Banque de France

centrale bank van Frankrijk

De Banque de France (BdF) is de centrale bank van Frankrijk.

Banque de France
Logo
Banque de France
Oprichting 13 februari 1800
Sleutelfiguren Christian Noyer
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Hoofdkantoor Parijs
Werknemers 12.000 Bewerken op Wikidata
Sector Centrale bank
Website www.banque-france.fr
Portaal  Portaalicoon   Economie

De BdF maakt deel uit van het Europees Stelsel van Centrale Banken.[1]

Geschiedenis

bewerken
  • 1716 - John Law opent de "Banque Générale"
  • 1718 - De Banque Générale wordt genationaliseerd en hernoemd naar "Banque Royale"
  • 1721 - De bank crasht en de chief executive slaat op de vlucht
  • 1800 - Stichting "Banque de France" door Napoleon Bonaparte
  • 1803 - Op 14 april krijgt de nieuwe bank voor 15 jaar het alleenrecht om papiergeld uit te geven in Parijs.
  • 1806 - Op 22 april wordt bij wet het Centraal Comité opgeheven. Het wordt vervangen door een gouverneur en twee afgevaardigd gouverneurs, alle drie aangewezen door de keizer.
  • 1808 - Een decreet van 16 januari bepaalt de statuten van de bank, die geldig bleven tot 1936. Door het decreet van 6 maart 1808 kon de bank het voormalige herenhuis van de graaf van Toulouse in de rue La Vrillière in Parijs aankopen als hoofdzetel.[2]
  • 1808–1936 - Het bankpapier geldt als wettelijk betaalmiddel. Er komen bijkantoren.
  • 1936–1945 - Nationalisatie
  • 1973 - Herschrijven van de statuten
  • 1993 - Een ingrijpende hervorming zorgde voor voldoende onafhankelijkheid van de dagelijkse politiek in haar opdracht te zorgen voor prijsstabiliteit. Dit maakte mee de EMU mogelijk.
  • 1998 - Integratie in het Europees Stelsel van Centrale Banken

Zie ook

bewerken
bewerken
  • (en) Officiële website
Zie de categorie Banque de France van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.