Tomoko Mukaiyama

pianist

Tomoko Mukaiyama (Japans: 向井山朋子, Mukaiyama Tomoko) (Prefectuur Wakayama, 1963) is een Japans pianiste, beeldend kunstenaar, componist en regisseur. Ze is geboren in de Japanse prefectuur Wakayama en woont in Amsterdam.

Tomoko Mukaiyama
Mukaiyama, 2003
Persoonsgegevens
Geboren Shingu
Geboorteland Japan
Nationaliteit Japanse
Beroep(en) pianiste en beeldend kunstenaar
RKD-profiel
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Levensloop bewerken

Mukaiyama studeerde aan het conservatorium in Tokio, aan de Universiteit van Indiana en aan het Conservatorium van Amsterdam. Ze debuteerde in 1990 en won in 1991 de internationale Gaudeamus Prijs[1][2] en in 1993 de Japanse Muramatsu Prijs.[3] Ze heeft een fascinatie voor offbeat hedendaagse kunst projecten en speelt met de conventies rondom haar instrument en haar professie als pianiste.

Door verschillende disciplines te integreren in haar performances, speelt ze met het concept van performance en geeft ze een nieuwe dimensie aan de concertruimte zoals we die kennen. Ze werkte samen met filmregisseurs, ontwerpers, architecten, dansers en fotografen, onder wie Marina Abramović, Merzbow, Jiří Kylián, Michael Gordon en Toyo Ito.

Sinds enkele jaren fungeert Tomoko’s eigen stichting Tomoko Mukaiyama Foundation als producent van haar activiteiten; deze wordt vanaf 2013 meerjarig door Fonds Podiumkunsten ondersteund.

Familie bewerken

Mukaiyama leefde tot diens dood samen met de fotograaf Philip Mechanicus.[4][5] In 1995 werd hun dochter Kiriko geboren.

Werk bewerken

Tomoko maakt eigenzinnige voorstellingen waarin communicatie tussen de performer en het publiek centraal staat. Haar werk ontstaat vanuit het contrast tussen de aanwezigheid en afwezigheid van de componist, de performer en het publiek.

In "for you" (2002) speelde Tomoko in een concertzaal voor één luisteraar, die hiervoor unieke toegang had gewonnen op een veiling. De performance was onderdeel van de Yokohama Art Triënnale en vormde onderwerp van discussie op het gebied van muzieksociologie, muzikale esthetiek en tradities in de beeldende kunst.

Tomoko’s grootste installatie "wasted" (2009) ging over de vergankelijkheid van vrouwelijke vruchtbaarheid en bestond uit een architectonische installatie van 12.000 witte, zijden jurken, een ritueel en een concert. De performance installatie maakte een internationale tournee die afsloot in het Amsterdamse Muziekgebouw aan ‘t IJ.

In 2011 verscheen in opdracht van de VPRO de documentaire "Water Children" gemaakt door Aliona van der Horst, over de bewogen reis die Tomoko maakte in het creatieproces van wasted. De film werd getoond op het International Documentary Film Festival Amsterdam en filmtheaters in heel Nederland.

"La Mode" (2016) is Tomoko’s grootste productie tot nu toe in samenwerking met architect Toyo Ito. Deze performance-installatie onderzoekt en deconstrueert de hedendaagse identiteit en het consumentisme, materialisme en fetisjisme die voortkomen uit de modewereld, zonder deze letterlijk weer te geven. Verschillende episodes gekleurd door muziek, dans, een neerdalende installatie en een modeshow zullen telkens de ruimte veranderen en het perspectief van de toeschouwer verschuiven. "La Mode" is in premiere gegaan bij de opening van het Nationale Taichung theater in 2016.

Projecten bewerken

Lijst van projecten sinds 2000:[6]

  • Amsterdam x Tokyo (2000)
  • for you (2003)
  • Haar/haar (2005)
  • You and Bach (2006)
  • Sommer Reisen (2007)
  • Show me your second face (2007)
  • BABY in coproduction with photographer Masafumi Sanai (2007-2011)
  • Wasted (2009)
  • SHOES' (2011)
  • Nocturne (2011)
  • SHIROKURO (2012)
  • Multus #1: Canto Ostinato (2012)
  • Project 88 (2013)
  • Falling (2013)
  • Super T-Market (2013)
  • East Shadow in coproduction with Jiri Kylian (2013)
  • Multus #2: Dance on Piano (2014)
  • Sonic Tapestry IV (2014)
  • My Private Odyssey in coproduction with Club Guy & Roni (2014)
  • Multus #3: Canto Ostinato for 4 pianos (2015)
  • Belinda de la Fantastica (2015)
  • Voor Elise (2015)
  • La Mode (2016)
  • Woman in the Dunes (2016)
  • HOME (2016)
  • KOMANO[7][8]

Externe links bewerken