Veerle Heeren

Vlaams politica

Veerle Gaston Maria Heeren (Hasselt, 27 maart 1965) is een Belgisch CD&V-politica en was tussen 2013 en 2022 burgemeester van Sint-Truiden. Als Vlaams parlementslid werkte ze rond wonen en sociale huisvesting, onderwijs en gelijke kansen, kinderopvang, ruimtelijke ordening, grondbeleid en plattelandsontwikkeling. Heeren is lokaal, provinciaal en nationaal actief bij Beweging.net, Femma en het Algemeen Christelijk Vakverbond.[4]

Veerle Heeren
Veerle Heeren in 2010
Volledige naam Veerle Gaston Maria Heeren
Geboortedatum 27 maart 1965
Geboorteplaats Hasselt
Kieskring Limburg
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Partij CVP / CD&V
Functies
1995-heden Gemeenteraadslid Sint-Truiden
1995-2009 Vlaams Parlementslid
2009 Minister van Welzijn, Gezondheid en Gezin
2009-2014 Vlaams Parlementslid[1]
2013-2022 Burgemeester Sint-Truiden[2]
2014-2019 Volksvertegenwoordiger[3]
Website
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Biografie bewerken

Heeren doorliep haar humaniora economie-wiskunde bij de Zusters van Maria te Landen. In 1983 ging ze rechten studeren aan de Vrije Universiteit Brussel en werd er in 1989 licentiaat. Dat jaar behaalde ze daar ook een aggregaat en het jaar daarop een Master International and Comparative Law.

In 1990 ging ze aan de slag als bestuurssecretaris bij de Nationale School voor de Fiscaliteit van het Ministerie van Financiën. In 1991 werd ze adjunct bij de directeur bij de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij.[5]

Politiek bewerken

In 1995 betrad ze de actieve politiek als gemeenteraadslid voor CD&V in Sint-Truiden. Op 21 mei 1995 werd ze bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement verkozen in de kieskring Hasselt-Tongeren-Maaseik. Na de Vlaamse verkiezingen van 13 juni 1999 legde ze begin juli opnieuw de eed af als Vlaams volksvertegenwoordiger en verving hiermee Theo Kelchtermans die afzag van zijn mandaat. Na de Vlaamse verkiezingen van 13 juni 2004 bleef ze volksvertegenwoordiger en werd ook secretaris van het Bureau (dagelijks bestuur) van het Vlaams Parlement.

Op 6 januari 2009 werd ze kortstondig aangesteld als Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin in de regering-Peeters I. Ze volgde Steven Vanackere op in deze functie[6]. Zelf werd ze in het Vlaams Parlement tijdens haar ministerschap opgevolgd door Lode Ceyssens. Op 12 juli 2009 leverde ze deze ministerportefeuille opnieuw in.

Bij de verkiezingen voor van 7 juni 2009 werd ze herverkozen in de kieskring Limburg, maar werd niet opnieuw voorgedragen in de Vlaamse regering-Peeters II. Van juli 2009 tot eind januari 2012 maakte ze als secretaris terug deel uit van het Bureau van het Vlaams Parlement. Toen Carl Decaluwe op 1 februari 2012 West-Vlaams gouverneur werd, volgde ze hem tot mei 2014 op als eerste ondervoorzitter van het Vlaams Parlement. Als secretaris werd ze vervangen door partijgenoot Koen Van den Heuvel.[7]

Op 25 mei 2014 kwam ze niet meer op voor het Vlaams Parlement, maar werd bij de federale verkiezingen vanop de tweede plaats in Limburg na lijsttrekker Wouter Beke verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers. In 2019 was ze lijstduwer en raakte niet herkozen. Sinds 12 november 2019 mag ze zich ereondervoorzitter van het Vlaams Parlement noemen. Die eretitel werd haar toegekend door het Bureau (dagelijks bestuur) van deze assemblee.

Burgemeester bewerken

Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 was Heeren fractievoorzitter van de 12-koppige CD&V in de Sint-Truidense gemeenteraad. Cumuleo maakt gewag van een bezoldigd bestuurdersmandaat bij Agost, het autonoom gemeentebedrijf, van 2009 tot 2011.[8]

Bij de verkiezingen van 2012 werd ze lijsttrekker voor CD&V en werd met 4.678 voorkeurstemmen nipt de populairste politica voor de 4.029 kopstemmen van Ludwig Vandenhove (sp.a). Toen bekend werd dat ze een coalitie zou sluiten met Open Vld, doken er onmiddellijk geruchten op over een voorakkoord. Ze bestuurde tussen 2012 en 2018 met een nipt meerderheidskabinet (17 van de 33 gemeenteraadszetels.[9]

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd ze terug lijsttrekker, maar moest met 3.793 voorkeurstemmen de duimen leggen voor Ludwig Vandenhove die er 4.084 binnenhaalde. De CD&V werd wel de grootste partij met 25.2% van de stemmen (tien van de 35 zetels). Heeren werd opnieuw burgemeester in een ruime meerderheid van 24 zetels op 35 in coalitie met Open Vld en N-VA. Heeren nam na een aantal controversiële beslissingen (zie verder) ontslag als burgemeester halverwege haar termijn in 2022. Nog tijdens de legislatuur begon ze daarna een cursus als reisleider bij SyntraPXL.[10]

Ze besloot om zich geen kandidaat meer te stellen voor de verkiezingen van 2024.[11]

Controverse bewerken

In mei 2021 kwam Heeren in opspraak omdat ze zichzelf, familieleden, buren en medewerkers tegen COVID-19 liet vaccineren in maart 2021, de periode dat 85-plussers aan de beurt waren om ingeënt te worden.[12][13] Nadat het bericht over haar vroegtijdige prik naar buiten kwam diende ze een klacht in tegen de journalist die het nieuws uitbracht.[14] De dag erna gaf ze de feiten voor wat betreft haar eigen vaccinatie toe.[15] Een dag later gaf ze aan een rustpauze in te lassen en haar bevoegdheden tijdelijk door te schuiven naar eerste schepen Jelle Engelbosch.[16] Op vrijdag 16 juli 2021, na het aflopen van haar ziekteverlof, keerde ze terug als actief burgemeester.[17] Op 30 december 2021 schorste Vlaams minister Bart Somers Heeren voor 6 maanden als burgemeester. Deze schorsing ging in op 1 februari 2022 en liep af op 1 augustus 2022.[18] Tijdens de schorsing werd ze van 1 februari tot 31 juli 2022 vervangen door haar partijgenote Ingrid Kempeneers die benoemd werd tot waarnemend burgemeester.[19]

Op 16 september 2022 kwam Heeren opnieuw in moeilijke wateren nadat er problemen ontstonden over een lening die in 2017 onder onduidelijke omstandigheden aan oud-burgemeester Jef Cleeren werd gegeven. Eerder die week werd haar opnieuw integriteitsproblemen aangewreven, over het al dan niet moedwillig stilhouden van een rapport van Comité P over wantoestanden bij de lokale politie.[20] Heeren gaf diezelfde dag nog aan ontslag te zullen nemen als burgemeester van Sint-Truiden.[21][22]

In 2024 was er een nieuw financieel incident rond een scoutslokaal in deelgemeente Velm. De stad stelde zich bij een renovatie borg voor een lening van 350.000 euro en betaalde 143.000 euro aan een aannemer, hoewel die factuur door de kerkfabriek moest worden betaald. Heeren was hier volgens haar partij van op de hoogte, maar de gemeenteraad en het schepencollege werden er niet bij betrokken. De betaalde bedragen zouden ook niet in overeenstemming zijn met het geleverde resultaat en de facturen zaten niet in de boekhouding, wel op de computer van Heerens kabinetschef. Heeren zelf ontkende iets te maken te hebben met de gebrekkige boekhouding. Omdat de affaires negatief afstralen op de CD&V-afdeling, werd Heeren meermaals gevraagd op te stappen. Na dit incident werd nogmaals een poging ondernomen, maar Heeren weigerde ontslag te nemen uit de gemeenteraad. Ze werd vervolgens uit de fractie geweerd; uit de fractie zetten is juridisch niet mogelijk.[10][23]

Eretekens bewerken

Privé bewerken

Heeren woont in Velm. Ze heeft een zoon.

Voorganger:
Steven Vanackere
Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin
2009
Opvolger:
Jo Vandeurzen

Voorganger:
Ludwig Vandenhove
Burgemeester van Sint-Truiden
2013-2022
Opvolger:
Ingrid Kempeneers
Zie de categorie Veerle Heeren van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.