Project 1144.2

De Project 1144.2 Orlan-klasse (Russisch: Крейсера проекта 1144 Орлан) van zware geleidewapenkruisers is de grootste scheepsklasse van de Russische marine, alleen vliegdekschepen zijn groter. Vanwege de vergelijkbare grootte met slagkruisers uit de Eerste Wereldoorlog wordt het schip ook wel als zodanig geklasseerd. De klasse was oorspronkelijk bedoeld voor onderzeebootbestrijding, maar haar rol werd uitgebreid met de bestrijding van oppervlakteschepen. In het Westen zijn de schepen bekend onder de NAVO-codenaam Kirov-klasse, naar het eerste schip uit de klasse.

Project 1144.2
Project 1144.2 Orlan
Geschiedenis
Werf	Baltische Scheepswerf (SY 189)
Algemene kenmerken
Lengte	250 m
Breedte	28,5 m
Voortstuwing en vermogen	2 drukwaterreactoren 100 MW
Vaart	35 knopen
Bemanning	900
Vliegtuigen en faciliteiten	3 helikopters
Portaal    Maritiem

Bewapening

Aanvalswapens

De bewapening van de Project 1144.2-klasse bestaat uit een scala aan raketten, machinegeweren, torpedo's en een elektronisch wapenarsenaal. De belangrijkste aanvalswapens zijn 20 P-700 Granit antischeepsraketten in verticale lanceerinrichtingen op het voordek.

Voor onderzeebootbestrijding hebben de schepen 2 × 5 533 mm torpedobuizen waaruit ook RPK-2 Vijoega-raketten (SS-N-15 Starfish) gelanceerd kunnen worden, 2 RBU1000 zesloop-lanceerinstallaties en een RBU6000 twaalfloops-lanceerinstallatie voor ongeleide raketten. Verder beschikt de Kirov over 16 RPK-3 Metel-raketten (SS-N-14 Silex).

Op het achterdek bevindt zich een dubbelloops AK-130 130 mm kanon, behalve op de eerst gebouwde Admiraal Oesjakov waar een 100 mm kanon geplaatst is. Ook is hier een landingsplek en hangar voor maximaal 3 Kamov Ka-25RT of Ka-27PL helikopters.

Verdedigingswapens

Als eerste verdediging tegen luchtdoelen (vliegtuigen, helikopters en raketten) hebben de schepen 12 S-300F (NAVO-codenaam: SA-N-6 Grumble) verticale lanceerinrichtingen met in totaal 96 raketten. De Peter Veliki heeft een gemoderniseerde versie van dit systeem genaamd S-300FM (SA-N-20 Gargoyle). De tweede verdedigingslinie bestaat uit 3K95 Kinzjal (SA-N-9 Gauntlet) of 9K33M Osa-M (SA-N-4 Gecko) raketten, de configuratie verschilt per schip. De laatste verdedigingslinie wordt gevormd door 8 AK-630 30 mm CIWS-installaties op de Admiraal Oesjakov en Admiraal Lazarev of Kasjtan CIWS op de Admiral Nachimov en Peter Veliki.

Schepen

Omdat de schepen allemaal ten tijde van de Sovjet-Unie gedoopt werden, kregen ze namen van communistische personen. Bij het uiteenvallen van de Sovjet-Unie werden de schepen daarom hernoemd.

Naam (origineel, na hernoeming)	Kiellegging	Tewaterlating	Ingebruikname	Status
Kirov, Admiral Oesjakov	1974	1977	1980	Inactief na reactorongeval in 1990
Froenze, Admiral Lazarev	1978	1981	1984	Uit dienst genomen in 1997
Kalinin, Admiral Nachimov	1983	1986	1988	Retrofit tegen 2024
Joeri Andropov, Peter Veliki	1986	1989	1989	In dienst als vlaggenschip van de Noordelijke Vloot
Dzerzjinski, Koeznetsov	Nooit afgebouwd

Twee van de vier schepen zijn opgelegd in de Witte Zee. De Admiral Oesjakov en Admiral Lazarev verkeren in zeer slechte staat en zullen nooit meer in de vaart komen. De kernreactoren aan boord van de Admiral Oesjakov zijn zo slecht dat er sprake is van een groot milieurisico. In 2011 werd 50 miljard roebels (circa $765 miljoen) vrijgemaakt om de Admiral Nachimov, die in een betere staat verkeerde, weer in de vaart te krijgen. In augustus 2015 volgde de Peter Veliki. Die kreeg in Moermansk eerst een grote onderhoudsbeurt en werd vanaf 2018 gemoderniseerd op de Sevmash scheepswerf in Severodvinsk. Het budget voor deze werkzaamheden is niet bekendgemaakt. De Peter Veliki is in oktober 2016 naar de Middellandse Zee gestuurd voor de Syrische Burgeroorlog.

Externe link

• (en) FAS Project 1144.2 / Kirov class

Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden

Zie de categorie Kirov class battlecruiser van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.