Waslijn
Een waslijn is gespannen draad waaraan wasgoed te drogen hangt, dat handmatig of machinaal gewassen is. Het bevestigen van het wasgoed aan de lijn gebeurt meestal met een wasknijper. Qua vorm, opbouw en materiaal onderscheidt de waslijn zich van het wasrek (ook wel droogrek) en de droogmolen. Droogmolens hebben rondgespannen waslijndraden, die een kern van kunstvezel hebben, waardoor op een klein oppervlak veel was te drogen gehangen kan worden.
Verschijningsvormen bewerken
Waslijnen hebben verschillende verschijningsvormen. Een bekende vorm is een gespannen waslijn tussen twee palen met op elke paal een dwarsverbinding, zodat er één of meerdere draden (vaak drie) naast elkaar gespannen kunnen worden. Draden die simpelweg gespannen zijn tussen twee willekeurige andere punten (bomen, metalen haakjes en dergelijke) komen ook voor. Als de waslijn permanent buiten hangt, is het verstandig om hem voor het ophangen van de was schoon te maken met een nat doekje, omdat de schone was anders direct weer vies wordt.
In enkele plaatsen in Nederland waar gemiddeld een sterke wind waait (in Volendam), wordt een tweestrengs waslijn gebruikt die roop wordt genoemd. Aan deze waslijn worden geen wasknijpers gebruikt, maar wordt het wasgoed tussen beide strengen geklemd. Wasknijpers hebben daar namelijk onvoldoende kracht om het wasgoed vast te houden.
In Zuid-Europese landen hangen de waslijnen in smalle straten tussen de gebouwen in over de straat. Om de was gemakkelijk buiten te kunnen hangen en weer binnen te kunnen halen, is aan weerszijden bij het ophangpunt een katrol aangebracht. De huisvrouwen kunnen daardoor de was vanuit een raampje ophangen en binnenhalen.
Een nadeel van waslijnen is dat de was uitsluitend droogt wanneer het vocht in de buitenlucht kan verdampen. Alternatieven voor gebruik binnenshuis zijn het wasrekje en de wasdroger.
Materiaal bewerken
Vroeger gebruikte men een stuk touw, maar dat verweerde snel met de natte was en in de buitenlucht. Later gebruikte men een meer duurzame gegalvaniseerde stalen draad. De laatste decennia bestaat de draad van de waslijn bij de meeste West-Europeanen uit een plastic omhulsel met binnenin een kunststofvezel of een kern van staaldraad. Draden met staaldraad zijn er in verschillende diktes, zijn sterker en gaan veel langer mee. De draden met een kern van kunststofvezel verweren, worden bros en breken ten slotte. Deze laatste zijn ook gevoelig voor kruip.
Rugzaktoeristen gebruiken soms een waslijn die bestaat uit twee om elkaar heen gedraaide elastieken waar aan elk uiteinde een haakje of knijper bevestigd is. Deze zijn makkelijk op te hangen in een kamer of op een kampeerterrein. Wasknijpers zijn niet nodig; het te drogen kledingstuk blijft vastzitten tussen de twee elastieken.
Sinds de opkomst van de wasdroger raakt het drogen van de was op een waslijn meer in onbruik. Kleding van meer gevoelig materiaal moet echter nog steeds op een waslijn drogen.
Trivia bewerken
- In het centrum van Rotterdam bevindt zich het kunstwerk Maasbeeld, dat in de volksmond "De Waslijn" wordt genoemd. Het gaat om een staalkabel die loopt van de Willemsbrug naar de pijler van de oude Willemsbrug. Aan de staalkabel hangen ongedefinieerde metalen vormen, als ware het een waslijn met kledingstukken eraan.
- In het Nederlandse spoorjargon wordt de bovenleiding ook wel waslijn genoemd.
Zie ook bewerken
