Bart Heij
|
Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben. |
Aalbertus Henri "Bart" Heij (Utrecht, 20 april 1915 - Den Haag, 30 september 1991) was een Nederlands verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was lid van de verzetsgroep Oranje Vrijbuiters.
Bart Heij was de zoon van Dirk Johan Heij en Theodora Antoinetta Boer. Zijn vader was meubelmaker en had een werkplaats op zolder. Het was een groot gezin, zijn broer Leo werd in 1914 geboren, zijn broer Kees in 1919, en verder waren er nog vijf zusjes.
Bart Heij werd in het begin van de oorlog gearresteerd en naar Berlijn vervoerd. Daar zat hij in een cel met Antonius Hegge. Ze slaagden erin te ontsnappen en naar Nederland terug te keren, waar zij zich bij de Oranje Vrijbuiters aansloten.
Heij werd op 17 december 1943 weer gearresteerd, ditmaal samen met zijn twee broers Leo en Kees en Pieter Verhage. In het Oranjehotel werden de broers enkele keren door hun moeder bezocht.
Op 28 februari werd het doodvonnis over hen uitgesproken. Samen met de andere Vrijbuiters werden ze gedwongen op 29 februari de Van Alkemadelaan over te steken om gefusilleerd te worden op de Waalsdorpervlakte. Heij kreeg, nadat hij het schouwspel had moeten aanzien, staande aan de rand van het massagraf, gratie omdat hij op dezelfde dag jarig was als Hitler.
De enige andere Vrijbuiter die gratie kreeg was Jan van der Voort. Samen werden ze naar Dachau overgeplaatst. Later zagen ze elkaar weer toen hun kameraden herbegraven werden.
Na de oorlog werd er een proces tegen verrader Joop de Heus gevoerd. Deze schrok erg toen Bart Heij als getuige werd opgeroepen, want hij had altijd gedacht dat alle broers gefusilleerd waren.