Auguste de Jonghe d'Ardoye
Auguste Charles Joseph Ghislain de Jonghe d’Ardoye (Gent, 17 augustus 1783 - Brussel, 6 april 1868) was lid van het Belgisch Nationaal Congres en senator.
Levensloop bewerken
De Jonghe was een zoon van Theodore de Jonghe, laatste feodale heer van Ardooie, die in 1772 de titel van burggraaf had verkregen en die getrouwd was met Isabelle Vilain XIIII, dochter van grootbaljuw van Gent Jean Jacques Philippe Vilain XIIII. Ze kregen zes kinderen, onder wie Auguste en Gustave de Jonghe die allebei lid werden van het Nationaal Congres.
Auguste de Jonghe werd in 1817 lid van de ridderschap van de provincie Oost-Vlaanderen en werd lid van de Provinciale Staten. In 1827 verkreeg hij de erfelijke titel van burggraaf, terwijl de titel van zijn vader overging op de zoon van zijn overleden oudere broer.
Hij werd lid van het Nationaal Congres verkozen voor het arrondissement Tielt. Hij bleef zwijgzaam tijdens de openbare zittingen en stemde zoals de meerderheid: voor de onafhankelijkheidsverklaring, voor de eeuwigdurende uitsluiting van de Nassaus, voor Surlet de Chokier als regent, voor Leopold van Saksen Coburg als koning en voor de aanvaarding van het Verdrag der XVIII artikelen. Hij stemde wel één keer met de kleine minderheid mee die, tegendraads, op 3 februari voor het koningschap stemde voor Karel van Oostenrijk-Teschen in plaats van voor de hertog van Nemours.
In augustus 1831 werd hij tot katholiek senator verkozen voor het arrondissement Tielt en bleef dit tot in 1848. Hij was zeventien jaar quaestor van de Hoge Vergadering. Hoewel hij al jaren de naam 'de Jonghe d'Ardoie' gebruikte als 'titre de courtoisie' is het pas in 1857 dat hij de toelating verkreeg om officieel 'd'Ardoye' aan zijn familienaam toe te voegen, terwijl de titel burggraaf en burggravin overdraagbaar werd op al zijn nakomelingen.
Auguste de Jonghe d'Ardoye was in 1812 getrouwd met Lucie Charliers de Buisseret (1791-1875) en ze hadden twee dochters en twee zoons, die voor een talrijk nageslacht hebben gezorgd.
Literatuur bewerken
- Carl BEYAERT, Biographies des membres du Congrès national, Brussel, 1930, p. 53
- Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1991, Brussel, 1991.
- Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1996.