Wimbledon 2019

grandslamtoernooi

De 133e editie van de Wimbledon Championships vond plaats van maandag 1 tot en met zondag 14 juli 2019. Voor de vrouwen was dit de 126e editie van het graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen. De All England Lawn Tennis Club heeft besloten om vanaf deze editie voor alle wedstrijden op Wimbledon een tiebreak in te voeren op 12–12 in de beslissende set. Voorheen moest in de beslissende set met 2 games verschil gewonnen worden.[2]

Wimbledon Championships 2019
Officiële naam The Championships
Editie 2019 (133e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 1–14 juli
Auspiciën ITF
Categorie grandslamtoernooi
Prijzengeld £ 38.000.000[1]
Deelnemers 128S, 128Q, 64D, 48X
Ondergrond gras, buiten
Website www.wimbledon.com
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Servië Novak Đoković
Vrouwenenkel Vlag van Roemenië Simona Halep
Mannendubbel Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
Vrouwendubbel Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van Tsjechië Barbora Strýcová
Gemengd dubbel Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Chinees Taipei Latisha Chan
Vorige: 2018     Volgende: 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Bij het mannenenkelspel slaagde de Serviër Novak Đoković erin zijn titel te verdedigen. De titelverdedigster bij het vrouwen­enkelspel was Angelique Kerber uit Duitsland, dit jaar ging de titel naar de Roemeense Simona Halep.

Het mannendubbelspel werd in 2018 gewonnen door de Amerikanen Mike Bryan en Jack Sock, dit jaar ging de titel naar de Colombianen Juan Sebastián Cabal en Robert Farah Maksoud. Titelhoudsters bij de vrouwen waren de Tsjechen Barbora Krejčíková en Kateřina Siniaková, dit jaar wonnen de Taiwanese Hsieh Su-wei en de Tsjechische Barbora Strýcová. Titelhouders in het gemengd dubbelspel waren de Amerikaanse Nicole Melichar en de Oostenrijker Alexander Peya, hun opvolgers waren de Kroaat Ivan Dodig en de Taiwanese Latisha Chan.

De Nederlandse rolstoelspeelster Diede de Groot was de titelverdedigster in zowel het enkel- als het dubbel­spel (samen met de Japanse Yui Kamiji). In het dubbelspel slaagde ze met haar landgenote Aniek van Koot erin haar titel te verlengen. In het enkelspel verloor ze de finale van Van Koot. Bij de mannen won de Belg Joachim Gérard met de Zweed Stefan Olsson het dubbelspel.

Het toernooi van 2019 trok 500.397 toeschouwers.

Toernooikalender bewerken

Bron:[3]

Wimbledon juli 2019
maa 1 din 2 woe 3 don 4 vrij 5 zat 6 zon 7 maa 8 din 9 woe 10 don 11 vrij 12 zat 13 zon 14
mannenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde m
i
d
d
l
e

s
u
n
d
a
y
4e ronde kwart­finale halve finale finale
vrouwenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde 4e ronde kwart­finale halve finale finale
mannendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
vrouwendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
gemengd dubbelspel 1e ronde 2e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale

Enkelspel bewerken

   
Winnaar bij de mannen, Novak Đoković
Winnares bij de vrouwen, Simona Halep

Mannen bewerken

  Zie Wimbledon 2019 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Net als vorig jaar won de Serviër Novak Đoković de titel. Dit jaar versloeg hij in de finale de Zwitser Roger Federer.

Vrouwen bewerken

  Zie Wimbledon 2019 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdedigster Angelique Kerber verloor in de tweede ronde van de Amerikaanse Lauren Davis. Net als vorig jaar verloor Serena Williams de finale, dit keer van de Roemeense Simona Halep.

Dubbelspel bewerken

Mannen bewerken

  Zie Wimbledon 2019 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Van het duo dat vorig jaar won, deed enkel Mike Bryan terug mee. Samen met zijn broer Bob Bryan sneuvelde hij in de derde ronde tegen de Fransen Nicolas Mahut en Édouard Roger-Vasselin. Mahut en Roger-Vasselin verloren in de finale van de Colombianen Juan Sebastián Cabal en Robert Farah Maksoud.

Vrouwen bewerken

  Zie Wimbledon 2019 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De titelverdedigsters, de Tsjechische Barbora Krejčíková en Kateřina Siniaková sneuvelden in de halve finale tegen de Canadese Gabriela Dabrowski en de Chinese Xu Yifan. Dabrowski en Xu verloren in de finale van de Taiwanese Hsieh Su-wei en de Tsjechische Barbora Strýcová.

Gemengd bewerken

  Zie Wimbledon 2019 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Van het duo dat vorig jaar won, deed enkel Nicole Melichar terug mee. Samen met de Braziliaan Bruno Soares sneuvelde zij in de kwartfinale tegen de Chinese Yang Zhaoxuan en de Nederlander Matwé Middelkoop. In de finale versloegen de Kroaat Ivan Dodig en de Taiwanese Latisha Chan de Zweed Robert Lindstedt en de Letse Jeļena Ostapenko.

Kwalificatietoernooi bewerken

Algemene regels – Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) doen bij de mannen en vrouwen elk 128 tennissers mee. De 104 beste mannen en 104 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschrijven worden rechtstreeks toegelaten. Acht mannen en acht vrouwen krijgen van de organisatie een wildcard. Voor de overige ingeschrevenen resteren dan nog zestien plaatsen bij de mannen en zestien plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi – deze plaatsen worden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi doen nog eens 128 mannen en 128 vrouwen mee. – Ook voor het dubbelspel worden kwalificaties gespeeld, voor acht plaatsen in het hoofdtoernooi: vier voor mannenkoppels en vier voor vrouwenkoppels.

De kwalificatiewedstrijden werden gespeeld op het Bank of England Sports Centre in Roehampton[4] en vonden plaats van maandag 24 tot en met donderdag 27 juni 2019.[5]

De volgende deelnemers aan het kwalificatietoernooi wisten zich een plaats te veroveren in de hoofdtabel:

Junioren bewerken

Meisjesenkelspel
Finale: Darija Snihoer (Oekraïne) won van Alexa Noel (VS) met 6-4, 6-4

Meisjesdubbelspel
Finale: Savannah Broadus (VS) en Abigail Forbes (VS) wonnen van Kamilla Bartone (Letland) en Oksana Selechmetjeva (Rusland) met 7-5, 5-7, 6-2

Jongensenkelspel
Finale: Shintaro Mochizuki (Japan) won van Carlos Gimeno Valero (Spanje) met 6-3, 6-2

Jongensdubbelspel
Finale: Jonáš Forejtek (Tsjechië) en Jiří Lehečka (Tsjechië) wonnen van Liam Draxl (Canada) en Govind Nanda (VS) met 7-5, 6-4

Rolstoeltennis bewerken

Rolstoelmannenenkelspel
Finale: Gustavo Fernández (Argentinië) won van Shingo Kunieda (Japan) met 4-6, 6-3, 6-2

Rolstoelvrouwenenkelspel
Finale: Aniek van Koot (Nederland) won van Diede de Groot (Nederland) met 6-4, 4-6, 7-5

Quad-enkelspel[6]
Finale: Dylan Alcott (Australië) won van Andy Lapthorne (Verenigd Koninkrijk) met 6-0, 6-2

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Joachim Gérard (België) en Stefan Olsson (Zweden) wonnen van Alfie Hewett (Verenigd Koninkrijk) en Gordon Reid (Verenigd Koninkrijk) met 6-4, 6-2

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Diede de Groot (Nederland) en Aniek van Koot (Nederland) wonnen van Marjolein Buis (Nederland) en Giulia Capocci (Italië) met 6-1, 6-1

Quad-dubbelspel
Finale: Dylan Alcott (Australië) en Andy Lapthorne (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Koji Sugeno (Japan) en David Wagner (Verenigde Staten) met 6-2, 7-6(4)

Toeschouwersaantallen en bezoekerscapaciteit bewerken

Toeschouwersaantallen per dag
Eerste week Tweede week
Maandag 42.517 42.976
Dinsdag 43.272 37.516
Woensdag 43.145 38.551
Donderdag 42.329 31.904
Vrijdag 43.560 32.002
Zaterdag 41.985 31.660
Zondag 28.980
Totaal 500.397
Capaciteit wedstrijdbanen
Baan Zitplaatsen Baan Zitplaatsen
Centre Court 14.974 Court No. 9
Court No. 1 12.345 Court No. 10
Court No. 2 4.063 Court No. 11 114
Court No. 3 1.980 Court No. 12 1.736
Court No. 4 170 Court No. 14 318
Court No. 5 Court No. 15 318
Court No. 6 Court No. 16
Court No. 7 114 Court No. 17
Court No. 8 170 Court No. 18 782
Totaal zitplaatsen 37.084
Bezoekerscapaciteit tennispark 42.000

Uitzendrechten bewerken

In Nederland was Wimbledon te zien bij de officiële rechtenhouder Eurosport, die het toernooi uitzond via de lineaire sportkanalen Eurosport 1 en Eurosport 2 en via de online streamingdienst, de Eurosport Player. Daarnaast werd Wimbledon uitgezonden door Ziggo Sport (beschikbaar voor klanten van tv-aanbieder Ziggo) en betaalzender Ziggo Sport Totaal. Hiervoor werd een sublicentie gebruikt die bij Eurosport is gekocht. Omdat gedurende Wimbledon ook de wielerronde Tour de France op Eurosport werd uitgezonden, had Eurosport besloten om een sublicentie te verlenen aan Ziggo Sport. De sublicentie hield in dat Ziggo Sport alle wedstrijden van alle banen live mocht uitzenden, behalve de wedstrijd die op Eurosport werd uitgezonden. Eurosport had altijd de eerste keuze welke wedstrijden live uitgezonden werden.[7]

Bovendien werden de finales van de mannen en de vrouwen en de halve finales van de mannen live uitgezonden op de publieke omroep NOS op NPO 2 en NOS.nl.[8]

Verder kon het toernooi ook gevolgd worden bij de Britse publieke omroep BBC, waar uitgebreid live-verslag werd gedaan op de zenders BBC One en BBC Two.[9]

Externe links bewerken