 21-jarige leeftijd voor het eerste elftal tegen Denemarken op 14 september 1988. Hij speelde zijn laatste interland op 17 mei 1992 tegen Brazilië. Rocastle scoorde niet voor de nationale A-ploeg, maar was trefzeker in de jeugdreeksen.^[16]

Overlijden bewerken

Twee jaar na zijn afscheid als profvoetballer verloor hij de strijd tegen kanker. Rocastle liet een vrouw, een zoon en twee dochters achter.^[1]^[4]

Zie ook bewerken

Externe links bewerken

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c (en) Life and Legacy of Rocky Rocastle In The Words of His Son and Ian Wright VICE, 30 maart 2017
↑ (en) Rocastle fighting cancer The Guardian, 16 februari 2001
↑ (en) Rocastle loses cancer battle The Telegraph, 31 maart 2001
↑ ^a ^b ^c (en) David Rocastle dies at 33 The Guardian, 1 april 2001
↑ (en) David Rocastle - Profiel Arsenal.com, Geraadpleegd op 30 augustus 2019
↑ (en) Arsenal v Newcastle United, 28 September 1985 11vs11, Geraadpleegd op 30 augustus 1985
↑ (en) Martin Keown: "I thought I was dying, my appendix burst, they had to put me in a wheelchair... and Tony Adams told me to shut up!" The Daily Mail, 11 december 2010
↑ (en) The Joy of Six: Manchester Utd v Arsenal showdowns The Guardian, 11 april 2008
↑ (en) David Rocastle 11vs11, Geraadpleegd op 30 augustus 2019
↑ (en) David Rocastle: Tragic Rocky will forever be an Arsenal legend thanks to one night at bitter rivals Tottenham Mirror, 31 maart 2016
↑ (en) Rocastle's move to Leeds leaves room for Thomas Independent, 23 juli 1992
↑ (en) David Rocastle Leeds United.com, Geraadpleegd op 30 augustus 2019. Gearchiveerd op 30 augustus 2019.
↑ (en) Leeds and City exchange Rocastle and White: Thompson settles local dispute in South Wales Independent, 23 december 1993
↑ (en) Rocastle off to Chelsea for 1.25m pounds Independent, 12 augustus 1994
↑ (en) David Rocastle - Chelsea Sporting Heroes, Geraadpleegd op 30 augustus 2019. Gearchiveerd op 30 augustus 2019.
↑ (en) Player Profile - David Rocastle^{[dode link]} England FC, Geraadpleegd op 30 augustus 2019

[vice.com-1] (en) Life and Legacy of Rocky Rocastle In The Words of His Son and Ian Wright VICE, 30 maart 2017

[2] (en) Rocastle fighting cancer The Guardian, 16 februari 2001

[3] (en) Rocastle loses cancer battle The Telegraph, 31 maart 2001

[theguardian.com-4] (en) David Rocastle dies at 33 The Guardian, 1 april 2001

[5] (en) David Rocastle - Profiel Arsenal.com, Geraadpleegd op 30 augustus 2019

[6] (en) Arsenal v Newcastle United, 28 September 1985 11vs11, Geraadpleegd op 30 augustus 1985

[7] (en) Martin Keown: "I thought I was dying, my appendix burst, they had to put me in a wheelchair... and Tony Adams told me to shut up!" The Daily Mail, 11 december 2010

[8] (en) The Joy of Six: Manchester Utd v Arsenal showdowns The Guardian, 11 april 2008

[9] (en) David Rocastle 11vs11, Geraadpleegd op 30 augustus 2019

[10] (en) David Rocastle: Tragic Rocky will forever be an Arsenal legend thanks to one night at bitter rivals Tottenham Mirror, 31 maart 2016

[11] (en) Rocastle's move to Leeds leaves room for Thomas Independent, 23 juli 1992

[12] (en) David Rocastle Leeds United.com, Geraadpleegd op 30 augustus 2019. Gearchiveerd op 30 augustus 2019.

[13] (en) Leeds and City exchange Rocastle and White: Thompson settles local dispute in South Wales Independent, 23 december 1993

[14] (en) Rocastle off to Chelsea for 1.25m pounds Independent, 12 augustus 1994

[15] (en) David Rocastle - Chelsea Sporting Heroes, Geraadpleegd op 30 augustus 2019. Gearchiveerd op 30 augustus 2019.

[16] (en) Player Profile - David Rocastle^{[dode link]} England FC, Geraadpleegd op 30 augustus 2019

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]