Alfred Dunhill Links Championship 2013

Het Alfred Dunhill Links Championship is een golftoernooi van de Europese PGA Tour. De 13de editie werd van 25-29 september 2013 gespeeld op drie golfbanen in Schotland: de Old Course van St Andrews Links, Carnoustie Golf Club en de Kingsbarns Golf Links. Het prijzengeld was € 5.000.000.

Alfred Dunhill Links Championship
Kingsbarns
Kingsbarns
Plaats Vlag van Schotland Schotland
Golfbaan St Andrews Links
Carnoustie
Kingsbarns
Par 72
Tour(s) Europese Tour
Datum 26-29 september 2013
Prijzengeld $ 5.000.000, € 3.800.000
Titelhouder Vlag van Zuid-Afrika Branden Grace (-22)
Winnaar Vlag van Engeland David Howell po (-23)
Vorige: 2012     Volgende: 2014
Portaal  Portaalicoon   Golf

Titelverdediger was Branden Grace, die in 2012 met een ronde van -12 op Kingsbarns begon en met -22 won.

Formule

bewerken

De professionals speelden met een amateur. De Pro-Am wordt ook wel een Pro-Celebrity genoemd, want de amateurs zijn meestal bekende mensen. In 2013 speelden onder meer Sir Ian Botham (cricketer), Sir Bobby Charlton, Johan Cruijff, Sean Fitzpatrick (rugby), Andy Garcia (acteur), Hugh Grant (acteur), Ruud Gullit, Tim Henman, Rob Louw (rugby) en Sir Steve Redgrave. Er werd gespeeld voor een teamscore en de pro speelde voor zijn eigen score. De teams speelden in drie dagen op drie verschillende banen.
Na de derde ronde was een cut, waarna de beste 60 professionals en de 20 beste teams op St Andrews de laatste ronde speelden.

Verslag

bewerken

De drie banen die voor dit toernooi gebruikt worden hebben alle een par van 72. Er deden 168 spelers mee w.o. drie Nederlanders: Robert-Jan Derksen speelde zoals gewoonlijk met Pieter van Doorne, Maarten Lafeber met Johan Cruijff en Joost Luiten met Wijnand Pon. Ruud Gullit speelde met Anders Hansen.

Ronde 1

bewerken

Vijf pro's gingen aan de leiding met een score van -8. Alexandre Kaleka's amateur Richard Grindon maakte ook nog een aantal netto birdies zodat hun teamscore op -12 kwam. Thomas Levet had zelf -4 gemaakt, maar zijn amateur, David Sayer, maakte twee eagles en een paar birdies zodat zij ook op -12 eindigden. Leider van de Pro-Am werden echter Richard McEvoy en Michael Zamkow met -16 (14 birdies en een eagle).

Ronde 2

bewerken

Tom Lewis was de enige van de vijf leiders die na ronde 2 ook nog aan de leiding stond. Luiten speelde een prachtige ronde van 63 en steeg naar de 2de plaats maar alle aandacht ging een uur later naar Peter Uihlein die met een score van 60 binnenkwam en ook naar de 2de plaats opklom.

Ronde 3

bewerken

De beste dagronde was een 62 van Paul Casey maar daarmee kwam hij niet hoger dab de 25ste plaats. Er waren vijf spelers die een ronde van 63 maakten, en twee van hen, David Howell en Ernie Els, klommen naar de 2de plaats waar ook Joost Luiten, Richard McEvoy, Martin Kaymer en Shane Lowry staan. Lafeber maakte een ronde van 66 en haalde net de cut.
De Pro-Am teams moesten een score van -25 hebben om ronde 4 te mogen spelen. Aan de leiding stond Richard McEvoy nog, gevolgd door Thomas Levet en Peter Uihlein en hun partners.

Ronde 4

bewerken

Joost Luiten en Peter Uihlein spelen in de laatste partij. Uihlein begon met een bogey waarna het verschil tussen de spelers nog maar 1 slag was. Op dat moment maakte Thomas Levet zijn 3de birdie en stonden Levet en Uihlein samen op -19. Maar Thomas Levet had na zeven holes al zes birdies gemaakt, waardoor hij aan de leiding ging en bij de Pro-Am op de 2de plaats kwam.
Met nog vier holes te gaan stonden Uihlein en Shane Lowry aan de top met -23. Tom Lewis had een ronde van -8 gemaakt en stond op -22. Levet was heel mooi begonnen, hetgeen goed was voor de Pro-Am score, maar liet daarna veel steken vallen. Luiten speelde niet onder par.

De laatste hole was belangrijk voor Uihlein. Om het toernooi te winnen moest hij een betere score op die hole maken dan Howell, anders zou er een play-off komen. Howell maakte een par, Uihlein ook. In de tweede extra hole won Howell de play-off. Zijn vorige overwinning was in 2006, zo'n 200 toernooien geleden. Na dit toernooi komt hij in de top-100 van de wereldranglijst.
Om met Levet samen op de eerste plaats te eindigen in de Pro-Am, moesten Uihlein en zijn jonge partner -2 spelen op die hole. Ook dat lukte niet, ze moesten de 2de plaats delen met McEvoy.

Professional scores
Naam R2D Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr play-off
  David Howell
59
67
-5
T21
68
-4
-9
T34
63
-9
-18
T2
67
-5
-23
T1
4
3
1
  Peter Uihlein
30
71
-1
T91
60
-12
-13
T3
65
-7
-20
1
69
-3
-23
T1
4
4
2
  Shane Lowry
46
68
-4
T
66
-6
-10
T29
64
-8
-18
T2
68
-4
-22
T3
  Tom Lewis
155
64
-8
T1
65
-7
-15
1
73
+1
-14
T19
64
-8
-22
T3
  Thomas Levet
166
68
-4
T33
64
-8
-12
T6
68
-4
-16
T9
69
-3
-19
T7
  Joost Luiten
11
67
-5
T21
63
-9
-14
2
68
-4
-18
T2
75
+3
-15
T24
  Richard McEvoy
114
64
-8
T1
67
-5
-13
T3
67
-5
-18
T2
76
+4
-14
T26
  Alexandre Kaleka
126
64
-8
T1
70
-2
-10
T29
73
+1
-9
T56
69
-3
-12
T35
  Maarten Lafeber
187
71
-1
T91
70
-2
-3
T
66
-6
-9
T56
72
par
-9
T55
  Oliver Wilson
CT
64
-8
T1
67
-5
-13
T3
73
+1
-12
T28
76
+4
-8
T59
  Mark Tullo
114
64
-8
T1
78
+6
-2
T
67
-5
-7
MC
  Robert-Jan Derksen
82
69
-3
T47
68
-4
-7
T
77
+5
-2
MC
Leider Carnoustie Kingsbarns St Andrews MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified R2D = Race To Dubai CT = Challenge Tour speler
Teamscores
Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
  Thomas Levet & David Sayer
60
-12
T2
62
-10
-22
2
63
-9
-31
T2
63
-9
-40
1
  Richard McEvoy & Michael Zamkow
56
-16
1
65
-7
-23
T
59
-13
-36
1
70
-2
-38
T2
  Peter Uihlein & Bradley Neil
68
-4
T
57
-15
-19
T
60
-12
-31
T2
65
-7
-38
T2
  Joost Luiten & Wijnand Pon
64
-8
T25
63
-9
-17
T
67
-5
-22
MC
  Robert-Jan Derksen & Pieter van Doorne
63
-9
T15
62
-10
-19
T
70
-2
-21
MC
  Alexandre Kaleka & Richard Grindon
60
-12
T2
70
-2
-14
T
66
-6
-20
MC
  Maarten Lafeber & Johan Cruijff
69
-3
T124
69
-3
-6
T
66
-6
-12
MC
Leider Carnoustie Kingsbarns St Andrews MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers

bewerken

Er doen 14 winnaars van een Major mee.

Toernooi invitaties
Voormalige winnaar