ConocoPhillips
ConocoPhillips is een Amerikaans olieconcern. Het hoofdkantoor bevindt zich in Houston in Texas.
| ConocoPhillips Company | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| ||||
| Beurs | NYSE: COP | |||
| Oprichting | 30 augustus 2002 | |||
| Oprichter(s) | Conoco + Phillips Petroleum Company | |||
| Eigenaar | The Vanguard Group, BlackRock, Capital Group Companies | |||
| Sleutelfiguren | Ryan Lance (CEO, voorzitter) | |||
| Hoofdkantoor | 925 N. Eldridge Parkway Houston  Verenigde Staten
| |||
| Werknemers | 9700 (jaareinde 2020)[1] | |||
| Producten | Aardolie, aardgas | |||
| Industrie | Energie | |||
| Omzet/jaar | US$ 18,9 miljard (2020)[1] | |||
| Winst/jaar | US$ –2,7 miljard (2020)[1] | |||
| Marktkapitalisatie | US$ 76 miljard (14 mei 2021) | |||
| Website | www.conocophillips.com | |||
| ||||
ConocoPhillips ontstond in 2002 uit de fusie van twee Amerikaanse oliebedrijven: Conoco en Phillips Petroleum Company. Het bedrijf wordt tot 's werelds grote zes 'Supermajor'-maatschappijen gerekend en is het op twee na grootste oliebedrijf van de Verenigde staten, na ExxonMobil en Chevron.
Activiteiten bewerken
Het bedrijf is vooral actief met de winning van olie en aardgas. De Verenigde Staten, inclusief Alaska, is het belangrijkste, hier wordt iets meer dan de helft van de totale productie uit de grond gehaald. Verder heeft het nog activiteiten in 13 andere landen.[1]
In 2020 produceerde het 1,1 miljoen vaten BOE per dag.[1] Het aandeel van Europa, vooral Noorwegen, lag net boven de 10%. In de Noordzee heeft het bedrijf onder meer een belang in het Ekofiskveld. ConocoPhillips telt wereldwijd 9700 werknemers.[1]
Geschiedenis bewerken
ConocoPhillips ontstond op 30 augustus 2002 uit de fusie van twee Amerikaanse oliebedrijven: Conoco en Phillips Petroleum Company.
Eind 2005 deed ConocoPhillips een bod ter waarde van US$ 35,6 miljard op de Amerikaanse gasproducent Burlington Resources.[2] Het was na de overname van Texaco door Chevron in 2001 de grootste overname in de sector.[2] De combinatie wordt de op een na grootste aardgasproducent in Noord-Amerika na British Petroleum.
In september 2004 had ConocoPhillips een aandelenbelang gekocht van 7,6% in het Russische LUKoil voor US$ 2 miljard met heeft dit later verhoogd tot 20%.[2] Medio 2010 maakte ConocoPhillips een strategische heroriëntatie bekend. Een van de onderdelen van dit programma was de verkoop van het aandelenbelang van 20% in LUKoil.[3] Circa 40% van deze aandelen werd gekocht door LUKoil zelf voor een bedrag van US$ 3,4 miljard. De laatste aandelen in LUKoil zijn in 2011 verkocht.
Bij de fusie in 2002 had het bedrijf negentien raffinaderijen, waarvan twaalf in de VS, met een capaciteit van 2,9 miljoen vaten per dag (vpd), wat het tot de op vier na grootste raffineerder ter wereld maakte. In 2009 besloot ConocoPhillips activa met een totale waarde van US$ 10 miljard te verkopen om de schuldenlast te reduceren. In mei 2012 werd dit afgerond toen Phillips 66 werd afgesplitst.[4] Dit onderdeel komt daarmee los te staan van ConocoPhillips en wordt een onafhankelijke Amerikaanse producent van motorbrandstoffen en chemicaliën. De raffinaderijen van Phillips 66 hebben een capaciteit van 460.000 vpd.[4] Een dag eerder verkocht de maatschappij de raffinaderij in Trainer, Pennsylvania, aan Delta Air Lines. Deze kan 185.000 vpd verwerken en Delta betaalde hiervoor ongeveer US$ 150 miljoen.[4] In Europa heeft ConocoPhillips zich ook teruggetrokken door JET te verkopen aan LUKoil. Alleen de winning van olie en gas bleef over.
In 2007 heeft Venezuela twee oliebelangen van CononoPhillips genationaliseerd.[5] Het bedrijf ging tegen het besluit in beroep bij de Internationale Kamer van Koophandel. In april 2018 kwam deze met een finale uitspraak en veroordeelde het land tot een schadevergoeding van US$ 2 miljard.[5] Het land kampt met grote financiële problemen en het is onzeker op welke wijze Venezuela dit gaat betalen. Begin mei 2018 liet ConocoPhillips beslag leggen op de Venezolaanse oliefaciliteiten op Curaçao, Bonaire en Sint-Eustatius. Deze faciliteiten zijn belangrijk voor PDVSA, hier wordt een kwart van de olie met een exportbestemming opgeslagen en verwerkt.[6]
In september 2020 verkocht ConocoPhillips de activiteiten in het Verenigd Koninkrijk. Chrysaor E&P Limited betaalde hiervoor US$ 2,7 miljard. ConocoPhilips was hier ruim 50 jaar aanwezig al blijft het bedrijf actief op de energiemarkten en ook als de beheerder van de Teesside olieterminal. In het eerste halfjaar van 2019 produceerden de Britse belangen nog 72.000 vpd aan olie en gas.
In oktober 2020 maakte ConocoPhillips bekend de Amerikaanse schalie-olie producent Concho Resources te willen overnemen voor US$ 9,7 miljard.[7] De aandelenkoersen van dit soort oliebedrijven staan onder druk door de lage olieprijs waardoor dit een opportuun koopmoment is voor ConocoPhillips.[7] De aandeelhouders krijgen 1,46 aandeel ConocoPhillips voor 1 aandeel Concho. Met de koop wordt ConocoPhilips een grote speler in het Permian Basin, dat zich uitstrekt van West Texas naar het zuidoosten van New Mexico. Concho produceert hier zo'n 319.000 vpd en ConocoPhilips zo'n 50.000 vpd. Na de transactie stijgt de totale productie van ConocoPhillips naar 1,5 miljoen vpd.[7] Op 15 januari 2021 is de overname afgerond.
In september 2021 volgde de aankondiging van de overname van de schaliebelangen van Royal Dutch Shell.[8] ConocoPhillips is bereid US$ 9,5 miljard te betalen voor de activiteiten in het Permian Basin. Met deze overname zal het gebied waar ConocoPhilips actief is met ongeveer een derde toenemen en de productie met zo'n 175.000 vpd. Om deze transactie te financieren zal het Amerikaanse bedrijf voor US$ 4 à 5 miljard aan andere activa afstoten.[8] De overname zal voor het jaareinde 2021 worden afgerond, maar de overdracht zal met terugwerkende kracht op 1 juli 2021 plaatsvinden.
