Dani Alves

Braziliaans voetballer

Daniel Alves da Silva (Juazeiro, 6 mei 1983) - alias Dani Alves - is een voormalig Braziliaans-Spaans voetballer die doorgaans als rechtsback speelde. Dani Alves is na Lionel Messi de voetballer met de meeste prijzen (43) in de geschiedenis en de op-een-na meest scorende verdediger aller tijden in Europese competities.[1] In 2006 debuteerde hij in het Braziliaans voetbalelftal.

Dani Alves
Dani Alves na de Copa América-finale van 2019; uitgeroepen als beste speler van het toernooi
Persoonlijke informatie
Volledige naam Daniel Alves da Silva
Bijnaam Dani
Roadrunner
Geboortedatum 6 mei 1983
Geboorteplaats Juazeiro, Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië
Lengte 172 cm
Positie Rechtsback
Jeugd
1996–1998
1998–2001
Vlag van Brazilië Juazeiro
Vlag van Brazilië Bahia
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2001–2002
2002–2008
2008–2016
2016–2017
2017–2019
2019–2021
2021–2022
2022–2023
Vlag van Brazilië Bahia
Vlag van Spanje Sevilla
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Vlag van Brazilië São Paulo
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Mexico Pumas UNAM
25(2)
233(15)
389(21)
33(6)
73(8)
95(9)
17(1)
13(0)
Interlands **
2003
2006–
2021
Vlag van Brazilië Brazilië –20
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Brazilië Brazilië –23
17(0)
126(8)
7(0)

* Bijgewerkt op 23 januari 2023
** Bijgewerkt op 23 januari 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

Jeugd

Dani Alves werd geboren in de gemeente Juazeiro, in de deelstaat Bahia. Zijn ouders hadden het niet breed en de Braziliaan sliep op een cementen bed in zijn kleine ouderlijk huis, waar het stonk naar natte grond. Alves en zijn broer werkte in de vroege ochtenden op de boerderij van hun ouders voordat school begon. De familie had een fiets en de zoon die in de ogen van de vader het meest inzet toonde, kreeg het recht tot de fiets, de ander moest negentien kilometer lopen naar school.[2] In 1993 slaagde de vader van Alves er in een eigen team op te richten, Palmeiras de Salitre. Hier speelde Alves voornamelijk als rechtsbuiten of tweede aanvaller. Om zijn familie financieel te ondersteunen had Alves baantjes als verkoper, serveerder en hielp hij met de oogst van meloenen, tomaten en uien op de boerderij.

In 1996 sloot Dani Alves zich op dertienjarige leeftijd aan bij de lokale voetbalclub Juazeiro SC en werd in 1998 gescout door de jeugdopleiding van Bahia. Daar stroomde hij in 2001 door naar het eerste elftal. Op 11 november maakte hij er zijn professionele debuut als basisspeler in de met 3-0 gewonnen wedstrijd tegen Paraná Clube in het Estádio Fonte Nova.

Sevilla

In 2002 werd hij gecontracteerd door Sevilla. Aanvankelijk speelde de Braziliaan als rechtermiddenvelder, maar na het vertrek van rechtsback Sergio Ramos in 2005 naar Real Madrid schoof Dani Alves een linie naar achteren. Hij was een van de prominente spelers in het team van Sevilla dat in 2006 zowel de UEFA Cup als de UEFA Super Cup won. In de UEFA Cup-finale, tegen het Engelse Middlesbrough (4–0), gaf Dani Alves de assist op zijn landgenoot Luís Fabiano voor het eerste doelpunt. In 2007 prolongeerde Sevilla de UEFA Cup en bovendien werden ook de Copa del Rey en de Supercopa de España dat jaar gewonnen.

FC Barcelona

In juni 2008 vertrok Dani Alves voor ongeveer 30 miljoen euro naar FC Barcelona. Met FC Barcelona won hij in 2009 de Spaanse landstitel, de Copa del Rey, de UEFA Champions League, de Supercopa de España, de UEFA Super Cup en het FIFA-wereldkampioenschap voor clubs. In de UEFA Champions League-finale tegen Manchester United moest hij echter geschorst toekijken. In 2010 werd Alves met FC Barcelona wederom Spaans kampioen. In 2011 won hij met FC Barcelona opnieuw de Spaanse landstitel, de UEFA Champions League en de Supercopa de España. Vanaf het seizoen 2013/14 speelde hij met het rugnummer 22, als eerbetoon aan zijn ex-ploegmaat Éric Abidal.

Juventus

Dani Alves liet FC Barcelona na acht jaar achter zich en tekende in juni 2016 een contract tot medio 2018 bij Juventus, de kampioen van Italië in de voorgaande vijf seizoenen. In zijn verbintenis werd een optie voor nog een jaar opgenomen.[3] Alves won in zijn eerste jaar in Italië zowel het landskampioenschap als de nationale beker met Juventus. Hij liet in juni 2017 na één seizoen zijn contract ontbinden.

Paris Saint-Germain

Hij tekende in juli 2017 vervolgens een tweejarig contract bij Paris Saint-Germain. De Braziliaan won in zijn eerste seizoen in dienst van de Parijzenaren achtereenvolgens de Trophée des Champions, Coupe de la Ligue, Ligue 1 en de Coupe de France. In de Champions League reikte de club tot achtste finales, waarin het werd verslagen door Real Madrid. In zijn tweede seizoen, inmiddels geswitcht van rugnummer 32 naar 13 om Mário Zagallo te eren, won hij de Trophée des Champions en de Ligue 1. In de Champions League werd wederom de achtste finale gehaald, waarin ze deze keer door Manchester United werden uitgeschakeld.

São Paulo

Terug in zijn thuisland Brazilië speelde hij voor São Paulo vanaf augustus 2019. Twee seizoenen later werd het contract van Dani Alves op 17 september 2021 ontbonden.

Terugkeer bij FC Barcelona

Op 12 november 2021 kondigde FC Barcelona de terugkeer van de 38-jarige Dani Alves aan, waar hij tekende tot het einde van het seizoen 2021/22 en zou vanaf januari 2022 speelgerechtigd zijn door de regels van La Liga.[4] De ervaren rechtsachter bood zichzelf al eerder aan bij FC Barcelona, maar toenmalig trainer Ronald Koeman was niet geïnteresseerd. Opvolger Xavi zag wel iets in de diensten van zijn ex-ploeggenoot.[5]

Op 15 juni 2022 werd bekend dat FC Barcelona het contract van Dani Alves niet zou gaan verlengen. Dani Alves zag zelf nog wel wat in een langer verblijf bij de Spaanse club. Ook met het oog op het wereldkampioenschap voetbal 2022 in Qatar. Die intentie bleek echter niet wederzijds.[6]

Pumas UNAM

Op 23 juli 2022 tekende Dani Alves een eenjarig contract bij de Mexicaanse grootmacht Pumas UNAM.[7] In zijn eerste wedstrijd voor de club verscheen Dani Alves op 28 juli 2022 direct als basisdebutant aan de aftrap. Vervolgens stond hij bijna iedere wedstrijd, veelal als centrale middenvelder, in de basis. In dertien wedstrijden wist hij vijf assists af te leveren.[8] Op 20 januari 2023 werd Dani Alves in Barcelona gearresteerd wegens verdenking van aanranding, waarna Pumas UNAM de verbintenis vroegtijdig ontbond.[9][10] Op 21 februari 2023 werd bekend dat hij langer vast zou blijven zitten.[11]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2001 Bahia   Série A 6 0 0 0 6 0
2002 19 2 0 0 19 2
Club Totaal 25 2 0 0 0 0 25 2
2002/03 Sevilla   Primera División 11 0 0 0 11 0
2003/04 29 1 2 0 31 1
2004/05 34 2 0 0 9 0 43 2
2005/06 35 3 0 0 13 0 48 3
2006/07 34 3 3 0 15 2 52 5
2007/08 33 2 5 0 10 2 48 4
Club Totaal 176 11 10 0 47 4 233 15
2008/09 FC Barcelona   Primera División 34 5 8 0 12 0 54 5
2009/10 29 3 5 0 14 0 48 3
2010/11 35 2 7 0 12 2 54 4
2011/12 33 2 7 1 12 0 52 3
2012/13 30 0 7 0 10 1 47 1
2013/14 27 2 7 0 8 2 42 4
2014/15 30 0 5 0 11 0 46 0
2015/16 29 0 8 1 11 0 48 1
Club Totaal 247 14 54 2 88 5 389 21
2016/17 Juventus   Serie A 19 2 2 1 12 3 33 6
Club Totaal 19 2 2 1 12 3 33 6
2017/18 Paris Saint-Germain   Ligue 1 25 1 8 2 8 2 41 5
2018/19 23 1 6 2 3 0 32 3
Club Totaal 48 2 14 4 11 2 73 8
2019 São Paulo   Série A 20 2 0 0 20 2
2020 41 4 6 0 6 2 53 6
2021 15 1 1 0 6 0 22 1
Club Totaal 76 7 7 0 12 2 95 9
2021/22 FC Barcelona   Primera División 14 1 3 0 17 1
Club Totaal 261 15 57 2 88 5 406 22
2022/23 UNAM Pumas   Primera División 13 0 0 0 13 0
Club Totaal 13 0 0 0 0 0 13 0
TOTAAL 618 39 90 7 170 16 878 62
Bijgewerkt op 21 januari 2023

Interlandcarrière

Dani Alves won in december 2003 het wereldkampioenschap voetbal onder 20 in de Verenigde Arabische Emiraten. In de finale won hij met Brazilië van Spanje en Dani Alves won de Bronzen Bal voor beste speler van het toernooi achter Ismail Matar en Andrés Iniesta. Op 10 oktober 2006 maakte Dani Alves zijn debuut in het Braziliaans nationaal elftal in een oefenwedstrijd tegen Ecuador. Hij maakte ook het derde doelpunt tegen Argentinië in de finale van de Copa America. In 2009 won Dani Alves met Brazilië de Confederations Cup. Hij maakte uit een vrije trap het winnende doelpunt in de halve finale tegen gastland Zuid-Afrika. Hij behoorde tot de Braziliaanse selectie voor het wereldkampioenschap voetbal 2010. Daarmee wist hij niet de finale te halen na een 2–1 nederlaag tegen Nederland in de kwartfinale. Vier jaar later speelde hij ook op het WK van 2014 in Brazilië.

Dani Alves speelde op 16 november 2016 zijn honderdste interland, een met 0–2 gewonnen WK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Peru. Daarmee werd hij de dertiende speler ooit die honderd of meer keer voor het Braziliaans elftal speelde.[12]

Het leek dat Alves mee zou gaan naar het WK 2018. Maar vlak voor het toernooi raakte hij geblesseerd. Hierdoor kon die niet mee. In 2019 won Brazilië, met Alves als aanvoerder, de Copa America. In de met 3-1 gewonnen finale was Peru de tegenstander. Dani Alves werd dit toernooi eveneens verkozen tot meest waardevolle speler. Het totaal aan gewonnen prijzen van Alves kwam met de winst van de Copa op veertig te liggen.[13]

In 2021 nam Alves als een van drie dispensatiespelers met Brazilië onder 23 deel aan de Olympische Zomerspelen van 2020. Alves won met het Braziliaans elftal onder 23 de gouden medaille door in de finale Spanje onder 23 met 2–1 te verslaan.[14]

Interlands van Daniel Alves voor   Brazilië
Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij   Sevilla FC
1. 10 oktober 2006   BraziliëEcuador   2 – 1 Vriendschappelijk 0
2. 6 februari 2007   PortugalBrazilië   2 – 0 Vriendschappelijk 0
3. 24 maart 2007   BraziliëChili   4 – 0 Vriendschappelijk 0
4. 27 maart 2007   BraziliëGhana   1 – 0 Vriendschappelijk 0
5. 1 juni 2007   EngelandBrazilië   1 – 1 Vriendschappelijk 0
6. 27 juni 2007   BraziliëMexico   0 – 2 Copa América 0
7. 1 juli 2007   BraziliëChili   3 – 0 Copa América 0
8. 4 juli 2007   BraziliëEcuador   1 – 0 Copa América 0
9. 15 juli 2007   BraziliëArgentinië   3 – 0 Copa América 1
10. 22 augustus 2007   AlgerijeBrazilië   0 – 2 Vriendschappelijk 0
11. 9 september 2007   Verenigde StatenBrazilië   2 – 4 Vriendschappelijk 0
12. 12 september 2007   BraziliëMexico   3 – 1 Vriendschappelijk 0
13. 21 november 2007   BraziliëUruguay   2 – 1 Kwalificatie WK 2010 0
14. 26 maart 2008   BraziliëZweden   1 – 0 Vriendschappelijk 0
15. 31 mei 2008   BraziliëCanada   3 – 2 Vriendschappelijk 0
16. 6 juni 2008   BraziliëVenezuela   0 – 2 Vriendschappelijk 0
17. 18 juni 2008   BraziliëArgentinië   0 – 0 Kwalificatie WK 2010 0
Als speler bij   FC Barcelona
18. 19 november 2008   BraziliëPortugal   6 – 2 Vriendschappelijk 0
19. 10 februari 2009   BraziliëItalië   2 – 0 Vriendschappelijk 0
20. 29 maart 2009   EcuadorBrazilië   1 – 1 Kwalificatie WK 2010 0
21. 1 april 2009   BraziliëPeru   3 – 0 Kwalificatie WK 2010 0
22. 6 juni 2009   UruguayBrazilië   0 – 4 Kwalificatie WK 2010 1
23. 10 juni 2009   BraziliëParaguay   2 – 1 Kwalificatie WK 2010 0
24. 15 juni 2009   BraziliëEgypte   4 – 3 Confederations Cup 0
25. 25 juni 2009   BraziliëZuid-Afrika   1 – 0 Confederations Cup 1
26. 28 juni 2009   Verenigde StatenBrazilië   2 – 3 Confederations Cup 0
27. 12 augustus 2009   EstlandBrazilië   0 – 1 Vriendschappelijk 0
28. 5 september 2009   ArgentiniëBrazilië   1 – 3 Kwalificatie WK 2010 0
29. 9 september 2009   BraziliëChili   4 – 2 Kwalificatie WK 2010 0
30. 11 oktober 2009   BoliviaBrazilië   2 – 1 Kwalificatie WK 2010 0
31. 14 november 2009   BraziliëEngeland   1 – 0 Vriendschappelijk 0
32. 17 november 2009   OmanBrazilië   0 – 2 Vriendschappelijk 0
33. 2 maart 2010   IerlandBrazilië   0 – 2 Vriendschappelijk 0
34. 2 juni 2010   ZimbabweBrazilië   0 – 3 Vriendschappelijk 0
35. 7 juni 2010   TanzaniaBrazilië   1 – 5 Vriendschappelijk 0
36. 15 juni 2010   BraziliëNoord-Korea   2 – 1 WK 2010 0
37. 20 juni 2010   BraziliëIvoorkust   3 – 1 WK 2010 0
38. 25 juni 2010   PortugalBrazilië   0 – 0 WK 2010 0
39. 28 juni 2010   BraziliëChili   3 – 0 WK 2010 0
40. 2 juli 2010   NederlandBrazilië   2 – 1 WK 2010 0
41. 11 augustus 2010   Verenigde StatenBrazilië   0 – 2 Vriendschappelijk 0
42. 7 oktober 2010   IranBrazilië   0 – 3 Vriendschappelijk 1
43. 11 oktober 2010   BraziliëOekraïne   3 – 0 Vriendschappelijk 1
44. 17 november 2010   ArgentiniëBrazilië   1 – 0 Vriendschappelijk 0
45. 9 februari 2011   FrankrijkBrazilië   1 – 0 Vriendschappelijk 0
46. 27 maart 2011   BraziliëSchotland   2 – 0 Vriendschappelijk 0
47. 4 juni 2011   BraziliëNederland   0 – 0 Vriendschappelijk 0
48. 3 juli 2011   BraziliëVenezuela   0 – 0 Copa América 0
49. 9 juli 2011   BraziliëParaguay   2 – 2 Copa América 0
50. 10 augustus 2011   DuitslandBrazilië   3 – 2 Vriendschappelijk 0
51. 5 september 2011   BraziliëGhana   1 – 0 Vriendschappelijk 0
52. 7 oktober 2011   Costa RicaBrazilië   0 – 1 Vriendschappelijk 0
53. 11 oktober 2011   MexicoBrazilië   1 – 2 Vriendschappelijk 0
54. 14 november 2011   BraziliëEgypte   2 – 0 Vriendschappelijk 0
55. 28 februari 2012   Bosnië en HerzegovinaBrazilië   1 – 2 Vriendschappelijk 0
56. 15 augustus 2012   ZwedenBrazilië   0 – 3 Vriendschappelijk 0
57. 7 september 2012   BraziliëZuid-Afrika   1 – 0 Vriendschappelijk 0
58. 10 september 2012   BraziliëChina   8 – 0 Vriendschappelijk 0
59. 14 november 2012   BraziliëColombia   1 – 1 Vriendschappelijk 0
60. 6 februari 2013   EngelandBrazilië   2 – 1 Vriendschappelijk 0
61. 21 maart 2013   ItaliëBrazilië   2 – 2 Vriendschappelijk 0
62. 25 maart 2013   BraziliëRusland   1 – 1 Vriendschappelijk 0
63. 2 juni 2013   BraziliëEngeland   2 – 2 Vriendschappelijk 0
64. 9 juni 2013   BraziliëFrankrijk   3 – 0 Vriendschappelijk 0
65. 15 juni 2013   BraziliëJapan   3 – 0 Confederations Cup 0
66. 19 juni 2013   BraziliëMexico   2 – 0 Confederations Cup 0
67. 22 juni 2013   ItaliëBrazilië   2 – 4 Confederations Cup 0
68. 26 juni 2013   BraziliëUruguay   2 – 1 Confederations Cup 0
69. 30 juni 2013   BraziliëSpanje   3 – 0 Confederations Cup 0
70. 14 augustus 2013   ZwitserlandBrazilië   1 – 0 Vriendschappelijk 0
71. 12 oktober 2013   Zuid-KoreaBrazilië   0 – 2 Vriendschappelijk 0
72. 15 oktober 2013   BraziliëZambia   2 – 0 Vriendschappelijk 0
73. 3 juni 2014   BraziliëPanama   4 – 0 Vriendschappelijk 0
74. 6 juni 2014   BraziliëServië   1 – 0 Vriendschappelijk 0
75. 12 juni 2014   BraziliëKroatië   3 – 1 WK 2014 0
76. 17 juni 2014   BraziliëMexico   0 – 0 WK 2014 0

Bijgewerkt op 17 juni 2014.[15]

Erelijst

  Bahia
  Sevilla
  FC Barcelona
  Juventus
  Paris Saint-Germain
  São Paulo
  Brazilië
  Brazilië onder 23
  Brazilië onder 20
Individueel
  • Campeonato Paulista Team van het Toernooi: 2020
  • FIFA WK onder 20 Bronzen Bal: 2003
  • UEFA Cup Meest Waardevolle Speler: 2005/06
  • UEFA Super Cup Man van de Wedstrijd: 2006
  • UEFA Team van het Jaar: 2007, 2009, 2011, 2015, 2017
  • ESM Team van het Jaar: 2006/07, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12
  • FIFA FIFPro World11: 2009, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018
  • FIFA FIFPro World11 2e Team: 2014
  • FIFA FIFPro World11 World11 (nominatie): 2019 (4e Verdediger)
  • LFP Trofee Verdediger van het Seizoen: 2008/09
  • FIFA Confederations Cup Team van het Toernooi: 2013
  • La Liga Team van het Seizoen: 2014/15
  • France Football World XI: 2015
  • Serie A Team van het Jaar: 2016/17
  • IFFHS Mannelijk Wereldteam: 2017
  • UNFP Ligue 1 Team van het Jaar: 2017/18
  • CONMEBOL Copa América Beste Speler: 2019
  • CONMEBOL Copa América Team van het Toernooi: 2019
  • IFFHS CONMEBOL Team van het Decennium: 2011–2020
Records
  • Meeste UEFA Super Cup-titels: (4) (gedeeld met Paolo Maldini) (2006, 2009, 2011, 2015)
  • Meest gespeelde UEFA Super Cup-finales: (5) (gedeeld met Paolo Maldini) (2006, 2007, 2009, 2011, 2015)
  • Speler met het hoogst aantal prijzen in de voetbalgeschiedenis: (44)

Persoonlijk leven

Een Spaanse rechtbank veroordeelde Alves in februari 2024 tot 4,5 jaar gevangenisstraf in verband met de verkrachting van een vrouw twee jaar daarvoor.[16]

Zie ook

Commons heeft mediabestanden in de categorie Dani Alves.