Tweede Aanvullend Protocol bij de Conventies van Genève

Internationaal recht

Verdragen Geneefse Conventies GC I GC II GC III GC IV A.P. I A.P. II A.P. III Haagse Conventies Haags Adoptieverdrag Haags Kinderbeschermingsverdrag 1961 Haags Kinderontvoeringsverdrag Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 Haagse Regels Landoorlogreglement Verenigde Naties VN-Handvest Vluchtelingenverdrag Anti-discriminatieverdrag IVBPR IVESCR Anti-vrouwendiscriminatieverdrag VN-Zeerechtverdrag Kinderrechtenverdrag Gerechtshoven Internationaal Internationaal Gerechtshof Internationaal Strafhof Permanent Hof van Arbitrage Permanent Hof van Internationale Justitie Europa Europees Hof voor de Rechten van de Mens Hof van de Europese Vrijhandelsassociatie Europese Unie Hof van Justitie van de Europese Unie Gerecht Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie Amerikaans Inter-Amerikaans Hof voor de Rechten van de Mens Tribunalen Tribunalen Cambodja Joegoslavië Libanon Oost-Timor Rwanda Sierra Leone Tweede Wereldoorlog Neurenberg, hoofdproces Neurenberg, IG Farben Neurenberg, overigen Tokio Organisaties Haagsche Academie voor Internationaal Recht Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht Institut de Droit International  Interparlementaire Unie The Hague Forum for Judicial Expertise T.M.C. Asser Instituut Verenigde Naties Volkenbond Geschiedenis Oudheid Ius gentium 16e eeuw Jean Bodin Francisco Suárez Fernando Vazquez de Menchaca Francisco de Vitoria 17e eeuw Hugo de Groot De iure belli ac pacis Mare liberum Samuel von Pufendorf 18e eeuw Emer de Vattel Le droit des gens Cornelis van Bijnkershoek Immanuel Kant Francis Lieber Lieber Code Georg Friedrich von Martens Abbé de Saint-Pierre Christian Wolff 19e eeuw Jeremy Bentham Tobias Asser William Randal Cremer Guillaume-Henri Dufour Henri Dunant Gustave Rolin-Jaequemyns Gustave Moynier 20e eeuw Frédéric Passy Paul d'Estournelles de Constant Elihu Root Woodrow Wilson Veertien Punten

Het Tweede Aanvullend Protocol bij de Conventies van Genève inzake de bescherming van slachtoffers van niet-internationale gewapende conflicten is een facultatieve aanvulling op de Geneefse Conventies van 1949. Het verdrag werd gesloten op 8 juni 1977 en ging in voege 7 december 1979.

Doel

Dit Tweede Protocol moest de humanitaire regels die golden voor internationale conflicten uitbreiden naar interne conflicten. Uit vrees dat het protocol de soevereiniteit zou aantasten en de ordehandhaving zou bemoeilijken werden slechts 28 van de 47 voorgestelde artikelen, waaronder wel de basisbeginselen, aanvaard door de conferentie.

Ratificatie

Deze kaart toont de ratificatie status per land:

■ geratificeerd

■ ondertekend

■ geen intentie

Op 14 januari 2007 was het Tweede Protocol geratificeerd door 163 landen. Onder hen zijn België (1986) en Nederland (1987). Niet onder hen zijn onder meer Israël en de Verenigde Staten.

In juli 2020 was het Tweede Protocol al geratificeerd door 169 landen. 3 landen hebben de intentie om te ratificeren (Verenigde Staten, Iran, Pakistan).

Onder andere volgende landen hebben nog geen intentie om het Tweede Protocol te ondertekenen : Mexico, Turkije, Azerbeidzjan, Syrië, Israël, Indonesië, Maleisië, Thailand, Vietnam, Birma, Sri Lanka, Singapore, Papoea-Nieuw-Guinea, Somalië, Eritrea en enkele eilandstaten in de Stille Oceaan.

Zie ook

• Geneefse Conventies
• Eerste Aanvullend Protocol bij de Conventies van Genève voor wel internationale gewapende conflicten van dezelfde datum

Externe links

• (nl) ihrverdragen.rodekruis.be - landen die ratificeerden
• (nl) ihrverdragen.rodekruis.be - volledige tekst
• (en) icrc.org - volledige tekst

Wikisource

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Tweede Aanvullend Protocol bij de Verdragen van Genève op de Nederlandstalige Wikisource.