Wereldkampioenschappen schaatsen sprint 2009

WK sprint 2009
Kampioenschapinformatie
Plaats	Moskou
Gastland	Rusland
IJsbaan	Krylatskoje
Type baan	Overdekt, kunstijs
Editie	40
Datum	17-18 januari 2009
Organisator	ISU
Soort vierkamp	Sprintvierkamp
Eindrangschikking mannen
Winnaar	Shani Davis (1e titel)
Tweede plaats	Keiichiro Nagashima
Derde plaats	Simon Kuipers
Eindrangschikking vrouwen
Winnaar	Wang Beixing (1e titel)
Tweede plaats	Jenny Wolf
Derde plaats	Yu Jing
Statistieken
Aantal mannen	31 (slotafstand: 24)
Aantal vrouwen	28 (slotafstand: 24)
Startpl. / land	4
Startpl. NL	4 (m), 4 (v)
Kijkcijfers (piek)	1.745.000 (2e 1000m mannen)
Navigatie
Portaal	Schaatsen

De wereldkampioenschappen schaatsen sprint 2009 werden op 17 en 18 januari 2009 gereden op de ijsbaan Krylatskoje te Moskou.

Titelverdedigers waren de Wereldkampioenen van 2008 in Heerenveen, Lee Kyou-hyuk en Jenny Wolf.

Programma
zaterdag 17 januari	zondag 18 januari
500 meter vrouwen 500 meter mannen 1000 meter vrouwen 1000 meter mannen	500 meter vrouwen 500 meter mannen 1000 meter vrouwen 1000 meter mannen

Tot aan de zevende rit waren er geen opvallende prestaties neergezet. In rit zeven moest Erben Wennemars, die aan zijn tiende WK begonnen was, het opnemen tegen Lee Ki-Ho. Na een voor zijn doen zeer snelle opening onder de tien seconden, gleed zijn schaats onder zich uit in de laatste binnenbocht, waardoor hij onderuit ging. Per brancard moest hij van het ijs verwijderd worden om naar het ziekenhuis gebracht te worden. Lee vervolgde zijn rit en noteerde de negende tijd. Door het oponthoud wisten Håvard Bøkko en Konrad Niedźwiedzki geen goede prestaties neer te zetten in de daaropvolgende rit.

In rit 9 nam Nederlands kampioen Stefan Groothuis het op tegen Tadashi Obara. Al vlak na de start zette Groothuis de punt van zijn schaats in het ijs waardoor hij onderuit ging. Hij kon de rit wel vervolgen, maar zette de slechtste tijd neer.

In rit 11 kwam de volgende kanshebber aan de start: Shani Davis. Na een voor zijn doen snelle opening reed hij een ietwat teleurstellend rondje waardoor hij niet verder kwam dan de tiende plek. Na deze rit namen de overige Nederlanders Mark Tuitert en Simon Kuipers het tegen elkaar op. Beiden reden een degelijke 500 meter met respectievelijk een 13e en een 6e plek.

Keiichiro Nagashima verbeterde vervolgens het baanrecord in zijn rit tegen Dmitri Lobkov. In de voorlaatste rit kwam de gedoodverfde favoriet Lee Kyou-hyuk aan de start tegen Yu Fengtong. Beiden maakten geen fouten, Lee verbeterde het baanrecord tot 34,96 en Yu eindigde als derde. Tot slot finishten Tucker Fredricks en Pekka Koskela op respectievelijk de 4e en 5e plek.

Eerste 1000 meter bewerken

Vanaf rit nummer 8 werd het spannend voor het klassement. Als eersten moesten Simon Kuipers en Keiichiro Nagashima een tijd neerzetten. In een foutloze race zetten ze zeer goede tijden neer, Kuipers dook zelfs onder het oude baanrecord. Mark Tuitert kon in de rit daarna niet overtuigen, mede vanwege een gebrek aan tegenstand. Stefan Groothuis startte in rit 12 tegen Kyle Parrott. Na zijn val op de 500 meter was de eindigde Groothuis slechts drie tienden achter Kuipers, waarmee hij uiteindelijk op het podium eindigde.

Na zijn tegenvallende 500 meter moest Shani Davis zich flink verbeteren om een rol van betekenis te spelen. Dit deed hij overtuigend, hij dook onder de tijd van Kuipers. In de voorlaatste rit reed Lee Kyou-hyuk naar een vijfde tijd, waarmee hij kostbare tijd verloor op zijn tegenstanders. In de laatste rit verknalde wereldrecordhouder Pekka Koskela zijn klassement door een slechte 11e tijd neer te zetten.

Na dag 1 waren er nog vier kanshebbers voor de titel, met Nagashima op nummer 1, Kyou-Hyuk Lee op 2, Kuipers op 3 en Davis op 4.

Tweede 500 meter bewerken

Stefan Groothuis was als eerste Nederlandse deelnemer aan de beurt. Hij reed een rit met veel misslagen en kwam de laatste binnenbocht heel ruim uit. Desondanks bleek zijn tijd de beste Nederlandse tijd. Yu Fengtong verbeterde in de hieropvolgende rit het baanrecord.

In rit nummer 13 reed Mark Tuitert tegen Pekka Koskela. Koskela won de rit ruim en Tuitert verloor zeer veel tijd, waardoor hij kelderde in het klassement. Opvallend was dat de tijd van Koskela korter was dan die van Mika Poutala. Bij de medaille-uitreiking bleek de tijd van Poutala echter gecorrigeerd te zijn en daardoor korter dan die van Koskela. Zodoende werd de verkeerde Fin gehuldigd.

In de voorlaatste rit reed Shani Davis tegen Keiichiro Nagashima. Beiden reden zeer goed, Nagashima verbeterde het baanrecord opnieuw en Davis reed een tijd die slechts 0,01 seconden langzamer was dan zijn persoonlijk record. Daarom moesten in de laatste rit Simon Kuipers en Lee Kyou-hyuk flink aan de bak om bij te blijven. Lee lukte dat met een vijfde tijd, maar Kuipers verloor zeer veel tijd en werd slechts zestiende.

Met alleen de 1000 meter nog voor de boeg leek Nagashima vrij zeker van zijn eerste titel. Hij stond ruim voor op Lee en nog veel meer op Davis. Kuipers' kansen op een podiumplek waren verkeken.

Tweede 1000 meter bewerken

Nagashima behaalde slechts een achtste plek en Davis wist de tweede 1000 meter en het eindklassement op zijn naam te schrijven. Kuipers won brons na een val van Lee Kyou-hyuk

Afstandmedailles bewerken

Discipline	1	2	3
500m	Lee Kyou-hyuk	Keiichiro Nagashima	Yu Fengtong
1000m	Shani Davis	Simon Kuipers	Stefan Groothuis
500m	Keiichiro Nagashima	Yu Fengtong	Mika Poutala
1000m	Shani Davis	Denny Morrison	Jevgeni Lalenkov

Eindklassement bewerken

Rang	Schaatser	Land	1e 500m	1e 1000m	2e 500m	2e 1000m	Puntentotaal
1	Shani Davis	Verenigde Staten	35,63 (10)	1.08,84 (1)	35,18 (6)	1.08,66 (1)	139.560
2	Keiichiro Nagashima	Japan	35,01 (2)	1.09,41 (4)	34,91 (1)	1.10,19 (8)	139,720
3	Simon Kuipers	Nederland	35,44 (6)	1.08,93 (2)	35,77 (16)	1.09,55 (4)	140.450
4	Pekka Koskela	Finland	35,27 (5)	1.10,52 (11)	35,15 (4)	1.09,81 (6)	140,585
5	Denny Morrison	Canada	36,02 (17)	1.10,02 (7)	35,71 (14)	1.08,77 (2)	141,125
6	Mika Poutala	Finland	35,67 (11)	1.10,70 (15)	35,14 (3)	1.10,42 (14)	141,370
7	Tadashi Obara	Japan	35,85 (15)	1.10,65 (14)	35,27 (7)	1.09,94 (7)	141,415
8	Dmitri Lobkov	Rusland	35,46 (7)	1.10,57 (12)	35,53 (10)	1.10,30 (10)	141,425
9	Mark Tuitert	Nederland	35,69 (13)	1.09,80 (6)	35,94 (17)	1.10,21 (9)	141,635
10	Tucker Fredricks	Verenigde Staten	35,10 (4)	1.11,37 (22)	35,54 (11)	1.11,07 (18)	141,860
11	Yu Fengtong	China	35,08 (3)	1.12,88 (27)	34,91 (2)	1.10,82 (15)	141,870
12	Lee Kang-seok	Zuid-Korea	35,47 (8)	1.10,88 (17)	35,31 (8)	1.11,34 (22)	141,890
13	Jamie Gregg	Canada	35,67 (11)	1.10,89 (18)	35,40 (9)	1.11,30 (21)	142,165
14	Kyle Parrott	Canada	35,89 (16)	1.10,80 (16)	35,73 (15)	1.10,39 (12)	142,215
15	Lee Ki-ho	Zuid-Korea	35,58 (9)	1.11,23 (21)	35,60 (13)	1.11,18 (20)	142,385
16	Jevgeni Lalenkov	Rusland	36,39 (22)	1.10,26 (9)	36,18 (20)	1.09,52 (3)	142,460
17	Konrad Niedźwiedzki	Polen	36,24 (19)	1.10,37 (10)	36,17 (19)	1.10,32 (11)	142,755
18	Stefan Groothuis	Nederland	38,06 (30)	1.09,32 (3)	35,59 (12)	1.09,70 (5)	143,160
19	Håvard Bøkko	Noorwegen	36,27 (20)	1.10,60 (8)	36,49 (24)	1.10,41 (13)	143,345
20	Christoffer Fagerli Rukke	Noorwegen	36,27 (20)	1.10,06 (13)	36,37 (23)	1.10,83 (16)	143,355
21	Nico Ihle	Duitsland	36,12 (18)	1.12,00 (25)	36,01 (18)	1.11,16 (19)	143,710
22	Samuel Schwarz	Duitsland	36,51 (23)	1.10,97 (19)	37,49 (28)	1.11,06 (17)	145,015
23	Takaharu Nakajima	Japan	35,82 (14)	1.11,59 (24)	36,27 (21)	1.15,08 (23)	145,425
NC24	Lee Kyou-hyuk	Zuid-Korea	34,96 (1)	1.09,47 (5)	35,16 (5)	dnf	104,855
NC25	Daniel Friberg	Zweden	37,00 (28)	1.11,57 (23)	36,72 (26)		109,505
NC26	Philip Brojaka	Verenigd Koninkrijk	36,79 (26)	1.12,33 (26)	36,66 (25)		109,615
NC27	Vladimir Sjerstjuk	Kazachstan	36,99 (27)	1.13,43 (28)	36,91 (27)		110,615
NC28	José Ignacio Fazio	Argentinië	37,61 (29)	1.14,28 (29)	37,86 (29)		112,610
-	Maciej Ustynowicz	Polen	36,27 (20)	diskw.	36,27 (21)
-	Joel Eriksson	Zweden	36,74 (25)	1.11,11 (20)	dns
-	Erben Wennemars	Nederland	dnf

De startplaatsen voor de Wereldkampioenschap schaatsen sprint 2010 werden eveneens bepaald aan de hand van bovenstaand klassement. Landen met minstens drie schaatsers bij de eerste zestien mogen vier rijders afvaardigen, landen met minstens twee schaatsers bij de eerste 22 mogen drie rijders afvaardigen, en landen met minstens één schaatser bij de eerste 28 mogen twee rijders afvaardigen. De overige ISU leden mogen één schaatser afvaardigen.

4 startplaatsen: Canada

3 startplaatsen: Duitsland, Finland, Japan, Nederland, Noorwegen, Rusland, Verenigde Staten en Zuid-Korea

2 startplaatsen: Argentinië, China, Groot-Brittannië, Kazachstan, Polen en Zweden

Vrouwen bewerken

Verslag bewerken

Eerste 500 meter bewerken

Na een knieblessure was dit de eerste internationale wedstrijd van Anni Friesinger. Omdat ze nog geen wedstrijd gereden had mocht ze in rit 1 starten. Ze zette een nette 12e tijd op de klokken.

In rit 4 reed Natasja Bruintjes naar een tijd die goed was voor de 16e plek. Laurine van Riessen zette een knappe 9e tijd neer in haar rit tegen Shihomi Shinya. Opvallend was de prestatie van Jin Peiyu die de tot dan toe snelste tijd neerzette. Later bleek dit goed te zijn voor de 6e plek.

De grootste Nederlandse kanshebber op eremetaal, Annette Gerritsen, startte in rit 11 tegen Joelia Nemaja. Na snelle openingen leek er voor beiden een snelle tijd aan te komen. Totdat Gerritsen in de laatste buitenbocht onderuit gleed. Omdat ze verward overeind kwam, reed ze een stukje in de binnenbaan, waardoor ze na afloop gediskwalificeerd werd. Nemaya eindigde als vijfde.

Wang Beixing zette vervolgens een lage 38'er neer tegen Lee Sang-hwa. Ze reden de snelste tijden tot dan toe. Yu Jing kwam nog in de buurt van de tijd van Lee in een persoonlijk record, maar het was Jenny Wolf in de laatste rit die iedereen voorbij schaatste. Hoewel het een baanrecord was, was het gat tussen Wolf en de rest slechts één tiende, waar het vorig jaar nog meer dan een halve seconde was. De tegenstander van Wolf, Margot Boer, werd achtste en daarmee beste Nederlandse.