Chevrolet Impala

automodel van General Motors

De Chevrolet Impala is een automodel van het Amerikaanse automerk Chevrolet. De Chevrolet Impala werd tussen 1957-1985, 1994-1996 en 1999-2020 geproduceerd. Het model was jarenlang een van de beste modellen van Chevrolet en was in 1965 (met 1.074.925 verkochte modellen) de meest verkochte auto ooit.[1][2]

Chevrolet Impala
Chevrolet Impala (2014-2020)
Algemeen
Productiejaren 1957-1985
1994-1996
1999-2020
Uitvoeringen
Voorganger Chevrolet Bel-Air
Chevrolet Lumina
Portaal  Portaalicoon   Auto

De Chevrolet Impala is in de Verenigde Staten, Canada, het Midden-Oosten en in Zuid-Korea verkocht.


Eerste generatie
Een Chevrolet Impala uit 1958
Algemeen
Productiejaren 1958
Uitvoeringen
tweedeurs hardtop
tweedeurs cabriolet
Technisch
Platform GM B platfrom
Layout
RWD
Maten
Afmetingen (L×B×H) 5,31x1,97x1,45 m
Wielbasis 2985 mm
Portaal  Portaalicoon   Auto

Eerste generatie bewerken

In 1958 introduceerde de merken van General Motors (Buick, Chevrolet, Cadillac, Oldsmobile en Pontiac) speciale modellen ter ere van het 50 jarige bestaan van GM. Chevrolet maakte een speciaal model van de Bel Air, de Bel Air Impala.

De Bel Air Impala was te verkrijgen als een tweedeurs hardtop of een cabriolet. De Impala verschilde veel van de normale modellen qua uiterlijk. Zo had het model dubbele koplampen en drie achterlichten aan elke kant. Normaal hadden Chevrolet modellen slechts één koplamp en een enkele achterlicht.

De Impala had drie motoropties, dit waren een 4,6L Blue Fire V8 motor, een 3,9L Blue Flame Inline 6 motor en een 5,7L W-series Turbo Trust V8 motor. De 4,6L V8 was de standaardmotor voor de Impala en kon 185 pk, 230 pk of 250 pk leveren, afhankelijk van de brandstofinjectie.

In totaal verkocht Chevrolet 181.469 Impala's in 1958. 125.480 auto's waren hardtops en 55.989 waren cabrio's.

Tweede generatie bewerken

Tweede generatie
 
Een Chevrolet Impala cabrio ui 1959
Algemeen
Productiejaren 1959-1960
Uitvoeringen
tweedeurs cabrio
tweedeurs hardtop
vierdeurs sedan
vierdeurs hardtop
vijfdeurs stationwagen
Technisch
Platform GM B platform
Layout
RWD
Portaal      Auto

In 1959 werd de Impala aangepast zodat het meer onderdelen kon delen met Oldsmobile, Pontiac en Buick modellen. De Impala werd iets lager, maar de lengte nam wel toe. De Impala kreeg hogere 'tailfins', iets wat veel voorkwam op Amerikaanse auto's uit die tijd. Ook werden de driedubbele achterlichten vervangen door een geheel achterlicht.

Verder werd de Impala een apart model en was niet langer een speciale versie van de Bel Air. Er kwamen nieuwe versies beschikbaar, namelijk een vierdeurs sedan, vierdeurs hardtop en een vijfdeurs stationwagen. Nieuwe voorzieningen op de Impala waren: zonnekleppen, armleuningen, een elektrische klok en een Speedminder. Met een Speedminder kon de chauffeur een bepaalde snelheid instellen en als er harder werd gereden dan de ingestelde snelheid, dan werd de chauffeur gealarmeerd.

De motoropties waren precies hetzelfde als de eerste generatie, alleen was de Inline 6 motor nu standaard ipv de 4,6L V8.

In 1960 werden de achterlichten vervangen door drie losse lampjes aan elke kant. Er werden in totaal 490.000 Impala's tussen 1959 en 1960 geproduceerd.

De Impala werd ook voor het eerst met het stuur rechts geproduceerd voor Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika.

Derde generatie bewerken

Derde generatie
 
Chevrolet Impala Sport Coupe uit 1964
Algemeen
Productiejaren 1961-1964
Uitvoeringen
tweedeurs cabrio
tweedeurs hardtop
tweedeurs sedan
vierdeurs sedan
vierdeurs hardtop
vierdeurs stationwagen
Technisch
Platform GM B platform
Layout
RWD
Wielbasis 3025 mm
Portaal      Auto

In 1961 werd het Super Sport (SS) pakket voor de Impala uitgebracht. De SS-optie zou later op vele andere Chevrolet modellen toegepast worden. De Impala SS kreeg verbeterde functies, zoals krachtige motoren en veringen. In datzelfde jaar bracht Chevrolet ook een tweedeurs sedan uit, die in 1962 al uit de verkoop werd gehaald.

In 1962 werd de 3,9L I6 motor uit productie gehaald. Motoropties voor de Impala waren een 5,4L V8 motor (standaardmotor) en een 6,7L V8 motor.

In 1962 brachten de Beach Boys het nummer '409' uit, wat over de Chevrolet Impala ging.

In 1963 waren de 4,6L V8 en 5,4L V8 motoren de populairste opties. Chevrolet bracht in dat jaar twee nieuwe motoren uit: een 3,8L I6 en een 7,0L V8. De 7,0L werd alleen in 1963 te geproduceerd en was alleen maar op de Impala Sport Coupe te verkrijgen. Er waren maar 50 Impala's gebouwd die deze grote motor hadden.

Het instrumentenpaneel werd vernieuwd en kreeg waarschuwingslapjes voor een te koude of te warme motor. Een tachometer was als extra optie beschikbaar.

In 1964 werd de Impala herontworpen met een minder boller uiterlijk. De Impala SS was niet langer een optie voor de Impala en werd een eigen model. Verder werden achteruitrijlichten standaard.

De Chevrolet Impala uit 1964 was gedurende de jaren 80 en 90 een populair model in de lowrider-cultuur en werd vaak genoemd in hiphopnummers, met name westcoasthiphop.[3]

De Impala werd ook naar Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland geëxporteerd met her stuur rechts. De modellen werden in Canada gebouwd en verscheept naar de genoemde landen. Daar werden de auto's verder afgebouwd en verkocht.


Vierde generatie bewerken

Vierde generatie
 
Chevrolet Impala uit 1968
Algemeen
Productiejaren 1965-1970
Uitvoeringen
tweedeurs cabrio
tweedeurs hardtop
vierdeurs sedan
vierdeurs hardtop
vierdeurs stationwagen
Technisch
Platform GM B-platform
Layout
FWD
Wielbasis 3032 mm
Portaal      Auto

In 1965 kwam de vernieuwde Chevrolet Impala op de markt. In datzelfde jaar verkocht Chevrolet 1 miljoen Impala’s, een record toen de tijd. De vernieuwde Impala had een groter platform, wat de auto breder maakte. Een betere voorruit en compleet nieuwe veringen zorgden voor een fijnere rit. Alle modellen zonder C-pilaar kregen zijramen zonder frame.

Compleet nieuw in 1965 was de Impala Caprice. Deze speciale versie werd op een vierdeurs hardtop Impala gebouwd en had houten afwerking in de dashboard en de deurhendels. De Impala insignes werden vervangen door ‘Caprice by Chevrolet’ insignes vervangen. De Impala Caprice werd in 1966 als eigen model op de markt gebracht.

De motoropties waren een inline 6 motor en kleine en grote V8 motors. De voertuigen werden standaard geleverd met een automatische versnelling, maar een schakelbak was ook mogelijk.

In 1966 kreeg de Impala een kleine opfrissing met een vernieuwd instrumentenpaneel, grille en vernieuwde achterlichten. Standaard veiligheidsmaatregelen waren nu heupgordels voor én achter, achteruitrijlichten en een spiegel. Nieuwe motoropties waren twee 7 liter V8 motors. De eerste motor (RPO L36) produceerde 385 pk, de tweede motor (L72) 425 pk. De L72 motor was overigens alleen met schakelbak te verkrijgen. De 1966 Chevrolet Impala cabriolet was de nummer 2 in de best verkochte cabriolets in de VS. Op nummer 1 stond de Ford Mustang.

Om aan de nieuwe Federale veiligheidsmaatregelen van 1967 te voldoen werden er schoudergordels en positielampen in de auto gebouwd. De 7 liter L72 V8 was niet langer beschikbaar.

In 1968 vond er wederom een upgrade plaats. De Impala kreeg nieuwe achterlichten en de L72 V8 keerde weer terug op de optielijst. In datzelfde jaar werd de tweedeurs Custom Coupe gelanceerd. De Custom Coupe was gebaseerd op de oude Impala Caprice en zou tot 1976 in productie blijven.

In 1969 kreeg de Impala een nieuwe voorbumper, achterlichten en een nieuw veiligheidssysteem. Als de sleutel uit het contact werd gehaald, ging het stuur automatisch op slot.

De vernieuwde voorbumper was in feite de complete voorkant van de auto. De bumper werd om de grille en koplampen heen gebouwd. De achterlichten werden nu in de achterbumper gemonteerd.

De Impala stationwagen werd een apart model, de Chevrolet Kingswood. In 1970 werd de voorbumper vervangen door een normale.

In Canada werden er Impala’s gebouwd met een stuur aan de rechterkant. Deze modellen werden als bouwpakketten naar de VK, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika geëxporteerd, waar ze verder in elkaar gezet zouden worden. Dit was goedkoper qua belasting dan een complete auto verschepen.


Vijfde generatie bewerken

Vijfde generatie
 
Chevrolet Impala uit 1971
Algemeen
Productiejaren 1971-1976
Uitvoeringen
tweedeurs cabrio
tweedeurs hardtop
vierdeurs sedan
vierdeurs hardtop
vierdeurs stationwagen
Technisch
Platform GM B-platform
Layout
FWD
Wielbasis 3086 mm
Portaal      Auto

In 1971 was de Chevrolet Impala het grootste model van Chevrolet. De motoren werden aangepast om op benzine van octaan 91 of hoger te kunnen werken. Ook werden er voorbereidingen gepleegd voor de inbouw van een katalysator.

De Impala uit 1971 zag er hetzelfde uit als de vorige generatie maar kreeg wel verbeteringen zoals schijfremmen, een nieuw ventilatiesysteem en een verstevigde dak die meer bescherming bood bij ongevallen.

De Impala’s konden met verschillende motoren uitgerust worden. Dit waren een 4,1 liter Inline 6 motor die 145 pk kon leveren en een 5,7 liter V8 motor die 255 pk leverde. Andere opties (beperkt op een aantal varianten) waren twee 6,6 liter V8’s en een 7,4 liter V8.

De stationwagen kreeg een clamshell achterdeur, waarbij de deur de auto ingeduwd kon worden.

In 1972 kreeg de Impala een vernieuwde grill die zich boven én onder de voorbumper bevond. 1972 was het laatste jaar dat er Impala cabriolets gemaakt werden. Dit model is door de Caprice cabriolet vervangen.

De motoropties bleven hetzelfde alleen werden de V8 motoren populairder dan de Inline 6 motor. Ook raakten de automatische versnellingsbakken meer in trek dan een klassieke schakelbak.

De 1973 Impala werd veiliger gemaakt met een stevigere voorbumper en een experimentele airbag. De chassis werd aangepast om het rijgedrag fijner te maken en nieuwe achterlichten zorgden voor meer zichtbaarheid.

1973 was ook het eerste jaar waarbij er alleen maar Impala’s met een gesloten dak werden aangeboden. De standaardmotor op alle varianten was een 5,7 liter V8 motor.

In 1974 waren de achterbumpers aan de beurt voor een veiligheidsupgrade en kregen ingebouwde schokafbrekers. De achterlichten werden in de achterklep ingebouwd en de positielampen werden aan de zijkant van de koplampen gemonteerd.

De Sport Coupé’s konden uitgerust worden met een Spirit of America pakket. Dit pakket was enkel in 1974 te verkrijgen. Het omvatte een witte vinyl dak, witte bekleding met rode of blauwe tinten en speciale logo’s.

In 1975 kreeg het interieur een kleine opfrisbeurt met nieuwe bekleding en panelen. De snelheidsmeter werd verhoogt naar 160 km/u. Bij sommige motoren kon er een katalysator ingebouwd worden

Verder kwam er in 1975 het Landau pakket uit. Dit was omvatte een vinyl dak en speciale badges en afwerking. De Sport Coupe werd opgeheven, waarmee de Custom Coupe de enige tweedeurs Impala was.

In 1976 kreeg de Impala een 'egg-crate' grille. Deze grille leek namelijk op de binnenkant van een eierdoos. Dit model was vrijwel identiek aan de Chevrolet Caprice, en om verwarring te voorkomen kreeg de Impala ronde koplampen en de Caprice rechthoekige. Het jaar 1976 was ook het laatste jaar waarin de vierdeurs hardtop zou worden aangeboden. Ter vervanging van de Chevrolet Bel-Air bracht Chevrolet de Impala S uit. De Impala S was gebaseerd op een vierdeurs Impala en werd voornamelijk als commercieel voertuig verkocht. Daarom was de Impala S ook een stuk simpeler, terwijl de normale Impala veel luxe kende.


Zesde generatie bewerken

Zesde generatie
 
Chevrolet Impala Sedan uit 1978
Algemeen
Productiejaren 1977-1985
Uitvoeringen
tweedeurs coupe
vierdeurs sedan
vierdeurs stationwagen
Technisch
Platform GM B-platform
Layout
FWD
Wielbasis 2946 mm
Portaal      Auto

Chevrolet maakte de zesde generatie Impala een stuk kleiner als gevolg van de veranderingen in de autoindustrie. Grote brede auto's werden steeds minder populair en de V8 motoren slurpten teveel brandstof. Ook speelden dingen als het milieu, de oliecrisis van 1973 en veiligheid een rol in deze zogeheten Malaise era.

De vernieuwde Chevrolet Impala was een flink stuk kleiner dan zijn voorganger. Het voertuig werd een ingekorte versie van het B-platform gebouwd. Hoewel de auto kleiner was geworden, kwam er wel meer beenruimte en een grotere capaciteit in de kofferbak.

Doordat het voertuig kleiner en zuiniger was geworden, raakte hij populair als commercieel voertuig. Veel politiekorpsen en taxidiensten hebben deze auto in dienst gehad.

Hardtops werden uit de productielijn geschrapt omdat ze te onveilig waren tijdens als het voertuig over de kop sloeg.

De standaardmotor was een 4,1 liter I6 motor en andere opties waren V6 of V8 motoren. In de jaren 80 is de I6 motor door een V6 motor vervangen.

In 1980 daalden de verkoopcijfers van de Impala enorm door de brandstofcrisis. Er werden in dat jaar slechts 99.527 modellen verkocht, terwijl in het jaar daarvoor 270.907 verkocht werden.[4]

In 1981 konden alle Impala varianten uitgerust worden met de 5,7 liter V8 motor. Voorheen was deze alleen te verkrijgen op de stationwagen.

In 1982 werd de coupe van de markt afgehaald vanwege extreem lage verkoopcijfers. Gedurende het jaar begon de Chevrolet Caprice, die in dezelfde klasse als de Impala valt, steeds populairder te worden terwijl de Impala impopulairder werd.

In 1983 werd de Impala stationwagen van de markt afgehaald. Ook werd de 4,4 liter v8 motor geschrapt.

In 1985 werd er besloten om de Impala van de markt af te halen. De Chevrolet Caprice werd als vervanger aangewezen.

Externe link bewerken

Referenties bewerken

Zie de categorie Chevrolet Impala van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.