Andrés Mendoza
Andrés Mendoza (Chincha Alta, 26 april 1978) is een Peruviaans voormalig betaald voetballer die als linksbuiten en ook centraal in de aanval kon opereren. Mendoza werd een cultfiguur bij Club Brugge na de eeuwwisseling. Hij kwam tussen 1999 en 2004 voor blauw-zwart uit. Hij speelde 44 interlands in het Peruviaans voetbalelftal, waarin hij acht keer scoorde.
| Andrés Mendoza | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Andrés Augusto Mendoza Azevedo | |||||||
| Bijnaam | El Condor La Pantera The Smiling Assassin Dokter André Zotten André Mozart | |||||||
| Geboortedatum | 26 april, 1978 | |||||||
| Geboorteplaats | Chincha Alta, Peru | |||||||
| Lengte | 188 cm | |||||||
| Positie | Aanvaller Linksbuiten | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Voetbalcarrière geëindigd in 2015 | ||||||||
| Rugnummer | 18 (bij Club Brugge) | |||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
.svg){kind=small}
ClubcarrièreBewerken
Andrés Mendoza speelde van 1996 tot 1999 bij Sporting Cristal in Peru. Eind 1999 transfereerde Mendoza naar Europa, waar hij voor de Belgische topclub Club Brugge tekende. Zijn eerste (halve) seizoen was het laatste van kapitein en linksachter Vital Borkelmans bij Brugge. Mendoza speelde er bijna vijf jaar en heeft een onuitwisbare indruk nagelaten bij de Brugse aanhang. Van hen kreeg hij de bijnaam Dokter André omwille van zijn vaak redding brengende doelpunten wanneer Brugge met punten dreigde te morsen. Of De lachende sluipmoordenaar, een combinatie van Mendoza's efficiëntie op cruciale ogenblikken en de lach die hij veelal op zijn gelaat toverde. Dit was ook een verwijzing naar Dwight Yorke. Zijn kenmerk was snelheid gekoppeld aan schotkracht bij vrije schoppen, dewelke tijdens zijn periode bij Club Brugge weliswaar voornamelijk werden genomen door Nastja Čeh.
Club BruggeBewerken
2000–02Bewerken
Aanvankelijk was Andrés Mendoza spits en had hij een invallersstatuut. De reden was dat Jochen Janssen basisspeler was onder trainer René Verheyen, die bij de start van het seizoen 1999/2000 Eric Gerets had opgevolgd. Hij knokte zich niet meteen in de vaste elf. De Peruviaan draaide de rollen pas het volgende seizoen om. Janssen werd bankzitter en vertrok in 2001. René Verheyen speelde met twee spitsen: Gert Verheyen en Janssen. Later gebruikte Brugge een systeem met drie aanvallers: een diepe spits en twee wingers. Zijn belang bij de aanval werd veel groter. Mendoza's hoge snelheid en doelgerichtheid en actieradius kwam tot zijn recht.
Andrés Mendoza speelde voornamelijk als linksbuiten bij Club Brugge. Op die positie werd Mendoza een te duchten speler voor de meeste defensies van de Belgische clubs. Toen Club Brugge op 13 augustus 2000 (i.e. de openingsspeeldag van het seizoen 2000/01) in het Jan Breydelstadion met 6–2 won van KAA Gent heeft Mendoza voor het eerst als vaste centrumspits gespeeld bij Club Brugge. Dat kwam omdat de snelle dribbelvaardige Senegalees Khalilou Fadiga, sinds 1997 bij Brugge, 's zomers nog voor Brugge uitkwam. Fadiga speelde Gent op een hoopje. Mendoza was spits en Gert Verheyen rechtsbuiten.[1]
De Noor Trond Sollied, het seizoen ervoor zelf nog trainer van KAA Gent, was toen een maand trainer van Club Brugge doch hij voerde meteen zijn beruchte 4–3–3 punt naar achteren in als spelsysteem. Fadiga vertrok eind augustus 2000 naar het Franse AJ Auxerre.[2][3] Trond Sollied liet Mendoza de gelaten leemte positioneel opvangen. Fadiga's laatste wedstrijd voor Brugge was tegen Lokeren SNW op 27 augustus 2000.[2]
Mendoza speelde na het vertrek van Khalilou Fadiga nog amper als diepe spits bij Club Brugge en werd flankaanvaller, doorgaans op links. Het Brugse publiek smaakte zijn solide partnerschap met rechtsbuiten Gert Verheyen en centrumspitsen Rune Lange of Sandy Martens in de 4–3–3 opstelling van Trond Sollied.
De Noor was René Verheyens opvolger doch hij voegde Verheyen toe aan zijn trainersstaf. Onder Sollied behaalde Mendoza zijn grootste successen en hij werd een publiekslieveling. De eerste maal dat Mendoza echt de Brugse harten veroverde, speelde Brugge een uitwedstrijd tegen het Zwitserse FC Sankt Gallen in het kader van de UEFA Cup 2000/01. Destijds bestond de groepsfase nog niet, althans niet voor de UEFA Cup. In de 120ste minuut (tweede verlenging) van deze terugwedstrijd maakte Mendoza het doelpunt van kwalificatie voor de volgende ronde. Brugge strandde in die volgende ronde (1/8ste finales) tegen het Franse Olympique Lyon.[4]
2002–04Bewerken
Met Club Brugge won Mendoza in 2002/03 de Belgische landstitel onder Sollied.[5] Het seizoen ervoor en erna behaalde Mendoza met Club Brugge ook de Beker van België en telkens was hij in de finale absolute uitblinker, bijzonderlijk de eerste finale. In die finale, van 2001/02 tegen het voormalige Excelsior Moeskroen, maakte hij alle Brugse doelpunten in een 3–1 overwinning. Anno 2022 is Andrés Mendoza samen met Club Brugge-icoon Raoul Lambert de enige voetballer die ooit een hattrick lukte in de finale van de Beker van België.[6][7]
Dankzij de Belgische landstitel van 2002/03 mocht Mendoza met Club Brugge deelnemen aan de laatste voorronde van de UEFA Champions League 2003/04 en overleefde deze en stootte door naar de groepsfase, waarin de ploeg dankzij een goal van Mendoza verrassend de Europese grootmacht AC Milan, dat seizoen titelverdediger, versloeg. Nota bene buitenshuis in San Siro. Met de buitenkant van zijn linker trapte Mendoza de bal rechts in de winkelhaak, waarbij hij ook Italiaans international Alessandro Nesta op het verkeerde been zette. Ivan Gvozdenović gaf een dieptepass naar Mendoza.
Ware het niet dat Andrés Mendoza een directe vrije trap binnen trapte — via de voet van verdediger Dedê werd keeper Roman Weidenfeller verschalkt — én in de strafschoppenserie — waarin vooral de Kroatische doelman Tomislav Butina de held werd — zonder zenuwen en zowat als een sneltrein de beslissende elfmeter binnen trapte in de laatste voorronde tegen Borussia Dortmund, had Club Brugge dat seizoen niet eens mogen deelnemen aan de Champions League. Anders gesteld: hij was in 2003 drie keer belangrijk voor Club Brugge in de Champions League.
Club Brugge plaatste zich wel niet voor de volgende fase van de Champions League en werd naar de UEFA Cup 2003/04 verwezen, waarin de ploeg werd uitgeschakeld door Girondins de Bordeaux uit Frankrijk.[8][9]
Later dat seizoen, in zijn allerlaatste wedstrijd voor Brugge, hielp hij, onder de leiding van Sollied, mee de bekerwinst binnen te halen tegen 'de Ivorianen van KSK Beveren' van coach Herman Helleputte. Hij viel in voor de Noorse aanvaller Bengt Sæternes, die de Peruviaanse woelwater en publiekslieveling wegens blessures uit het elftal speelde. Mendoza maakte de belangrijke 3–2 die Brugge naast de voorsprong ook terug vertrouwen gaf na eerdere eigen doelpunten van Dany Verlinden en Birger Maertens; ofte de Beverse doelpunten werden gemaakt door Club Brugge-spelers. Peter Van der Heyden scoorde daarna nog een vierde doelpunt, waardoor Brugge met 4–2 won.[10]
Metaloerh DonetskBewerken
Na het seizoen 2003/04, waarin hij nog wel enorm belangrijk was voor de Bruggelingen in Europa en in de beker doch in de competitie al vaker niet speelde dan wel vanwege sterke prestaties van vooral Bengt Sæternes en de Braziliaan Victor, verhuisde Andrés Mendoza op 10 juli 2004 naar het Oekraïense Metaloerh Donetsk.[11] Echter werd Mendoza geen vaste waarde. Hij werd door Metaloerh uitgeleend aan het Franse Olympique Marseille in 2005 en het Russische Dinamo Moskou in 2006.[12]
Testen bij AjaxBewerken
In de week voor de start van de Nederlandse Eredivisie 2007/08, kreeg Mendoza een kans bij AFC Ajax. De Amsterdammers wilden tijdens een korte proefperiode zien of de Peruviaan het spitsenproblemen op de linkerflank kon oplossen. Op vrijdag 17 augustus werd Mendoza afgetest.[13]
Steaua BoekarestBewerken
In januari 2008 vertrok hij naar Steaua Boekarest[14], maar brak niet door en vertrok na afloop van het seizoen naar Monarcas Morelia. Hier werd hij tweede in de topschutterstand van de Apertura met 10 goals in 16 matchen.
DiyarbakirsporBewerken
In augustus 2009 keerde Mendoza terug naar Europa en ging er aan de slag bij de Turkse neo-eersteklasser Diyarbakirspor.[15]
Columbus CrewBewerken
In 2010 trok hij naar Columbus Crew. Ondanks dat hij dit seizoen met 13 goals in 29 matchen clubtopschutter werd[16], werd zijn contract niet verlengd. Het bestuur vond zijn inzet en karakter onvoldoende[17].
Latere carrièreBewerken
CF Atlante werd zijn volgende team. In 2012 is Mendoza teruggekeerd naar zijn geboorteland om bij Club Pacifico FC te gaan spelen. In 2015 zette de 37-jarige Mendoza een punt achter zijn loopbaan.
InterlandcarrièreBewerken
Mendoza maakte zijn debuut voor het Peruviaans voetbalelftal op 10 februari 1999 in de met 2-1 verloren vriendschappelijke interland tegen Ecuador. Hij maakte in dat duel het openingsdoelpunt, maar de bezoekers kwamen langszij via twee treffers van Eduardo Hurtado.
ReputatieBewerken
Andres Mendoza was weinig geliefd bij de Peruaanse fans door zijn nonchalance, specifiek zijn ogenschijnlijke gemak om gemiste kansen weg te lachen. In Peru is zijn bijnaam 'Condor' Mendoza ("De Gier") en 'La Pantera ("De Panter") omwille van zijn hoge snelheid.
In België was Andres Mendoza wél populair onder de supporters van Club Brugge omdat hij tijdens zijn periode op 'Olympia' vele belangrijke doelpunten heeft weten te scoren. In die hoedanigheid kwam Mendoza bij de Bruggelingen bekend te staan als 'Mozart', 'Zotten André' [14], 'Dokter André' of 'the smiling assassin' (de laatste roepnaam refererend aan die van de Trinidaanse spits Dwight Yorke van Aston Villa en Manchester United).
Zie ookBewerken
Externe linksBewerken
- Afbeeldingen Andrés Mendoza Club Brugge
- Andrés Mendoza op National Football Teams
Bronnen, noten en/of referenties
|
Verdedigers: 2 De Cock · 5 Van der Heyden · 6 Clement · 12 De Brul · 22 Van de Ven · 25 Cornelis · 26 Maertens · 28 De Wulf · 30 Špilár | |
| Coach: Sollied |
