Hartlaubs meeuw

soort uit het geslacht Chroicocephalus
(Doorverwezen vanaf Chroicocephalus hartlaubii)

Hartlaubs meeuw (Chroicocephalus hartlaubii) is een meeuw uit de familie van de Laridae die voorkomt aan de westkust van Afrika. De vogel is in 1853 geldig beschreven door de Duitse ornitholoog Carl Friedrich Bruch en vernoemd naar zijn collega Gustav Hartlaub.

Hartlaubs meeuw
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018)
Hartlaubs meeuw
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Charadriiformes (Steltloperachtigen)
Familie:Laridae (Meeuwen)
Geslacht:Chroicocephalus
Soort
Chroicocephalus hartlaubii
(Bruch, 1855)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Hartlaubs meeuw op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Beschrijving bewerken

Hartlaubs meeuw is 38 cm lang. De vogel heeft een geheel witte kop, hoewel in het broedseizoen wel een beetje grijs aanwezig kan zijn. De bovenvleugels zijn grijs met een zwarte punt. De poten en snavel zijn donker met een rode inslag. De vogel broedt in kolonies; wanneer de kolonie door indringers wordt betreden, kan de vogel flink agressief worden en duikvluchten houden, eventueel met een bombardement van uitwerpselen.

 
Hartlaubs meeuw in broedkleed

Taxonomie bewerken

Tot voor kort werd de soort bij het geslacht Larus ingedeeld, maar aan de hand van onderzoek aan mitochondriaal DNA is gebleken dat dit niet correct is.[2]

Verspreiding en leefgebied bewerken

Hartlaubs meeuw komt voor langs de westkust van Zuid-Afrika en Namibië en broedt daar op natuurlijke rotseilanden, maar ook op kunstmatige eilanden en daken van huizen in kolonies van 10 tot wel 1000 nesten, soms samen met sterns, bijvoorbeeld de geelsnavelstern.

Status bewerken

Hartlaubs meeuw heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar lijkt toe te nemen. Om deze redenen staat deze meeuw als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]