Curd Jürgens

Curd Jürgens
	Curd Jürgens 1976
Algemene informatie
Volledige naam	Curd Gustav Andreas Gottlieb Franz Jürgens
Geboren	13 december 1915
Overleden	18 juni 1982
Land	Duitse Keizerrijk; Oostenrijk
Werk
Pseudoniem	Curt Jurgens, Curt Juergens, Curd Jurgens, Curd Jüergens, Curt Jürgens, Kurt Jürgen
Jaren actief	1935–1982
Beroep	Acteur
	(en) IMDb-profiel
	(en) IBDB-profiel
	MovieMeter-profiel
	(en) Allmusic-profiel; (en) Last.fm-profiel
Portaal	Film

Curd Gustav Andreas Gottlieb Franz Jürgens (München, 13 december 1915 – Wenen, 18 juni 1982), ook bekend als Curt Jurgens, was een in Duitsland geboren Oostenrijks toneel- en filmacteur.

Biografie Bewerken

Jonge jaren Bewerken

Jürgens werd geboren in München, in de wijk Solln. Zijn vader was een handelaar uit Hamburg en zijn moeder een lerares Frans.^[1]^[2]

Jürgens begon zijn werkcarrière als journalist, maar op aandringen van zijn vrouw Louise Basler, die zelf actrice was, ging hij zich bezighouden met het acteervak. In het begin van zijn acteercarrière speelde hij vooral mee in toneelstukken in Wenen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Jürgens door de nazi’s als “politiek onbetrouwbaar” bestempeld, en in 1944 afgevoerd naar een concentratiekamp. Hij overleefde de oorlog en werd nadien genaturaliseerd tot Oostenrijker.

Carrière Bewerken

Jürgens' graf

Net als veel meertalige Duitse acteurs, speelde Jürgens na de oorlog mee als soldaat in talloze oorlogsfilms, waaronder The Longest Day. Zijn doorbraak kwam met de film Des Teufels General (1955). In 1956, na zijn rol in de Franse film Et Dieu... créa la femme, kwam hij naar Hollywood. Daar maakte hij in 1957 zijn eerste Hollywoodfilm, The Enemy Below. Jürgens werd nadien een internationale filmster. Hij kreeg zelfs een rol als de schurk in Roger Moores favoriete James Bondfilm; The Spy Who Loved Me.

Zijn laatste film was de Sovjetse spionagethriller Teheran 43 in 1981. Wel was hij in 1982 nog te zien in de Britse televisieserie Smiley's People.

Hoewel hij in meer dan 100 films meespeelde, zag Jürgens zichelf toch meer als een toneelacteur. Zijn laatste toneeloptreden was in 1980 in Mozarts opera Die Entführung aus dem Serail. Hij toerde met deze opera door Japan, samen met de Weense Staatsopera.

Jürgens regisseerde ook een paar keer een film en schreef enkele scenario’s, maar dit ging hem minder goed af dan het acteerwerk.

Persoonlijk leven Bewerken

Jürgens had een huis in Frankrijk, maar keerde geregeld terug naar Wenen om daar op te treden. Hij stierf ook in Wenen aan de gevolgen van een hartaanval. Jaren eerder had hij al eens een hartaanval gehad, met een bijna-doodervaring tot gevolg. Hij is begraven aan de Zentralfriedhof in Wenen.

Jürgens viel op door zijn lengte; 1,92 meter.^[3]

Jürgens was in zijn leven vijf maal getrouwd. Met:

Lulu Basler (1937), actrice, van 15 juni 1937 – 8 oktober 1947 (gescheiden).
Judith Holzmeister (1920-2008), van 16 oktober 1947 – 1955 (gescheiden)
Eva Bartok (1927-1998), van 13 augustus 1955 – 1957 (gescheiden), kreeg met haar 1 dochter.
Simone Bicheron (1936), van 14 september 1958 – 1977 (gescheiden).
Margie Schmitz (1941-2003), van 21 maart 1978 – 18 juni 1982 (tot aan zijn dood).