Consortium pseudo-familiare
Het consortium pseudo-familiare was oorspronkelijk een vorm van vennootschap door obligatio consensu (d.i. een verplichting uit een overeenkomst), ontstaan uit het consortium familiare. Omdat dit laatste consortium uiteenviel bij de dood van een van de leden of na een actio familiae erciscundae (d.i. een proces ter verdeling van de familie-erfenis), werd er door een novatio inter extraneas personas (een vernieuwing tussen andere personen) (een vorm van legis actio, d.i. een "gesproken proces(formule)") een consortium pseudo-familiare opgericht tussen "broeders" (vaak ging het om vrienden). Ieder bracht zijn hele vermogen in in het consortium en het consortium bleef bestaan tot de consensus verbroken werd door de dood of onenigheid van één of meerdere leden. In de klassieke tijd was het consortium pseudo-familiare verdwenen ten voordele van de societas omnium bonorum.