De zilverstift was een schrijfgereedschap dat vanaf de 15e eeuw werd gebruikt om te tekenen. Het was de moeilijk te hanteren voorloper van het grafietpotlood, zoals dat tegenwoordig alom bekend is.

Portret van de Markgraaf van Baden door Hans Baldung, 1512

Zilverstiften bestaan zoals de naam al aangeeft uit zilver, in tegenstelling tot de goedkopere en zachtere loodstift die bestond uit een samenstelling van tin en lood.

Door oxidatie die ontstaat bij de blootstelling aan de lucht worden de getekende lijnen zwartbruin — een nadeel dat de loodstift niet heeft. Een geprepareerde krijtgrond, aangebracht op papier of karton, is de drager van de tekening met zilverstift.

Deze techniek wordt in de hedendaagse tekenkunst nog maar zelden toegepast. Wél zijn zilverstiften nog steeds in de handel. Met dergelijke stiften wordt onder andere op normaal papier zonder bijzondere moeite een potloodachtig effect bereikt. De stift gaat praktisch levenslang mee, zonder noodzaak van aanscherping. Het resultaat is niet uit te gummen.