Charles Walter De Vis
Charles Walter De Vis (voor 1882 bekend als C.W. Devis, 1829 - 1915) was een Britse geestelijke en natuuronderzoeker vooral geïnteresseerd in vogels maar ook in buideldieren, vissen, amfibieën, reptielen en planten.
| Charles Walter De Vis | ||
|---|---|---|
| ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | 9-05-1829 Birmingham, Groot-Brittannië | |
| Overleden | 30-04-1915 Brisbane, Queensland, Australië | |
| Nationaliteit | Brits | |
Biografie bewerken
De Vis studeerde aan het Magdelene College van de Universiteit van Cambridge. In 1849 werd hij diaken in de anglicaanse Kerk daarna ontving hij zijn priesterwijding en werd in 1854 rector (een priesterlijke functie vergelijkbaar met dominee of pastor) in Brecon (Wales). Maar omdat hij meer belangstelling koesterde voor natuurlijke historie werd hij conservator aan het Queen's Park Museum in Rochdale (Manchester).
In juni 1870 emigreerde hij naar Australië. Hij was daar mede-oprichter van de Royal Society of Queensland en de eerste vicevoorzitter van de Royal Australasian Ornithologists Union.
Zijn werk en nalatenschap bewerken
Zijn belangrijkste werk betrof fossielen en vogels van Queensland en het zuidelijk deel van Australië. Als ornitholoog was hij meer succesvol dan als paleontoloog omdat hij (zoals zo veel vogelkundigen uit die tijd) te weinig wist over stratigrafie, evolutionaire ontwikkeling en het verschil tussen subfossielen en werkelijke fossielen van reeds lang uitgestorven organismen.
Hij schreef ongeveer 130 artikelen over vogels, vissen, reptielen, buideldieren en verslagen over zijn paleontologische verkenningen. Verder deed hij antropologisch onderzoek en publiceerde over talen die de Aboriginals spraken.
De Vis beschreef 30, meestal Australische vogelsoorten die anno 2012 nog als zodanig worden erkend zoals de langstaartrupsvogel.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|