Abdij Sint-Paul van Verdun

De Abdij Sint-Paul van Verdun is een voormalige abdij (1135 - 1790) in Verdun in Noord-Frankrijk. Ze was achtereenvolgens bewoond door benedictijnen en premonstratenzers. Vandaag huisvest het gebouw de onder-prefectuur en het justitiepaleis van Verdun binnen de administratie van het Maasdepartement.

Voor 1552 bewerken

Het oorspronkelijk klooster was gebouwd buiten de stadsmuren van Verdun^[1]: deze wordt thans genoemd La Vielle Saint-Paul^[2]. Sinds de jaren 600 woonden er seculiere geestelijken op deze site; de streek heette toen Austrasië. In 971 bouwden benedictijnen er een klooster en gaven het de naam van de heilige Paul van Verdun. De rijksstad Verdun lag in het prinsbisdom Verdun, een Lotharings gebied in het groter geheel van het Rooms-Duitse Rijk^[3].
In 1135 trokken de premonstratenzers in en bouwden het kloostercomplex uit. De kerk van de abdij zou even groot geweest zijn als de kathedraal van het naburige Metz.
Door toenemende rivaliteit tussen de Rooms-Duitse keizer en de Franse koning over zeggenschap in Opper-Lotharingen, kwam het tot een strijd. Keizer Karel V trok op tegen de drie prinsbisdommen Metz, Verdun en Toul, die de Franse koning Hendrik II als zijn protectoraat beschouwde. De abdij van Sint-Paul werd op bevel van het Franse leger afgebroken (1552) omdat het militair gezien een Rooms-Duitse aanval erg zou bevoordelen (voedsel, huisvesting...)^[4]. Keizer Karel zou evenwel nooit Verdun belegeren doch militair stond Verdun klaar voor een Rooms-Duitse aanval, en dit met een tot de grond afgebroken abdij voor de stadswallen.

Na 1556 bewerken

De premonstratenzers mochten de abdij van Sint-Paul heropbouwen in het centrum van Verdun. Dit gebeurde vanaf 1556. De stijl werd helemaal barok vanaf de jaren 1700^[5]. Het idee leefde om een kerk op te bouwen, zeker zo groot als de afgebroken kerk buiten de stadsmuren. Deze kerk moest de Sint-Paulskathedraal van Londen evenaren. Zo ver kwam het niet.
De abdij werd afgeschaft na de Franse Revolutie (1790); de laatste 30 premonstratenzers verlieten de abdij. De fundamenten van de kerk in opbouw werden afgebroken. Het priorhuis en het hoofdgebouw bleven evenwel bewaard en werden nadien heringericht voor de onder-prefectuur van Verdun, alsook voor het nieuwe justitiepaleis in Verdun^[6].

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (fr) Historique de la Sous-Préfecture de Verdun. Departement de la Meuse (2013). Gearchiveerd op 8 mei 2021.
↑ = de oude abdij van Sint-Paul
↑ Het bisdom Verdun hing af van de kerkprovincie van de aartsbisschoppen van Trier (tot de Franse Revolutie).
↑ Eenzelfde beslissing tot onmiddellijke afbraak gebeurde met de abdij van Sint-Arnoldus, gelegen juist buiten de stadsmuren van Metz.
↑ (fr) Ancienne abbaye Saint-Paul, sous-préfecture et palais de justice. Monuments Historiques de France. Ministère de la Culture. Gearchiveerd op 24 december 2013.
↑ (fr) Abbaye Saint-Paul de Verdun. Bibliothèque Nationale de France. Gearchiveerd op 14 mei 2021.

[1] (fr) Historique de la Sous-Préfecture de Verdun. Departement de la Meuse (2013). Gearchiveerd op 8 mei 2021.

[2] = de oude abdij van Sint-Paul

[3] Het bisdom Verdun hing af van de kerkprovincie van de aartsbisschoppen van Trier (tot de Franse Revolutie).

[4] Eenzelfde beslissing tot onmiddellijke afbraak gebeurde met de abdij van Sint-Arnoldus, gelegen juist buiten de stadsmuren van Metz.

[5] (fr) Ancienne abbaye Saint-Paul, sous-préfecture et palais de justice. Monuments Historiques de France. Ministère de la Culture. Gearchiveerd op 24 december 2013.

[6] (fr) Abbaye Saint-Paul de Verdun. Bibliothèque Nationale de France. Gearchiveerd op 14 mei 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]