Wikipedia

World Cup of Golf 2013

sportseizoen van een golfcompetitie

De World Cup of Golf van 2013 (officieelː ISPS HANDA World Cup of Golf) is een internationaal golftoernooi dat gespeeld werd van 21-24 november op de Royal Melbourne Golf Club. Het prijzengeld is US$ 8.000.000.

World Cup of Golf
Officiële naam ISPS HANDA World Cup of Golf
Jaar 2013
Plaats Vlag van Australië Australië
Golfbaan Royal Melbourne Golf Club, Melbourne
Tour(s) Europese Tour
Datum 21-24 november 2013
Deelnemers 30 landen
Prijzengeld $8.000.000
Titelhouder Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Winnaar Vlag van Australië Australië
Vorige: 2011     Volgende: 2015
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het was de 57ste editie van de World Cup. Deze wordt sinds 2011 alleen in de oneven jaren gespeeld zodat de Olympische Spelen hierdoor niet voor de voeten glopen wordt. Het deelnemersveld van 2013 bevatte 60 spelers[1], inclusief 4 winnaars van een Major, 6 Ryder Cup-spelers en 31 spelers die een toernooi wonnen op de Europese Tour. De enige deelnemers die eerder de World Cup wonnen zijn Marcel Siem (in 2006 met Bernhard Langer), Francesco Molinari (in 2009 met zijn broer Edoardo Molinari) en Matt Kuchar (in 2011 met Gary Woodland).

Deelnemers bewerken

Er wordt gekeken naar de positie van de spelers op de wereldranglijst. Ieder land mag zijn twee hoogstgeplaatste spelers afvaardigen. Mochten er vier spelers van een land in de top-15 staan, dan mogen er twee teams afgevaardigd worden.

Formule bewerken

In 2013 wordt teruggegaan naar de oude formule, d.w.z. dat er 72 holes strokeplay wordt gespeeld. US$ 7.000.000 van het prijzengeld wordt verdeeld onder de spelers op basis van hun individuele score. De spelers spelen dus voor hun land en voor zichzelf. Er staan geen fourball of foursome meer op het programma, hetgeen het teamgevoel niet bevordert. Voor de teams worden de scores van beide spelers opgeteld.

Verslag bewerken

De par van de baan is 71.

Jason Day was de enige speler die vier rondes onder par scoorde, waardoor hij niet alleen de individuele prijs won maar ook bijdroeg aan de ruime voorsprong waarmee Australië voor de 5de keer de World Cup won. Een week ervoor verloor de Australiër acht familieleden ten gevolge van tyfoon Haiyan.

Stuart Manley maakte tijdens de derde ronde een hole-in-one op hole 3. Hij dacht even dat hij de BMW had gewonnen die achter de tee stond, maar die bleek alleen voor de vierde ronde te zijn aangeboden. Zijn teleurstelling werkte door tot de volgende hole, waar hij een 11 scoorde. Toch maakte hij een ronde van 72.

Landenteams bewerken

Het Amerikaanse en Deense team begonnen met rondes van 66-71 en deelden de leiding na de eerste ronde. Beide spelers van het Amerikaanse team scoorden in ronde 2 onder de 70 en daarmee bleven ze aan de leiding. In ronde 3 was het Australische team het enige team waar beide spelers ruim onder de 70 scoorden. Daarna stond Australië aan de leiding met 1 slag voorsprong op Amerika, de titelverdediger.

Joost Luiten had nog last van zijn schouderblessure en werd vervangen door Tim Sluiter.

Land Team Ronde 1 Nr Ronde 2 Nr Ronde 3 Nr Ronde 4 Nr
  Australië[2] Adam Scott & Jason Day 74-69
143
T8
 68-70 138 281
3
 68-66
134
 415
1
 66-70 136 551
1
  Verenigde Staten Matt Kuchar & Kevin Streelman 71-66
137
T1
 68-69 137 274
1
 68-74 142 416
2
 71-74 145 561
2
  Japan Ryo Ishikawa & Hideto Tanihara 71-72
143
T8
 71-69 140 283
5
 70-71 141 422
3
 69-72 141 563
T3
  Denemarken Thomas Bjørn & Thorbjorn Olesen 66-71
137
T1
 68-72 140 277
2
 71-76 147 424
4
 71-68 139 563
T3
  Canada Brad Fritsch & David Hearn 71-70
141
T4
 73-71 144 285
T7
 70-71 141 426
5
 73-71 144 570
5
  Zuid-Afrika George Coetzee & Branden Grace 74-73
147
T16
 71-70 141 288
13
 73-72 145 433
T14
 139 571
6
  Frankrijk Grégory Bourdy & Victor Dubuisson 72-73
145
15
 69-71 140 285
T7
 72-73 145 430
T11
 73-70 143 573
T7
  Duitsland Maximilian Kieffer & Marcel Siem 73-71
144
T11
 71-74 145 289
T14
 70-69 139 428
T6
 70-75 145 573
T7
  Thailand Prayad Marksaeng & Kiradech Aphibarnrat 72-71
143
T8
 72-70 142 285
T7
 73-70 143 428
T6
 77-70 147 575
9
  Schotland Stephen Gallacher & Martin Laird 73-68
141
T4
 71-72 143 284
6
 72-74 146 430
T11
 73-73 146 576
10
  Zweden Jonas Blixt & Peter Hanson 76-72
148
T18
 72-71 143 291
18
 74-73 147 438
T21
 140 577
T11
  Ierland Graeme McDowell & Shane Lowry 73-74
147
T16
 71-72 143 290
17
 67-71 138 428
T6
 75-74 149 577
T11
  Engeland Danny Willett & Chris Wood 69-75
144
T11
 73-70 143 287
T10
 71-72 143 430
T11
 148 578
T13
  Finland Roope Kakko & Mikko Korhonen 72-69
142
7
 72-75 147 289
T14
 70-74 144 433
T14
 71-74 145 578
T13
  Zuid-Korea Sang-Moon Bae & K.J. Choi 74-67
141
T4
 74-74 148 289
T14
 73-71 144 433
T11
 74-73 147 580
15
  Nederland Robert-Jan Derksen & Tim Sluiter 74-76
150
22
 75-72 147 297
T23
 70-69 139 436
20
 71-74 145 581
16
  Portugal Jose-Filipe Lima & Ricardo Santos 71-69
140
3
 73-69 142 282
4
 73-73 146 428
T6
 80-74 154 582
T17
  Spanje Rafa Cabrera Bello & Miguel Ángel Jiménez 75-73
148
T18
 75-69 144 292
19
 70-71 141 433
T14
 149 582
T17
  Argentinië Fabian Gomez & Emiliano Grillo 72-77
149
T20
 75-71 146 295
22
 72-74 146 441
24
 141 582
T17
  Brazilië Adilson Da Silva & Alexandre Rocha 72-72
144
T11
 71-72 143 287
T10
 71-70 141 428
T6
 155 583
T20
  Italië Francesco Molinari & Matteo Manassero 75-77
152
23
 67-74 141 293
T20
 66-76 142 434
T18
 75-74 149 583
T20
  Nieuw-Zeeland Mike Hendry & Tim Wilkinson 75-79
154
T25
 73-71 144 298
25
 71-70 141 439
23
 144 583
T20
  Filipijnen Tony Lascuna & Angelo Que 70-74
144
T11
 71-72 143 287
T10
 77-70 147 434
T18
 76-77 153 587
23
  Chili Felipe Aguilar & Mark Tullo 75-74
149
T20
 72-72 144 293
T20
 74-71 145 438
T21
 78-72 150 588
T24
  China Wen-Chong Liang & Ashun Wu 75-77
152
24
 76-69 145 297
T23
 73-75 148 445
25
 74-69 143 588
T24
  India Gaganjeet Bhullar & Anirban Lahiri 82-72
154
T25
 77-70 147 301
26
 76-73 149 450
26
 71-72 143 593
26
Leider

Individueel bewerken

Er zijn een paar spelers die alleen individueel meedoen. Zij hebben een * achter hun naam.
Beide leiders van de eerste ronde, Thomas Bjørn en Kevin Streelman, hebben dit jaar al een overwinning geboekt, Streelman in Tampa Bay en Bjørn in Zwitserland. Bjørn staat nummer 44 op de wereldranglijst, Streelman nummer 46, ze zijn dus zeer aan elkaar gewaagd. Ze werden echter in ronde 3 ingehaald door Jason Day, die een ronde van 66 maakte en uiteindelijk won[3].

Speler Ronde 1 Nr Ronde 2 Nr Ronde 3 Nr Ronde 4 Nr
  Jason Day 68
-3
T11
 70
-1
-4
T5
 66
-5
-9
1
 70
-1
-10
1
  Thomas Bjørn 66
-5
1
 68
-3
-8
1
 71
-1
-8
2
 71 par
-8
2
  Kevin Streelman 66
-5
1
 69
-2
-7
2
74
+3
-4
5
 74
+3
-1
T8
  Stuart Manley 67
-4
T3
 72
+1
-3
T5
 72
+1
-2
T8
 72
+1
-1
T8
  KJ Choi 67
-4
T3
 74
+3
-1
T9
 71
par
-1
T12
 73
+2
+1
T15
  Bernd Wiesberger* 71
par
 T13 72
+1
+1
T21
 69
-2
-1
T12
 72
+1
par
T12
  Oscar Fraustro* 74
+3
 T38
67
-4
-1
T9
 71
par
-1
T12
 74
+3
+2
T20
  Martin Laird 67
-4
T3
 72
+1
-3
T5
 74
+3
par
T17
 73
+2
+2
 T20
  Nicolas Colsaerts* 70
-1
T9
 76
+5
+4
T40
 70
-1
+3
T29
 71 par
+3
 T25
  Brendon de Jonge* 74
+3
T38
72
+1
+4
T40
 70
-1
+3
T29
 68
-3
 par T12
  Vijay Singh* 73
+2
T32
69
-2
par
T15
 75
+4
+4
T33
 70
-1
+3
 T25
  Robert-Jan Derksen 74
+3
 T38 75
+4
+7
55
 70
-1
+6
T44
 71 par
+6
 T38
  Tim Sluiter 76
+5
 T54 72
+1
+6
T49
 69
-2
+4
T33
 74
+3
+7
 T42
  Siddikur Rahman* 73
+2
T32
75
+4
+6
T49
 77
+6
+12
58
 73
+2
 +14
55
  Espen Kofstad* 72
+1
 T21 75
+4
+5
T45
 74
+3
+8
T51
 82 +11 +19
59
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Cup_of_Golf_2013&oldid=67396512"