Antonius van Paduakerk (Oldenzaal)

Rijksmonument op Spoorstraat 2

De Antonius van Paduakerk is een neogotische kerk aan de Spoorstraat in Oldenzaal.

Antonius van Paduakerk
De Antonius van Paduakerk in Oldenzaal
Plaats Oldenzaal
Denominatie Rooms-Katholieke Kerk
Gewijd aan Antonius van Padua
Coördinaten 52° 18′ NB, 6° 56′ OL
Gebouwd in 1911
Restauratie(s) 2009
Monumentale status Gemeentelijk monument
Rijksmonument
Monumentnummer  512030
Architectuur
Architect(en) K.L. Croonen
Bouwmethode driebeukige kruisbasiliek
Bouwmateriaal baksteen, leisteen
Stijlperiode neogotiek
Interieur
Orgel 1922, Jos Vermeulen
Kerkprovincie
Aartsbisdom Aartsbisdom Utrecht
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Sint-Antoniuskerk werd ontworpen door de Oldenzaalse architect K.L. Croonen. Ze werd ingewijd op 30 mei 1912 en valt onder het Aartsbisdom Utrecht. Aan de buitengevel tussen de ingangsportalen bevindt zich een heiligenbeeld gewijd aan Antonius van Padua. De klokkentoren is octagonaal en net als de rest van de kerk gedekt met leien.

Inrichting bewerken

Binnen bevinden zich wandschilderingen en fresco's van de Nijmeegse kunstenaar Gerard van Geffen. Deze ontwierp ook de gebrandschilderde ramen, evenals de beelden en reliëfs. De wandschilderingen betreffen onder andere kruiswegstaties boven de pilaren van het middenschip en twintig torsen van engelen aan het balkon van de koorzolder. De vervaardiging van de beelden en de altaartombe in het koor was in handen van J.P. Maas (Haarlem).

Het tabernakel werd gemaakt door edelsmidse L. en J. Brom in Utrecht, net als de koperen deksel met vier evangelisten boven een achthoekig granieten doopvont (in 1912 geschonken door burgemeester Vos de Wael).

Tot het kerkmeubilair behoren verder een ingebouwde en twee losstaande biechtstoelen. Het kerkorgel werd in 1922 gebouwd door Jos Vermeulen uit Alkmaar, en het volgende jaar in gebruik genomen. Van Jan Schoenaker is er een beschilderde de lijst aan een icoon boven het Mariadevotie altaar.

In 1962 werd in het midden van het transept een verhoging aangebracht in travertijn met een eiken altaar en een lezenaar, waardoor het liturgisch centrum meer naar het midden van de kerk kwam. De rest van het interieur bleef grotendeels in originele staat. Ook de met tegelmozaïek gemaakte vloeren werden nooit veranderd.

Monumentenstatus bewerken

In 1977 werden gebouw en inrichting aangewezen als gemeentelijk monument en in 1999 als rijksmonument. Na een subsidie van het Rijk en de Provincie in 2008 werden in 2009 onder andere de vele glas-in-loodramen gerestaureerd.

De kerk is, naast de Sint-Plechelmusbasiliek waarmee het een parochie vormt, de tweede Oldenzaalse parochiekerk.

Zie de categorie Sint-Antonius van Paduakerk (Oldenzaal) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.