Patientia

planetoïde
(Doorverwezen vanaf (451) Patientia)

(451) Patientia is een grote planetoïde in de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Patientia heeft een gemiddelde diameter van ongeveer 225 km. Ze voltooit in 5,354 jaar een omloop rond de zon, in een licht elliptische baan. Tijdens een omloop is de minimale afstand tot de zon 2,824 AE, de maximale is 3,297 AE.

(451) Patientia
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Type Planetoïde
C-type
Datum ontdekking 4 december 1899Bewerken op Wikidata
Fysische gegevens
Diameter 225 km[1]
Massa 1,19x1019 kg
Absolute helderheid +6,65 mag
Albedo 0.076[1]%
Baangegevens
Perihelium 2,824 AU
Aphelium 3,297 AU
Halve lange as (a) 3,060 AU
Excentriciteit (e) 0,0772
Lengte klimmende knoop (Ω) 89,406°
Argument van het periapsis (ω) 340,743°
Middelbare anomalie (M) 259,279
Periode (P) 1955,398 dagen
(5,354 a)
Dagelijkse beweging (n) 17,00 km/s
Inclinatie (i) 15,221°
Waarnemingsgegevens
Standaardepoche J2005
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

Ontdekking en naam bewerken

Patientia werd op 4 december 1899 ontdekt door de Franse sterrenkundige Auguste Charlois te Nice. Charlois ontdekte in totaal 99 planetoïden.

De naam Patientia komt van het Latijnse woord voor geduld.

Eigenschappen bewerken

Patientia is een C-type planetoïde, wat betekent dat ze een relatief donker oppervlak heeft dat veel organische verbindingen bevat. Ze draait in bijna 10 uur om haar eigen as.

Zie ook bewerken

Externe links bewerken