Vlag van de Geconfedereerde Staten van Amerika
De Geconfedereerde Staten van Amerika hebben in hun korte bestaan drie nationale vlaggen gebruikt. Hoewel het gebruik ervan door deze staten sinds het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog aan banden is gelegd, worden ze door een aantal burgers uit de zuidelijke staten van de Verenigde Staten nog gebruikt als historisch symbool. Tevens zijn zowel de voormalige (1956-2001) als de huidige vlag van Georgia gebaseerd op versies van de vlag van de Geconfedereerde Staten. Het voeren van de Geconfedereerde vlag is vandaag de dag[(sinds) wanneer?] een controversieel onderwerp in de Verenigde Staten.
Versies van de vlag bewerken
De eerste vlag was The Stars and Bars, die in gebruik was tussen 5 maart 1861 en 26 mei 1863. De vlag werd door de Duitse kunstenaar Nicola Marschall ontworpen en was gebaseerd op de vlag van Oostenrijk (het rood-wit-rood) en de vlag van de Verenigde Staten (het kanton met de sterren). Deze vlag had aanvankelijk zeven sterren, gelijk aan de zeven staten die zich hadden afgescheiden van de Unie toen de Confederatie werd opgericht, maar werd net als de vlag van de Verenigde Staten van meer sterren voorzien naarmate er meer staten zich bij de Confederatie aansloten.[1]
De vlag werd gekozen omdat hij leek op die van de Verenigde Staten, en velen uit sentiment een soortgelijke vlag wilden behouden. Omdat dit ook het land was waartegen men oorlog voerde, veroorzaakte dit verwarring op het slagveld. Van grote afstand leken de vlaggen bedrieglijk veel op elkaar.
Op 26 mei 1863[1] werd een nieuwe vlag aangenomen: The Stainless Banner. Deze vlag was wit met de oorlogsvlag (zie hieronder) in het kanton. Met deze vlag had men ook al snel problemen: zij werd aangezien voor de witte vlag die men op het slagveld gebruikt om zich over te geven aan de vijand.
Op 4 maart 1865, kort voordat de oorlog definitief verloren was, namen de Geconfedereerde Staten weer een nieuwe vlag aan. Deze was gebaseerd op de vlag van 1863, maar had een rode verticale baan aan de rechterzijde.
-
4 maart 1861 – 21 mei 1861 -
21 mei 1861 – 2 juli 1861 -
2 juli 1861 – 28 november 1861 -
28 november 1861 – 26 mei 1863 -
26 mei 1863 - 4 maart 1865 -
4 maart 1865 - 11 april 1865
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
Andere vlaggen bewerken
De officiële vlag van de Confederatie, de Stars and Bars, was op het slagveld vaak slecht te onderscheiden van de vlag van de Unie, dus werd de door P.G.T. Beauregard ontworpen oorlogsvlag (Southern Cross) vaker gebruikt. De meeste mensen herkennen deze vlag (of die van de marine) dan ook als de vlag van de Confederatie, die derhalve bekendstaat als de "Confederatievlag"[2] (Engels: Confederate Flag).[3] De Southern Cross had dertien sterren; elf voor de afgescheiden staten en twee voor Kentucky en Missouri. Deze twee staten waren onafhankelijk en vertegenwoordigd in beide federaties.
De oorlogsvlag was vierkant en had andere afmetingen voor de verschillende legeronderdelen: 48 inch voor de infanterie, 36 inch voor de artillerie en 30 inch voor de cavalerie. De vlag was in gebruik vanaf november 1861 tot de ondergang van de federatie. Zij werd zo populair, dat zij op de tweede nationale vlag voorkwam (zie hierboven).
 |
 |
De marine van de Geconfedereerde Staten gebruikte een aangepaste variant van de oorlogsvlag. Deze was niet vierkant, maar had de verhouding 3:5. Daarnaast waren de kleuren net iets anders en waren de sterren op een andere wijze op de vlag geplaatst. Deze vlag werd overigens door sommige troepen ook op het slagveld gebruikt.
Controversen bewerken
De oorlogs- en marinevlaggen van de Geconfedereerde Staten worden nog weleens gevoerd in de Zuidelijke Verenigde Staten, vaak zonder bijkomende secessionistische (afscheidings-) bedoelingen, en worden vaak geassocieerd met de Zuidelijke of 'redneck'-cultuur.[3] Desalniettemin wordt het tonen van de Geconfedereerde vlag niet altijd op prijs gesteld; vooral veel Afro-Amerikanen associëren de vlag met slavernij en racisme.[2] De vlag maakt deel uit van de symboliek van verschillende racistische groeperingen, waaronder de Ku Klux Klan[3] en de Aryan Nations. Anderen zijn van mening dat de Geconfedereerde vlag een legitieme uiting van de Zuidelijke identiteit is, en dat het voeren ervan niet per definitie een teken van racisme of secessionisme hoeft te zijn.[3] Ook verdedigen sommigen het voeren van de vlag als een kwestie van vrijheid van meningsuiting. Om dergelijke redenen wordt de vlag dan ook weleens gebruikt door non-conformisten.
Staten bewerken
- Mississippi was de laatste staat in de VS die het omstreden confederatie-symbool nog in haar vlag voerde. Op 17 april 2001 werd een referendum gehouden over het veranderen van de vlag, maar dat haalde het niet. In 2020 besloot de Senaat en het Huis van Afgevaardigden van de staat om het Confederatie-embleem te verwijderen. Er is een commissie ingesteld om een nieuwe vlag te ontwerpen.[4]
- De vlag van Georgia is, in stappen, veranderd naar een ontwerp dat meer op de oorspronkelijke vlag van de Confederatie lijkt, die minder controverse oproept dan de oorlogsvlag.
- Tot 2000 hing de Confederatievlag op het parlementsgebouw van South Carolina in Columbia, maar na discussie tussen voor- en tegenstanders werd hij als compromis verplaatst naar een 10 meter hoge paal vóór het parlementsgebouw, naast een monument voor inwoners van South Carolina die sneuvelden tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Na de moord op 9 Afro-Amerikanen in Charleston door de racistisch gemotiveerde Dylann Roof op 17 juni 2015 barstte er een heftige nationale woordenstrijd los over het helemaal verwijderen van de vlag.[2] Op 9 juli 2015 werd in het Huis van Afgevaardigden van South-Carolina besloten de vlag te verwijderen.[5] De gouverneur ondertekende het besluit tot verwijdering met 9 pennen, die daarna geschonken werden aan de familieleden van de 9 slachtoffers van de moordpartij.
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|
