Verdrag van Boves
Het Verdrag van Boves (ook wel vrede van Boves of vrede van Amiens genoemd) was een in juli 1185 afgesloten vredesverdrag tussen koning Filips II van Frankrijk en de graaf van Vlaanderen, Filips van de Elzas, te Boves.
| Verdrag van Boves | ||||
|---|---|---|---|---|
_1.jpg)
| ||||
Ruïnes van het Kasteel van Boves, waar het verdrag werd getekend.
| ||||
| Ondertekend | juli 1185 in Boves | |||
| Ondertekenaars | Filips II van Frankrijk Filips van de Elzas | |||
| ||||
Het verdrag moest een einde maken aan het conflict dat was ontstaan tussen Filips II Augustus en zijn leenman over de erfenis van deze laatste zijn in 1183 overleden vrouw Elisabeth van Vermandois. Filips van de Elzas had reeds voor haar dood het bestuur van de door zijn vrouw geërfde graafschappen Vermandois, Valois en Amiens in handen gehad en bleef deze ook na haar dood besturen. Maar Eleonora van Vermandois, Elisabeths zus en echtgenote van Mathieu III de Beaumont-sur-Oise, grootkamenier van Frankrijk, maakte ook aanspraak op deze gebieden en Filips II Augustus had beloofd haar rechten te verdedigen.[1]
De graaf weigerde echter Vermandois af te staan de koning (1183/1184)[2] en bereidde zich voor op de oorlog.[3] Daarom deed Filips van de Elzas in 1183 een inval in het graafschap Valois, waarbij hij Dammartin-en-Goële[4] en Bethisy-Saint-Pierre[5] belegerde en afbrandde.[6] Hij bedreigde zelfs Parijs.[7]
In 1185 belegerde Filips II Augustus het door de graaf van Vlaanderen versterkte kasteel van Boves.[8] Filips van de Elzas kwam naar Boves en zette er zijn kamp op in de buurt van dat van de koning.[9] Hij wist zich vervolgens een wapenstilstand van acht dagen te bekomen en onderwierp zich.[10] Rigord spreekt echter niet over een oorlog en zegt enkel dat de graaf zich onderwierp toen hij zag dat de koning een leger verzamelde.[11]
Overeenkomst bewerken
Filips moest het graafschap Valois en een groot deel van het graafschap Vermandois - inclusief Ribemont - afstaan aan Eleonora van Vermandois,[1] terwijl hij het graafschap Amiens en de heerlijkheden Montdidier, Roye en Thourotte moest afstaan aan de koning.[6] Bovendien werd bevestigd dat het graafschap Artesië, dat Filips van de Elzas in 1180 aan zijn nicht Isabella van Henegouwen als bruidsschat had meegegeven bij haar huwelijk met Filips II Augustus, definitief toeviel aan de Franse kroon.[12] Filips van de Elzas behield evenwel van het graafschap Vermandois de gebieden rond Saint-Quentin en Péronne tot aan zijn dood (1191).[1]
Noten bewerken
- ↑ a b c J.W. Baldwin, The Government of Philip Augustus: Foundations of French Royal Power in the Middle Ages, Berkeley - Los Angeles - Oxford, 1986, p. 25.
- ↑ Rigord, Gesta Philippi Augusti 26 (I, pp. 40-41), Willem de Bretoen, Chronicon 29 (I, p. 182), Philippidos II vv. 17ff. (II, p. 41).
- ↑ Willem de Bretoen, Philippidos II vv. 83ff. (II, p. 44).
- ↑ Willem de Bretoen, Philippidos II vv. 220ff. (II, p. 49).
- ↑ Willem de Bretoen, Chronicon 29 (I, p. 183), Philippidos II 237 (II, p. 49).
- ↑ a b A. Châtelain, Châteaux forts et féodalité en Ile de France, du XIème au XIIIème siècle, Nonette, 1983, p. 28.
- ↑ Willem de Bretoen, Philippidos II 228 (II, p. 49).
- ↑ Willem de Bretoen, Chronicon 29 (I, p. 183), Philippidos II 296 (II, p. 52).
- ↑ Willem de Bretoen, Chronicon 29 (I, p. 183), Philippidos II 375 (II, p. 55).
- ↑ Willem de Bretoen, Chronicon 29 (I, p. 183), Philippidos II 430 (II, p. 57).
- ↑ Gesta Philippi Augusti 27-28 (I, pp. 42-43).
- ↑ R. de La Croix de Castries, Histoire de France: des origines à 1970, Parijs, 1971, p. 99: "Sans victoire marquante, Philippe Auguste emporta d’appréciables avantages au traité de Boves (juillet 1185): ik devenait suzerain du Vermandois, rattachait Amiens au domaine royal et recevait l’assurance que l’Artois, dot de sa femme, lui reviendrait sans conteste."
Literatuur bewerken
- A. Châtelain, Châteaux forts et féodalité en Ile de France, du XIème au XIIIème siècle, Nonette, 1983.
- R. de La Croix de Castries, Histoire de France: des origines à 1970, Parijs, 1971.