Daoud Nassar (Beit Jala, 18 oktober 1970) is een Palestijnse bedrijfskundige en landbouwer, lutheraans vredesactivist en oprichter en directeur van het vredesproject "Tent of Nations" ten zuidwesten van Bethlehem in het gelijknamige Gouvernement Bethlehem in Palestina op de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever. Nassar is getrouwd met de docente computerwetenschappen Jihan Hawwash. Het echtpaar heeft drie kinderen. Nassar is een zoon van de christelijke Palestijnse boer Bishara Nassar († 1976). Hij wordt geïnspireerd door de geweldloosheid van Mahatma Gandhi en Martin Luther King. Zijn door zijn grootvader in 1916 aangekochte boerderij en familiebezit ligt negen mijl ten zuidwesten van Bethlehem nabij het dorp Nahalin vlak naast de hoofdweg (Route 60) tussen Bethlehem en Hebron. Dit familiebezit werd destijds bij de Ottomaanse autoriteiten geregistreerd (door de familie later eveneens bij het Britse Mandaatsbestuur)[1], maar het is nog niet gelukt dit bij de Israëlische autoriteiten te doen.[2]

Daoud Nassar
Daoud Nassar
Algemene informatie
Geboren 18 oktober 1970
Beit Jala
Nationaliteit Palestijn
Religie Luthers
Beroep Bedrijfskundige en landbouwer
Website tentofnations.nl
"We refuse to be enemies": tekst op de grenssteen van 'Tent of Nations', gericht tegen Israëlische kolonisten in de Israëlische nederzettingen in de omgeving om hen af te houden van het aanrichten van vernielingen. December 2011.

Jeugd en opleiding bewerken

Nassar bracht zijn jeugd door in Bethlehem. Hij deed in 1989 zijn eindexamen aan de Evangelisch-Lutherse school Talitha Kumi in Beit Jala. Door persoonlijke contacten van een leraar kon hij zijn middelbareschoolopleiding doen aan de Bijbelschool Schloss Klaus in Oostenrijk, hij deed in 1991 eindexamen in Kirchdorf an der Krems. Daarna keerde hij terug naar Palestina, studeerde bedrijfskunde aan de Universiteit van Bethlehem en voltooide die met een Master. Na eerst een jaar in Bethlehem gewerkt te hebben, voltooide hij in 1997/1998 aan de University of Applied Sciences in Bielefeld een postgraduaat "International Tourism Management". Sinds zijn schooltijd heeft Nassar zich intensief beziggehouden met jeugdwerk en nam deel aan verschillende uitwisselingsprogramma's. Hij was coördinator van het Zweedse project "Youth Action Plan for Human Rights" in Bethlehem. Hij werkte beroepsmatig in het toerisme voor pelgrims in de Evangelisch-Lutherse Kerk in Bethlehem. Sinds september 2000 is hij directeur van het educatieve project Tent of Nations bij Nahalin.

Als eigenaar-directeur van de Tent of Nations organiseert Nassar internationale bijeenkomsten voor jongeren op het oude boerenbedrijf van zijn familie. Ze helpen daar bij de aanplant, de verzorging van het terrein en de oogst. Daoud Nasser houdt wereldwijd lezingen en verzamelt fondsen voor zijn project en organiseert er culturele en religieuze evenementen. Aangezien het erop aanwezige onderkomen moest worden afgebroken hebben hij en zijn medewerkers oude, ondergrondse herdersgrotten opnieuw uitgegraven, en er waterbassins, ontmoetingsruimten en een kapel in aangelegd. Omdat zijn grondgebied (een 42 hectare) werd afgesloten van water en elektriciteit heeft hij zijn hele project voorzien van eigen zonne-energie en eigen afvalverwerking.

Tent of Nations bewerken

 
Daoud Nassar toont schilderingen van zijn vader, grootvader en oom in de vroegere woonruimte van zijn ouders en grootouders op het land van de 'Tent of Nations'. December 2011.

Tent of Nations ziet zich als symbool van christelijk pacifisme en wil uitgroeien tot een ontmoetingscentrum en een belangrijke alternatieve pelgrimsplaats in de Palestijnse gebieden, vooral voor jonge mensen. Elk jaar slaan veelal christelijke jongerengroepen uit Europa hun tenten op in de Tent of Nations om mee te werken in de keuken, de winkel, het kantoor, en bij de verzorging van het land en de dieren. Nassar stelt zich daarbij tot doel vrede en begrip tussen mensen uit verschillende landen en culturen te bewerkstelligen. Hij ontvangt daarom steeds vaker nieuwsgierige Israëlische groepen, soms ook uit de omringende plaatsen. Bij de ingang van zijn terrein heeft hij een grenssteen opgericht met de tekst: “Wij weigeren vijanden te zijn”. Onder het juridische eigendom van het Bethlehem Bible College, hebben Nassar en zijn Palestijnse projectmanagers een beschermingscomité opgericht, dat er sinds 2000 voor moet zorgen dat dit internationale vredeskamp verder kan worden ontwikkeld. Thans wordt Tent of Nations gesteund door vriendengroepen over de hele wereld. In mei 2016 vierde het boerenbedrijf het 100-jarig bestaan.[3]

 
Toegang tot de ondergrondse gebedsruimte van de 'Tent of Nations' bij Bethlehem in een opnieuw uitgegraven herdersgrot. December 2011.

Tent of Nations heeft ook een plaatselijke opbouwfunctie. Regelmatig verblijft er bijvoorbeeld een groep van ongeveer 30 christelijke Palestijnse jongeren van 16 tot 30 jaar, die opgroeien in de door de Israëlische Westoeverbarrière en Israëlische militaire controleposten (checkpoints) afgesloten steden Bethlehem, Battir, Husan[4], Al-Walaja en Beit Jala[5] Door mee te werken op het land, leren de jongeren dat hun stad ook nog een omgeving kent, waar zij historisch in geworteld zijn. Een ander educatief project betreft ontmoetingen tussen christelijke en moslimjongeren, de laatsten veelal nakomelingen van Palestijnse vluchtelingen die tijdens de Al-Nakba ('de catastrofe') in 1948 en de Zesdaagse Oorlog in 1967 door Israël waren verdreven en er zich als afzonderlijke groep in en om het toen nog bijna geheel christelijke Bethlehem hadden gevestigd.

Prijzen bewerken

Nassar is voor verschillende vredesprijzen genomineerd en ontving in 2007 in Rottenburg am Neckar de “Michael Sattler Peace Prize” van het Duitse doopsgezinde Peace Committee.

Op 11 oktober 2018 ontving de familie Nassar de reeds in december 2017 aan hen toegekende 'World Methodist Council Peace Award 2017' voor hun vredesinitiatief. De criteria daarvoor waren: moed, creativiteit en consistentie, in hun totale verbondenheid aan geweldloosheid.

Dreigende confiscatie bewerken

Vanaf 1975 werden - met toestemming en steun van de staat Israël - steeds meer door joodse Israëliërs bewoonde nederzettingen gebouwd op de bezette Westelijke Jordaanoever, waaronder het zich steeds verder uitbreidende nederzettingenblok Goesj Etsion/Gush Etzion bij Bethlehem (vanaf 1982), wat door Resolutie 446 Veiligheidsraad Verenigde Naties veroordeeld is. In 1991 verklaarde de Israëlische regering het gehele gebied, inclusief dat van de Tent of Nations tot zogenaamd 'state land' (staatsgrond).

Hoewel de familie Nassar alle originele eigendomspapieren in bezit heeft, wordt stelselmatig geprobeerd hun land te onteigenen. Vanaf 1991 zette de familie de zaak voort via verschillende gerechtelijke processen.[6][7] In 2002 werd de familie meegedeeld dat hun bezwaarschrift tegen de verklaring van 1991 was afgewezen en dat het land in beslag zou worden genomen. De Nassars gingen vervolgens in beroep bij het Israëlische hooggerechtshof. Dat besloot in 2007 dat de familie de registratie van hun land kon hernieuwen. In 2008 overhandigde de familie de benodigde documenten aan de Israëlische autoriteiten. Op 14 februari 2012 werd de familie Nassar bezocht door de Civil Administration, het militaire Israëlische bestuursorgaan dat op de Westelijke Jordaanoever opereert. De Civil Administration is een onderdeel van een grotere entiteit, bekend als Coordinator of Government Activities in the Territories (COGAT), een eenheid van het ministerie van Defensie van Israël. De Civil Administration heeft bij de familie Nassar de boodschap achtergelaten dat zij 'illegaal' aanwezig zouden zijn op het land waar zij wonen. Nassar kreeg 45 dagen om in beroep te gaan.

Ondanks dat er een zaak bij het Hooggerechtshof liep vernietigden Israëlische bulldozers in de vroege ochtend van 19 mei 2014 ongeveer 1500 fruitbomen van het bedrijf, omdat ze volgens de bezettingsautoriteiten geplant waren op grond die toebehoort aan de staat. Doordat ze zo vroeg kwamen had de advocaat van de familie Nassar geen kans meer om iets te ondernemen.[8][9] Het hooggerechtshof vaardigde een bevel uit tegen deze actie en vroeg de Militaire autoriteiten de aanvraag voor hernieuwde registratie in behandeling te nemen. Zij gaf de familie 90 dagen de tijd om opnieuw de vereiste documenten in te dienen.

De Nederlandse kerkelijke organisatie Kerk in Actie riep op om de familie Nassar te steunen én voor ze te bidden.[10] Tot nu toe heeft Daoud Nassar zijn zaak tot op het niveau van het Israëlisch Hoog Gerechtshof gewonnen. De annexatie van grond ten bate van de uitbreiding van illegaal verklaarde Israëlische nederzettingen rondom hem ging onder de rechtse Likoed-regering van premioer Benjamin Netanyahu intussen in versneld tempo door.[11] Het land van Nassar is daardoor vrijwel ingesloten, afgesloten van water en elektriciteit en de toegangsweg is door het Israëlische defensieleger gebarricadeerd.[12]

Ten gevolge van de wereldwijde Coronacrisis konden vanaf 2020 vrijwilligers een tijd lang ter plekke geen ondersteuning bieden. En juist in deze tijd begonnen gewapende gemaskerde mannen aanvallen te doen op "Tent of Nations". Deze zouden gelieerd zijn aan een "maffioze" familie uit Nahalin, die land van de Nassars claimt. Deze kenden noch die familie noch hadden zij ooit van deze claim gehoord. Op vrijdag 28 januari 2022 werden Daoud en zijn broer Daher ernstig gewond bij zo'n aanval. Een vrijwilligster die ten tonele verscheen kon erger voorkomen en een ambulance waarschuwen.[13] Inschakelen van politie, rechtszaak, beroep op Mahmoud Abbas haalden tot dusverre niets uit. De broers herstelden.

Parlementaire vragen in Nederland bewerken

Op 13 maart 2012 stelden de Tweede Kamerleden Henk Jan Ormel, Joël Voordewind en Han ten Broeke (CDA, CU en VVD) aan de minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal, vragen over de afgelasting van het bezoek aan Nederland van Nassar, vanwege de toegenomen dreiging van confiscatie. De minister berichtte bij die gelegenheid de Kamer dat de familie Nassar sinds 1916 zijn twee stukken land geregistreerd heeft op naam van de familie; een landbouwperceel in de vallei (dat in mei 2014 door Israëlische bulldozers werd vernietigd) en – een paar honderd meter daarvandaan - een stuk land op een heuvel waarop tevens de boerderij is gebouwd. De Israëlische autoriteiten verklaarden het landbouwperceel in 1991 tot "state land", en niet het stuk land waarop de boerderij is gebouwd. Minister Rosenthal bevestigde in 1991 dat de familie Nassar in beroep was gegaan tegen de beslissing van de Israëlische autoriteiten om het landbouwperceel tot “state land” te verklaren en dat de familie tot februari 2012 het land zonder inmenging van de Israëlische autoriteiten hadden bewerkt. “Recentelijk...”, zo schreef de minister in 2012, “...heeft het leger agrarische installaties afgebroken op het perceel van de familie. Hiertegen diende de familie een petitie in, aldus de advocaat. Zodra de staat hierover een uitspraak heeft gedaan, zal een datum worden vastgesteld waarop de zaak wordt voorgelegd aan het Hooggerechtshof.” Minister Rosenthal zag op basis van de beschikbare informatie op dat moment geen aanleiding voor Nederland om zich te mengen in deze kwestie.[14]

Afgesloten van Bethlehem? bewerken

Voor Israël is het van belang Nassars strategisch gelegen heuveltop (in het hart van het Gush Etsion-blok) te annexeren, net als de overige 60 procent (landbouw)grond van de Westbank, dat behoort tot Zone C (onder in principe tijdelijk bestuur van Israël). De in dit deel wonende Palestijnse boerenbevolking wordt door de Civil Administration stap voor stap geconcentreerd in enkele steden, zodat er ongehinderd nieuwe (volgens internationaal recht illegale) nederzettingen gebouwd kunnen worden. Deze zijn voor een belangrijk deel bestemd voor Oost-Europese en Amerikaanse immigranten met een Joodse identiteit.[15]

 
De Westoeverbarrière bij Bethlehem, 2011

Sinds 2002 is Israël hard bezig een deels uit betonnen muur deels uit een hoog hek bestaande barrière te bouwen, door de Palestijnen de "Apartheidsmuur"genoemd. Deze loopt voor een groot deel buiten de zg. Groene Lijn" op wat de Palestijnen beschouwen als hun grond, grond van hun toekomstige staat Palestina. De barrière en de bouw ervan werden in 2004 illegaal verklaard door het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. Ook het nederzettingenblok "Gush Etsion" (waar Tent of Nations middenin ligt) en enkele Palestijnse dorpjes zullen dan achter deze barrière komen te liggen. De Westoever en de regionale stad Bethlehem, waar zij zich vanouds op richten, zal dan niet of moeilijk meer te bereiken zijn (regiobestuur, afzet producten, kerk). De rechten van Palestijnse bewoners van deze zg. "seam-zone" (tussen barrière en Groene Lijn) worden ernstig beperkt.

Zie ook bewerken

Externe links bewerken