Trial by media
Trial by media (vonnis via de media) is een populaire Engelstalige term in de late 20e eeuw en vroege 21e eeuw om de impact van mediaberichten (zoals televisie- en krantenberichten of online) op iemands reputatie te beschrijven door een wijdverspreide perceptie van schuld of onschuld te creëren vóór of na een vonnis in een rechtbank.[1]
De oorsprong van de term begon met de uitdrukking Trial by Television die licht vond in de reactie op de televisie-uitzending van 3 februari 1967 van The Frost Programme met gastheer David Frost. De confrontatie en de persoonlijke tegensprekende vraag van Frost van verzekeringsfraudeur Emil Savundra leidde tot zorg van de leidinggevenden van ITV dat het Savundra's recht op een eerlijk proces zou kunnen beïnvloeden.
Omschrijving bewerken
Tijdens rechtszaken met veel publiciteit worden de media vaak beschuldigd van het uitlokken van een sfeer van openbare hysterie, vergelijkbaar met een lynch-menigte die niet alleen een eerlijk proces bijna onmogelijk maakt, maar ook betekent dat de verdachte, ongeacht het resultaat van het proces, de rest van hun leven alles publiekelijk zal worden vergroot.
Het tegenargument is dat de lynch-mentaliteit onafhankelijk van de media bestaat en de media dus slechts de meningen doorgeven die het publiek al heeft.
Hoewel het een recent bedachte uitdrukking is, is de opvatting dat populaire media een sterke invloed kunnen hebben op het juridische proces. Dit omvat niet het gebruik van een door de staat gecontroleerde pers om politieke tegenstanders te criminaliseren, maar omvat in zijn algemeen begrepen betekenis alle gelegenheden waar de reputatie van een persoon drastisch is aangetast door ogenschijnlijk niet-politieke publicaties. Vaak kan worden gesteld dat de berichtgeving in de pers de mening van de persoon op straat weerspiegelt.
Er was veel discussie over het onderzoek naar aanklachten door de Amerikaanse president Bill Clinton en het onderzoek van aanklager Kenneth Starr en hoe de media de rechtszaak behandelden door commentaar van advocaten te melden die van invloed waren op de publieke opinie.[2]
Zie ook bewerken
- Calciopoli
- Extraordinary Popular Delusions and the Madness of Crowds
- Femme fatale
- Amanda Knox
- Sensationalisme
- Godsoordeel
- Heksenjacht
- Leaving Neverland
- Deventer moordzaak
Bronnen, noten en/of referenties
|