Aryna Sabalenka

Aryna Sabalenka
	Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Wit-Rusland
Geboorteplaats	Minsk, Wit-Rusland
Geboortedatum	5 mei 1998
Woonplaats	Minsk, Wit-Rusland
Lengte	1,82 m
Slaghand	rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld	10.498.645 US dollar
Coach	Anton Dubrov
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	291–151
Titels	11 WTA, 5 ITF
Hoogste positie	2e (23 augustus 2021)
Olympische Spelen	2e ronde (2020)
	Grandslamresultaten
Australian Open	4e ronde (2021, 2022)
Roland Garros	3e ronde (2020–2022)
Wimbledon	halve finale (2021)
US Open	halve finale (2021)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	87–66
Titels	7 WTA, 1 ITF
Hoogste positie	1e (22 februari 2021)
	Grandslamresultaten
Australian Open	winst (2021)
Roland Garros	halve finale (2019)
Wimbledon	kwartfinale (2019)
US Open	winst (2019)
	Laatst bijgewerkt op: 13 juni 2022
Portaal	Tennis

Aryna Sjarhejewna Sabalenka (Wit-Russisch: Ары́на Сярге́еўна Сабале́нка) (Minsk, 5 mei 1998) is een tennisspeelster uit Wit-Rusland. Sabalenka begon met tennis toen zij zes jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

LoopbaanBewerken

EnkelspelBewerken

Sabalenka debuteerde in 2012 op het ITF-toernooi van haar geboorteplaats Minsk (Wit-Rusland). Zij stond in 2015 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Roemeense Daiana Negreanu te verslaan. In totaal won zij vijf ITF-titels, de laatste in 2016 in Toyota (Japan).

In 2017 kwalificeerde Sabalenka zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Dubai. Bij de kwalificaties voor Wimbledon 2017 plaatste Sabalenka zich voor het eerst voor het hoofdtoernooi van een grandslam. In de eerste ronde versloeg zij de Russin Irina Chromatsjova, waarna zij in de tweede ronde verloor van Carina Witthöft. Zij stond in 2017 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tianjin – zij verloor van de Russin Maria Sjarapova. Later dat jaar veroverde Sabalenka haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Mumbai, door de Sloveense Dalila Jakupović te verslaan.

In 2019 won Sabalenka haar zesde titel op het B-eindejaarskampioenschap – in de finale versloeg zij de Nederlandse Kiki Bertens. In 2020 volgden nog drie titels, in Doha, Ostrava en Linz. Ook het eerste toernooi in 2021 in Abu Dhabi won zij – daarmee was zij vijftien achtereenvolgende partijen ongeslagen.^[2]

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de tweede plaats, die zij bereikte in augustus 2021.

DubbelspelBewerken

Sabalenka was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2012 op het ITF-toernooi van Minsk (Wit-Rusland), samen met landgenote Khrystsina Kandratsiuk. Zij stond in 2015 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Iraklion (Griekenland), samen met de Servische Tamara Čurović – zij verloren van het duo Sharrmadaa Baluu en Lee Pei-chi. Later dat jaar veroverde Sabalenka haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije), samen met de Slowaakse Vivien Juhászová, door het duo Ayla Aksu en Anita Husarić te verslaan. Uiteindelijk bleef dit haar enige ITF-dubbelspeltitel.

In 2017 speelde Sabalenka voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Rabat, samen met de Nederlandse Arantxa Rus. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Taipei, samen met de Russin Veronika Koedermetova – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Monique Adamczak en Naomi Broady te verslaan.

Op het dubbelspeltoernooi van het US Open 2019 won Sabalenka haar eerste grandslamtitel, met Elise Mertens aan haar zijde. Haar vierde titel met Mertens (de vijfde in totaal) won Sabalenka op het WTA-toernooi van Ostrava 2020.

Op het Australian Open 2021 won Sabalenka met Mertens haar tweede grandslamtitel. Daarmee steeg zij op de wereldranglijst naar de eerste plaats. Haar zevende titel won zij met landgenote Viktoryja Azarenka op het WTA-toernooi van Berlijn.

Tennis in teamverbandBewerken

In de periode 2016–2020 maakte Sabalenka deel uit van het Wit-Russische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 11–10. In de eerste ronde van Fed Cup 2017 Wereldgroep I maakte zij deel uit van het team dat de Nederlandse dames met 4–1 versloeg – daarbij klopte zij Michaëlla Krajicek. Na winst op Zwitserland in de halve finale, kwamen zij in de finale tegenover de Amerikaanse dames te staan – ondanks haar persoonlijke winst tegen Sloane Stephens moesten zij de beker nipt aan het Amerikaanse team laten. Ook in de eerste ronde van Fed Cup 2020 versloegen zij het Nederlandse team, met 3–2.

Posities op de WTA-ranglijstBewerken

Positie per einde seizoen:

jaar	rang enkelspel	rang dubbelspel
2015	548	851
2016	159	917
2017	78	444
2018	11	61
2019	11	5
2020	10	5
2021	2	28

PalmaresBewerken

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1Bewerken

Sabalenka heeft tot op heden tweemaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 8 mei 2021):

nr.	datum	toernooi	ronde	tegenstandster	score
1.	2019-09-27	WTA Wuhan	halve finale	Ashleigh Barty	7-5, 6-4	details
2.	2021-05-08	WTA Madrid	finale	Ashleigh Barty	6-0, 3-6, 6-4	details

WTA-finaleplaatsen enkelspelBewerken

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
1.	2017-11-26	WTA Mumbai	hardcourt	Dalila Jakupović	6-2, 6-3	details
2.	2018-08-25	Vlag van Verenigde Staten WTA New Haven	hardcourt	Carla Suárez Navarro	6-1, 6-4	details
3.	2018-09-29	WTA Wuhan	hardcourt	Anett Kontaveit	6-3, 6-3	details
4.	2019-01-05	WTA Shenzhen	hardcourt	Vlag van Verenigde Staten Alison Riske	4-6, 7-6, 6-3	details
5.	2019-09-28	WTA Wuhan	hardcourt	Vlag van Verenigde Staten Alison Riske	6-3, 3-6, 6-1	details
6.	2019-10-27	WTA Elite Trophy	hardcourt (i)	Kiki Bertens	6-4, 6-2	details
7.	2020-02-29	WTA Doha	hardcourt	Petra Kvitová	6-3, 6-3	details
8.	2020-10-25	WTA Ostrava	hardcourt (i)	Viktoryja Azarenka	6-2, 6-2	details
9.	2020-11-15	WTA Linz	hardcourt (i)	Elise Mertens	7-5, 6-2	details
10.	2021-01-13	Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Abu Dhabi	hardcourt	Veronika Koedermetova	6-2, 6-2	details
11.	2021-05-08	WTA Madrid	gravel	Ashleigh Barty	6-0, 3-6, 6-4	details
verloren finales
1.	2017-10-15	WTA Tianjin	hardcourt	Maria Sjarapova	5-7, 6-7	details
2.	2018-04-15	WTA Lugano	gravel	Elise Mertens	5-7, 2-6	details
3.	2018-06-30	Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne	gras	Caroline Wozniacki	5-7, 6-7	details
4.	2019-08-04	Vlag van Verenigde Staten WTA San Jose	hardcourt	Zheng Saisai	3-6, 6-7	details
5.	2021-04-25	WTA Stuttgart	gravel (i)	Ashleigh Barty	6-3, 0-6, 3-6	details
6.	2022-04-24	WTA Stuttgart	gravel (i)	Iga Świątek	2-6, 2-6	details
7.	2022-06-12	WTA Rosmalen	gras	Jekaterina Aleksandrova	5-7, 0-6	details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspelBewerken

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	2017-11-19	WTA Taipei	tapijt (i)	Veronika Koedermetova	Monique Adamczak Vlag van Verenigd Koninkrijk Naomi Broady	2-6, 7-6, [10-6]	details
2.	2019-03-16	Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells	hardcourt	Elise Mertens	Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	6-3, 6-2	details
3.	2019-03-31	Vlag van Verenigde Staten WTA Miami	hardcourt	Elise Mertens	Samantha Stosur Zhang Shuai	7-6, 6-2	details
4.	2019-09-08	Vlag van Verenigde Staten US Open	hardcourt	Elise Mertens	Viktoryja Azarenka Ashleigh Barty	7-5, 7-5	details
5.	2020-10-25	WTA Ostrava	hardcourt (i)	Elise Mertens	Gabriela Dabrowski Luisa Stefani	6-1, 6-3	details
6.	2021-02-19	Australian Open	hardcourt	Elise Mertens	Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	6-2, 6-3	details
7.	2021-06-20	WTA Berlijn	gras	Viktoryja Azarenka	Vlag van Verenigde Staten Nicole Melichar Demi Schuurs	4-6, 7-5, [10-4]	details
verloren finales
1.	2018-04-15	WTA Lugano	gravel	Vera Lapko	Kirsten Flipkens Elise Mertens	1-6, 3-6	details
2.	2019-09-28	WTA Wuhan	hardcourt	Elise Mertens	Duan Yingying Veronika Koedermetova	6-7, 2-6	details

Resultaten grote toernooienBewerken

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

EnkelspelBewerken

toernooi	2017	2018	2019	2020	2021	2022
grandslamtoernooien
Australian Open	–	1R	3R	1R	4R	4R
Roland Garros	–	1R	2R	3R	3R	3R
Wimbledon	2R	1R	1R	g.t.	HF
US Open	–	4R	2R	2R	HF
Premier Mandatory
Indian Wells	–	3R	4R	g.t.	–
Miami	–	2R	2R	g.t.	KF
Madrid	–	1R	1R	g.t.	W
Peking	–	KF	2R	g.t.	g.t.
Premier Five
Dubai/Doha	1R	–	3R	W	KF
Wuhan	–	W	W	g.t.	g.t.

DubbelspelBewerken

toernooi	2018	2019	2020	2021
grandslamtoernooien
Australian Open	1R	3R	KF	W
Roland Garros	–	HF	2R	–
Wimbledon	2R	KF	g.t.	–
US Open	3R	W	KF	–
Premier Mandatory
Indian Wells	2R	W	g.t.	–
Miami	1R	W	g.t.	1R
statistieken
titels per jaar	0	3	1	2
eindejaarsranking	61	5	5	28

Externe linksBewerken

(en) Profiel van Aryna Sabalenka op de website van de WTA
(en) Profiel van Aryna Sabalenka op de website van de ITF
(en) Profiel van Aryna Sabalenka in de Fed Cup
(en) Profiel van Aryna Sabalenka op olympedia.org
(en) Profiel van Aryna Sabalenka op de website van Wimbledon

Bronnen

↑ Zie haar artikel op de Engelstalige Wikipedia
↑ (en) Superb Sabalenka storms to third straight title in Abu Dhabi. WTA (13 januari 2021). Gearchiveerd op 13 januari 2021. Geraadpleegd op 13 januari 2021.

Women's Tennis Association (WTA) – top 10 damesenkelspel per 15 augustus 2022

1. Iga Świątek	2. Anett Kontaveit	3. Maria Sakkari	4. Paula Badosa Gibert	5. Ons Jabeur
6. Simona Halep	7. Aryna Sabalenka	8. Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula	9. Garbiñe Muguruza	10. Darja Kasatkina

[1] Zie haar artikel op de Engelstalige Wikipedia

[2] (en) Superb Sabalenka storms to third straight title in Abu Dhabi. WTA (13 januari 2021). Gearchiveerd op 13 januari 2021. Geraadpleegd op 13 januari 2021.

[1]

[2]