Aglaja (tijdschrift)

twee Nederlandse mode- en handwerktijdschriften uit de negentiende eeuw

Aglaja was de titel van twee Nederlandse negentiende-eeuwse mode- en handwerktijdschriften.

Aglaja
Titelpagina van Aglaja, te Haarlem door A. C. Kruseman uitgegeven. De Gratie Aglaja met lauwerkrans en borduurraam en vlam op het hoofd? Rond 1850. Centraal Museum, Utrecht.
Genre mode
handwerken
Doelgroep(en) vrouwen
Eerste editie 1848[1]
Laatste editie 1864, fusie met Gracieuse tot De Gracieuse - Geïllustreerde Aglaja
Taal Nederlands
Portaal  Portaalicoon   Media

Aglaja, Tijdschrift voor dames. Verzameling van de nieuwste borduur- en tapisserie-patronen verscheen van januari 1835 tot ongeveer 1836, werd uitgegeven door de boekhandelaar J.P. Beekman Hzn. in Den Haag en kostte f 9,- per jaar.[1][2][3]Aglaja. Maandboekje voor dameshandwerken kwam van 1848 tot 1864 uit bij A.C. Kruseman in Haarlem en was een van de succesvolste Nederlandse damesbladen van de negentiende eeuw. [1][4][5] Beide tijdschriften waren vernoemd naar de jongste van de Gratiën Aglaia (Glans). Het Maandboekje verscheen in een klein formaat en bevatte brei-, haak-, knoop- en borduurpatronen met modenieuws, een modeplaat en later boekrecensies en een feuilleton. Op het hoogtepunt waren er 5500 abonnees. In 1864 werd deze Aglaja samengevoegd met het blad Gracieuse tot De Gracieuse - Geïllustreerde Aglaja en richtte zich verder alleen op mode en handwerken. De verkoopprijs bedroeg f 3,- per jaargang ofwel 25 cent per aflevering.

In fictie bewerken

In de roman Max Havelaar (1860) laat Sjaalman als bediende op een boekverkoping ingebonden jaargangen van de Aglaja ("een allerliefste verzameling van dameshandwerken") van Kruseman op de grond vallen. Vanwege die onhandigheid besluit Batavus Droogstoppel hem niet in dienst te nemen.[2]

Galerij bewerken

Externe link bewerken

Zie de categorie Aglaja (Dutch periodical) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.